𝑘𝑢 𝑝𝑜𝑘𝑟𝑧𝑒𝑝𝑖𝑒𝑛𝑖𝑢 𝑑𝑢𝑠𝑧(𝑦) // 𝘸𝘪𝘦𝘳𝘴𝘻𝘦

słowa

Chciałabym ci przekazać
jak bardzo jesteś wyjątkowa

choć wiem, że słysząc te słowa
myślisz, że jestem szalona

piękno zamknięte
w niezliczonych otworach
to mogłaby być definicja
twego imienia
w innych słowach

delikatność zdań
wypowiadanych przez ciebie
kropka za przecinkiem
jedyny widok, w który wierzę

przepisałabym je
do przepięknej książki
czytanej przeze mnie w dzień, noc,
w chwile rozłąki

sen wszystko niszczy,
przerywa nam dialogi
wystawiane w naszym małym
tylko dla nas teatrze,
szekspirowskie monologi

pragnę pić z tobą kubki czarnej kawy,
zaczarować, byś ujrzała w nich
swego cudu pokłady

siedzieć z tobą, pokazywać ci filmy
w których widzę nasz los
odwrócony i tak bliski

podarować ci lustro,
szklaną taflę z nieba
byś ujrzała, jak cudownego
widzę w tobie człowieka

pragnę dać ci wszystko,
oddam nawet życie
powiedz a przetnę dla ciebie
żywota swego żyłę

pragnę Cię przytulić,
na żywo powiedzieć
"dziękuję"
a póki co, ciebie nie widząc
słowa ci podaruję