Bir kaç dakika sonra asansör aniden yukarıya doğru hareket etmiş ve tekrar hızla düşmeye başlamıştu. Gözlerimi sıkıca kapatarak Yoongiye daha sıkı sarılmıştım.
Duyduğum sesle ne olduğunu daha algılayamamıştım. En dibe mi çakılmıştık?
Gözlerimi yavaşça açtığımda karşımda gördüğüm kişilere kendime gelmiştim.
Taehyung ve yanında bir kaç kişiyle bize bakıyordu. İnsanların yüzünü net olarak algılayamıyordum.
"Yoongi kurtulduk...
Söylediğim şeyin hemen ardından Taehyung ve görevliler içeri girerek Yoongi ve bana kalkmamız için yardım etmişlerdi.
Th-Şükürler olsun ikinizde iyisiniz.
"Onu dışarı çıkar Taehyung"
Taehyung arkadışının koluna girerek merdivenlere yönelmişti.
-Siz iyi misiniz?
"Evet ben iyiyim. Teşekkürler"
Kendi çantamı ve Yoonginin unuttuğu çantasını alarak merdivenlere yöneldim. Az önce olanlar aklımı kurcalarken farketmeden çıkışa varmıştım.
Dışarı çıkar çıkmaz gözlerim onları aramıştı. Ama bir türlü görememiştim. Annemlerin arabasını gördüğüm anda belli etmeden arkamı dönerek Yoonginin çantasını kendi çantamın içine sakladım.
Tekrar dönerek arabaya doğru ilerledim. Kapıyı ben açmadan annem açarak aşağı inmişti.
"Demek asansörü sonunda tamir ettiler. Hadi otur. Baban bizi bekliyor. Bu gün iyi kurtuldun..."
İyi kurtuldum... Yoonginin planı işe yaramıştı. Ahh anne ne olurdu sanki beni azıcık merak etseydin. İçinde bana dair birazcık sevgi olduğunu hissedip mutlu olurdum belki... anlaşılan hiçbir zaman olmayacaktı.
Arabaya geçerek kapımı kapattım. Camı açtığımda Taehyung'u görmüştüm. Bana bakarak gülümsüyordu. Karşılık olarak tepki verememiştim çünkü annem görürse ikimizin de başı derde girerdi.
Araba hareket ettiğinde gözlerimi kapatarak Yoonginin bana tarif ettiği o güzel yeri düşündüm. Ama aklıma oradan daha çok az önce olan şeyler geliyordu. Bana sarılışı, elinin sıcaklığı, boynuma çarpan nefesi...
Yoongi seni seviyorum ama korkuyorum... sevgimin bana, sana yada başkalarına zarar vermesinden korkuyorum...
Yoongi..
Th-Daha iyi misin hyung?
'Evet iyiyim Taehyung'
Th-Sana bir şey olacak diye çok korktum. Maritanın sesi çok endişeliydi ama sanırım sana yardım etmeyi başarmış.
Öyleydi... gerçektende sanırım ben ona yardım ederken yine o beni kurtarmıştı.
Th-Daha önce hiç böyle birşey olmadı mı yani bu tür bir şeyin olduğundan habersiz olduğuna göre.
'Hayır bilmiyordum. Hatta ilk başta nefes alamayınca hayır böyle birşey imkansız diyerek inkar ediyordum ama sonra gerçekten nefes alamadığımı farkettim ama Marita yardım etti.
Th-Evet orası belli..
Yine 32 diş sırıtarak yerinde salınmaya başlamıştı. Bu onun bir şey ima ettiği zamanlardaki tavırlarıydı.
'Ne?..
Th-içeri girdiğimizde ona sarılıyordun, başını boynuna yerleştirmiş sıkı sıkı tutunmuştun ona. Sanırım bu görüntü hayatım boyunca unutamayacağım en romantik görüntüler arasında yerini aldı.
'Saçma saçma konuşma Taehyung'
Th-Bence saçma değil. Doğruyu söylemek gerekirse ben rektöre öyle bir şey söylemesini beklemiyordum. Yani bizi akladı.
Sonrasında zaten kendin söyledin sana yardım etti asansördeyken. Belkide diğerleri gibi değildir. Ama en önemlisi...
'En önemlisi ne?'
Th-En önemlisi çok tatlıydınız...
'Çok konuştun. Hadi eve dönelim'
Ayağa kalktığımda çantamın yanımda olmadığını farketmiştim.
'Taehyung sen benim çantamı asansörden aldın mı?'
Th-Hyung hemen alıp geliyorum. Unutmuşum.
Koşuşturarak tekrar geri dönmüştü. Ama kapıdan girmesiyle çıkması bir olmuştu.
Tekrar yanıma dönüyordu ama çanta yoktu.
Th-Hyung çantayı Marita almış ama ben gördüm o az önce annesiyle beraber gitti. Beni de gördü halbüki neden vermedi ki çantayı?
'Sorun değil hadi gidelim'
Taehyung tam önümde dikilerek garip bakışlar atmaya başlamıştı.
Th-Sen başka bir şey mi biliyorsun? Benden bir şey saklıyor gibi duruyorsun.
'Taehyung çok açım. Öğlen yemeği olarak seni yememi istemiyorsan önümden çekil'
Yanından geçip yürümeye devam ettim. Hala olduğu yerde dikildiğine emindim.
Bir kaç saniye sonra onu beklemeyeceğimi anlayıp peşimden koşmaya başlamıştı.
Th-Acaba bu kız senden hoşlanıyor mu?
'Taehyung sen aptal mısın? Hayır yani sorman bile yanlış. Onun gibi birinin bizden hoşlanma ihtimali var mı sence? Kızın yanına yaklaştığımızda bile aileleri bundan rahatsız oluyor-
Th-Ailesinin rahatsız olmasının ne önemi var. Siz az önce fazlasıyla yaklaşmıştınız ve hiç rahatsız görünmüyordunuz.
'Sen kaşındın Taehyung'
Peşinden koşuşturarak tüm yolboyunca kovalamayı planlıyordum ve eğer yakalarsam kesinlikle elimden kurtulamayacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Different Worlds /Farklı dünyalar |MYG|
FanfictionDudaklarımı kanlı dudaklarına bastırdığımda gözlerindeki ifadeyi hiç bir zaman unutmayacağımı biliyordum. Büyük ihtimal o da bu öpücüğü asla unutamayacaktı. Gözlerimi kapattım ve o bakışları sonsuza kadar zihnime kazıdım İki farklı karakterin kendi...