trzymam
bukiet kwiatów w ręce
miał być podarowany
wraz z nim moje sercezdążył jedak
obumrzeć
a serce
się zestarzećtak jak ja
zdążyłam umrzeć
bo nie jestem
z twoich marzeń
CZYTASZ
𝑘𝑢 𝑝𝑜𝑘𝑟𝑧𝑒𝑝𝑖𝑒𝑛𝑖𝑢 𝑑𝑢𝑠𝑧(𝑦) // 𝘸𝘪𝘦𝘳𝘴𝘻𝘦
PoetryLudzka egzystencja składa się z cierpień, łez. Radości i lekkości. Gniewu i bólu. Sztuki i beznadziejności. Tandety i rzeczy nad wyraz. Miłości i trwożenia. Zakochania i ignorowania. Niezrozumienia. Beznadziei i jej dopełnienia. Tak jak te wier...
bukiet
trzymam
bukiet kwiatów w ręce
miał być podarowany
wraz z nim moje sercezdążył jedak
obumrzeć
a serce
się zestarzećtak jak ja
zdążyłam umrzeć
bo nie jestem
z twoich marzeń