Dudaklarımı kanlı dudaklarına bastırdığımda gözlerindeki ifadeyi hiç bir zaman unutmayacağımı biliyordum. Büyük ihtimal o da bu öpücüğü asla unutamayacaktı. Gözlerimi kapattım ve o bakışları sonsuza kadar zihnime kazıdım
İki farklı karakterin kendi...
Haklıydı ama kıyafetlerimiz ıslakken battaniye fayda etmezdi
"Yoongi, üzerimizdekileri çıkarmamız gerek"
'Ne? Anlamadım yani haa ıslak o yüzden tamam ama giyecek bir şey yok'
"Sen bagajdan diğer şeyleri alana kadar ben üzerimi çıkarıp bu battaniyeyle sarıcam. Diğerinide sen kullanırsın gelince"
'Ahh tamam sen üzerini rahatça değiştir. Ben gelirim şimdi'
Arabadan iner inmez elbisemin fermuarını açarak tek hamlede üzerimden çıkarmıştım. Çırılçıplak sadece kilotla durmak benim içinde rahat değildi ama başka seçenek yoktu.
Battaniyeyi alıp vücuduma hemen bir güzel sarıp arka koltuğa geçerek önümü kapatmıştım. Yoongi kapıyı aniden açarak direkt arkaya geçtiğinde anlık gerilmiştim. Elindeki çantaları ön koltuğa bırakarak kucağındaki battaniyeyle öylece duruyordu.
"Neyi bekliyorsun değiştirsene üzerini"
'Bundan rahataız olmazsın değil mi?
"Hayır tabiki Yoongi şuan normal şartlarda değiliz sırılsıklamsın, zaten şuan burda böyle oturacağım desen buna izin bile vermem gerekirse ben çıkarırım üzerindekileri o yüzden bence kendin hallet"
Sesizce üzerindekileri çıkarmaya başlamıştı. Cama doğru dönerek rahat olması için elimden geleni yapmıştım. Gerçi şuan bende çıplak olduğum için ondan farksız değildim.
'Tamam bitti'
Ona döndüğümde üzerine sarıp sıkı sıkı sarıldığı battaniyenin arasında o kadar şirin duruyorduki gülmemek için kendimi zor tutmuştum. Omuzlarına kadar battaniyeyle kapatmıştı.
'Birşeyler yemek ister misin? Anlaşılan tüm gece burdayız o yüzden vaktimizi olabildiğince güzel geçirelim'
"Olur, acıkmıştım zaten"
Öne koyduğu poşetleri alarak içinden hazır paketlenmiş bir kaç şey almıştı.
'Annem bunları böyle düzenleyip paketlediğinde ona gerek yok orda biz hallederiz demiştim ama iyiki yapmış. Döndüğümüzde ona teşekkür etmem gerek tekrar'
İkimiz için de pizza dilimleri koyarak birer meyve suyu uzatmıştı.
Arabanın ısıtıcısı sayesinde bir kaç dakikada içerisi ısınmıştı.
Yağmurun sesi, şuanki sıcaklık ve Yoongiyle beraber olmak hepsi biraraya gelince ortaya muazaam bir huzur çıkıyordu.
Doyana kadar bir şeyler yiyerek eski anılardan konuşmuş ve yediklerimizi toplamıştık.
İkimizde yağmurda ıslanmış yavru köpekler gibi olduğumuz için bir birimize bakarken gülmemek için zor duruyorduk.
'Daha iyisin değil mi? Eğer üşüyorsan bendeki battaniyeyi de alabilirsin'
"Saçmalama, gayet iyiyim üşümüyorum, şuan sadece üzerimi kapatmak için üzerimdeler en azından elbisem kuruyana kadar"
'Anladım...'
Hava git gide kararmış ve tuhaf bir sessizlik oluşmuştu. Açıkçası biraz ürkmüştüm. Yağmur bazen duruyor bir süre sonra tekrar devam ediyordu. Ormansa o güzel havasını ürkütücü ve bir o kadar korkunç bir havaya bırakmıştı.
Yoonginin sanki ondan rahatsız olurum diye özellikle dikkat ettiğini anlıyordum ama en son o doğum günü partisinde zaten baya ileri gittiğimizi hatırlıyordum. Sanırım o anın büyüsünden dolayı bunun farkında değildik ama sonradan düşününce cidden utanmıştım.
"Yoongi...
'Efendim güzelim'
"Sana sarılabilir miyim?"
Neden böyle bir soru beklemiyormuş gibi bir hali vardı?
'Tabiki, sormana bile gerek yok'
Battaniyeyle hareket etmek zor olsada zıplayarak yanına kayıp kollarımı battaniyenin altından çıkarıp sarılmıştım. Yumuşacık bir sarılma....
"Ürkütücü değil mi? Ya sence?"
'Orman mı, hmm evet biraz öyle'
Başını cama doğru çevirmiş ve bana doğru dönmemişti.
"Heyy neden bana bakmıyorsun?"
'Ahh sadece öylesine, dalmışım'
"Peki o zaman"
"Yoongi ısıtıcı çalışıyor mu? İçerisi sanki soğumaya başladı"
'Bir bakayım'
Ön koltuğa doğru eğilerek kontrol etmişti.
'Görünürde bir sorun yok ama çok az ısıtıyor az önce çok iyiydi'
Daha büyük sorun vardı o da dışarının soğuğuna rağmen içeriyi çok az ısıtan ısıtıcı ve kurumayan kıyafetlerimiz.
Battaniyelere rağmen üşümeye başlamıştım.
'Marita sen iyi misin?'
"İyiyim sadece üşüyorum sanırım"
'Tek battaniyeyle olmaz zaten. Şöyle yapalım benimkinide sen al. Ben böyle kalabilirim'
"Delirdin mi? Dışarısı buz gibi ve hareketsiz bir şekilde burda oturuyoruz hipotermi riski var farkında mısın?"
'Tamam o zaman bir birimizi ısıtmamız gerek'
Dediği şeyle biranlık duraksamıştım ve devam etmesini beklemiştim.
'Eğer çekinmeyeceksen sarılabiliriz bu şekilde bir birimizi sıcak tutabiliriz'
Üzerindeki battaniyéyi yavaşça açarak yanına bırakmıştı. Bense yüzü dışında bir yere bakmamak için iç sesimle savaş veriyordum.
Kollarımla göğüslerimi kapatarak battaniyeyi omuzlarımdan indirerek onun battaniyesini üzerine bırakmıştım.
Bana baktığında anlık yüz ifadesi değişmiş sonra yutkunarak kendini toparlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
