𝑘𝑢 𝑝𝑜𝑘𝑟𝑧𝑒𝑝𝑖𝑒𝑛𝑖𝑢 𝑑𝑢𝑠𝑧(𝑦) // 𝘸𝘪𝘦𝘳𝘴𝘻𝘦

"polak"

Kto ty jesteś?
Zdrajca mały
Naród tak mówi
Bo jak spod tęczy - to źle wychowany

Jaki znak twój?
Strach, łzy i rany
Gdy mówią by kochać
a jak całuję jej skroń
ukazuje się
jaki ten lud jest zakłamany

Gdzie ty mieszkasz?
Czemu chcesz wiedzieć?
Mogą przyjść
i mnie zabrać
Nie zdążę nawet "żegnaj"
wypowiedzieć

W jakim kraju?
W tej złej ziemi
Rządzonej prawem strachu
Iluzją sprawiedliwości
tylko dla paru

Czym twa ziemia?
Miejscem drwiny
Gdzie najchętniej
Ludzie by mnie zabili

Czym zdobyta?
Krwią wylaną
W imię miłości
Z serca wyszarpaną

Czy ją kochasz?
Mą dziewczynę?
Szczerze
Jest pięknem
którego nie dostrzegam
w tym okrutnym świecie

A w co wierzysz?
"W ten kraj" chcę powiedzieć
Lecz co tu mówić
Gdy za kochanie
dla niego jestem
tylko złem
Czymś do zniszczenia
Wynaturzeniem

I nikt nawet nie widzi
Że tak jak oni
Jestem tylko
Człowiekiem