𝑘𝑢 𝑝𝑜𝑘𝑟𝑧𝑒𝑝𝑖𝑒𝑛𝑖𝑢 𝑑𝑢𝑠𝑧(𝑦) // 𝘸𝘪𝘦𝘳𝘴𝘻𝘦

elio

Pojawiłaś się w moim życiu
nagle i niesłychanie
A każdy czas z tobą
płynął nieubłaganie

Słowami
zdejmowałaś ze mnie ubranie
Odkrywałam przed tobą
całą nagą prawdę

Przebywając z tobą
skosztowałam zakazanego owocu
Takim wydawał się twój wzrok
z całego tego patosu

Całowałam usta
których nie wstydziłaby się
dzieci Afrodyty
Pragnęłam tylko ich
zastępowały wszelkiej owocy słodyczy

I kiedy dłoń twa dotknęła mojej
kiedy ziściło się boskie stworzenie
szeptałam po cichu do ciebie
kazałaś nazwać mnie swoim imieniem

teraz do tego czasu
wracam z utęsknieniem
wspomnienia to bardziej smutek
i uciśnienie

Zamiast odczuwać rozkosz
mieszam ból z cierpienieniem
Jednakże czyż ta trójka nie jest
połączona istnieniem?

Malując tęsknotę w głowie
Ja myślę wciąż o tobie
Powtarzam tylko sobie
Elio.
Elio..?
Elio,

Elio...

wiersz jak można się domyślić, inspirowany "call me by your name". dodałam mu jednak nieco bardziej mi bliższy, saficki wydźwięk