Gdybyś widziała
Jak rozwalam resztkę siebie
Jak poobijana wracam do domu
Naznaczona śladami
o których jutro nie będę pamiętać
Gdybyś wiedziała
Jak zdarte do krwi są moje kostki
Jak ciecz spływa po nich
Niczym czerwona rzeka
Zostawiając tylko powidoki
Jak lamentuję śmiejąc się
do upadłego
nie osiągawszy w życiu niczego
Jak szkło rani moje stopy
Krzyk roznosi się wokoły
zostawiam po sobie
tylko ostatki głupoty
Gdybyś wiedziała
lecz nie wiesz
żyjesz w swoim świecie
Najdroższa,
już dawno nie ma tu miejsca dla ciebie
Kolejna piosenka, kolejna inspiracja
"tornerai da me con le mani giunte
tornerai da me"
CZYTASZ
𝑘𝑢 𝑝𝑜𝑘𝑟𝑧𝑒𝑝𝑖𝑒𝑛𝑖𝑢 𝑑𝑢𝑠𝑧(𝑦) // 𝘸𝘪𝘦𝘳𝘴𝘻𝘦
PoetryLudzka egzystencja składa się z cierpień, łez. Radości i lekkości. Gniewu i bólu. Sztuki i beznadziejności. Tandety i rzeczy nad wyraz. Miłości i trwożenia. Zakochania i ignorowania. Niezrozumienia. Beznadziei i jej dopełnienia. Tak jak te wier...
