Bardzo lubię jesień
Krajobraz twoich oczu
iskrzących się radością i smutkiem
pory roku w której obumiera świat
Wyciągam wełniane swetry
protegujące przed zimnem i wiatrem
Jednak i to nie chroni
przed chłodem które mi okazujesz
Lecz tak pięknie rozwiewa
heban twych włosów
Dam ci bukiet z liści leżących w lesie
Wiesz że specjalnie szukałabym
dla ciebie
Rosnących gdzieś czerwonych róż
Lecz moje palce są już zbyt pokute
Bym była w stanie szukać dalej
Ale zabarwię liście
kolorem mojej krwi
jeżeli zechcesz
Grudniowy śnieg
zmyję gorzkością
swoich łez
jeśli zechcesz
A tymczasem niech trwa jesień
Ciesz się widokiem pięknych barw
Śpiewem lasu który wita cię
za każdym razem
gdy do niego wchodzisz
A ja będę
cieszyć się twym pięknem
Twą radością
Nie jestem
tak piękna jak jesień
Mój widok nie cieszy cię tak
jak śmierć
Kiedyś złota pora roku się skończy
by mogła nadejść zima
I będziesz chciała
bym zniknęła razem z nią
Lecz teraz
niech trwa
CZYTASZ
𝑘𝑢 𝑝𝑜𝑘𝑟𝑧𝑒𝑝𝑖𝑒𝑛𝑖𝑢 𝑑𝑢𝑠𝑧(𝑦) // 𝘸𝘪𝘦𝘳𝘴𝘻𝘦
PoetryLudzka egzystencja składa się z cierpień, łez. Radości i lekkości. Gniewu i bólu. Sztuki i beznadziejności. Tandety i rzeczy nad wyraz. Miłości i trwożenia. Zakochania i ignorowania. Niezrozumienia. Beznadziei i jej dopełnienia. Tak jak te wier...
