Love At First Fight |ON-GOING|

Chapter 25: Fight

Tahimik kami habang kumakain ng in-order niya. Wala rin naman akong sasabihin kaya tahimik rin ako. Napakatahimik ng restaurant dahil na rin sa kakaunti lamang ang mga nandito. Maaga pa naman kasi at hindi pa oras para sa hapunan. Narito lamang para mag-merienda o tumambay.

Tumikhim siya kaya napatingin ako sa kaniya. "So, kayo talaga iyong sinasabi ng babae sa balita?" tanong niya. Tumigil ako sa pagsubo saka tumango sa kaniya.

"Yes." Namamangha siyang napatango sa akin. Nagpatuloy ako sa pagkain ko. Malapit ng magdilim kaya may dumadami na ang tao dito para siguro maghapunan na. Marami kasi ang dito naglalagi sa RAO lalo na't may mga rooms naman pwedeng pagtulugan. It's like a dorm where you have your dormmates.

"Paano namang nangyari na kayo ang tumulong sa kanila? Nandoon ba kayo sa mall ng mangyari iyon?" tanong muli ni Ice. Inilapag ko ang kutsara dahil tapos na rin naman akong kumain.

I drink water before answering him. "We're in the park. Narinig lang namin ang sigawan ng mga tao at nagtatakbuhan na rin sila. Malapit rin lang naman kasi sa park ang mall na iyon," sagot ko dito. Tumango-tango naman siya at ngumiti lang sa akin. Tapos na rin siyang kumain kaya parehas na naming nakasandal lang sa upuan namin. I was looking outside. It's getting dark.

"Do you want to go back to the headquarter?" he asked.

"You can go, I'll stay here for a while," I answered. I want to be alone. Gusto kong mapag-isa para makapag-isip-isip. Para makapagplano sa maraming bagay. Marami ang umuukopa sa utak ko ngayon na ayaw ko ng isa-isahin pa.

"Okay. Just call if you need us," he said and smiled at me before he leave.

Ngayong mag-isa na ako, nakatulala lang ako sa bintana. Muli na namang nanumbalik sa akin ang dahilan kung bakit nga ba ako pumasok sa RAO. Gusto ko ng mahanap ang taong iyon nang matapos na ang paghihirap ko at nabigyan ko ng hustiya ang parents ko at para din mahanap ko na ang kapatid ko. Hindi ko pa rin kasi nakikita iyong lalaking nakita kong itinutok ang baril kay Mommy at Daddy at pumatay sa mga ito. I need to find him. I need to kill him. Sending him to jail is not enough to pay what he did to them, that's why I want to kill him. I want him to end like how he end my parent's life. Iyon ang nababagay sa kaniya kaya iyon ang gagawin ko.

I stand up to leave the restaurant but I bumped into someone as I turned back. The food was thrown to her. She was so shocked and look at me angrily.

"I'm sorry," I apologize but it seems that she didn't accept it.

"What?!"

Yeah. I said sorry. That was supposed to say when things happens like that. Am I correct?

"Sorry? Is your sorry can remove this stain in my clothes?" she asked angrily. I already said sorry. Hindi ko naman iyon sinasadya. Aksidente iyon kaya dapat hindi siya ganyan umasta.

Ngumisi ito at mas lumapit sa akin. Nakataas pa ang kilay na akala naman niya ay ikinaganda niya iyon. Blangko lang akong nakatingin sa kaniya. Hinihintay kung anong gagawin niya.

"Dahil nadumihan mo ang damit ko at ginalit mo ako, you have a punishment. You'll fight with me," nakangisi niyang sabi. As if naman natakot ako. Marami ang napasinghap sa sinabi niya. May narinig pa akong sinabihan siya ng bitch.

"Okay," I said to her and I was about to leave her when she shouts at me.

"Yah!! Don't turn your back at me. I'm still talking to you," she shouts. Walang gana akong lumingon sa kaniya. I wait her to speak but she didn't. I release a deep sigh.

"If you really want to fight with me, follow me to the arena. There, let out your tantrums through fighting," I said and leave the restaurant. Instead of going back to our headquarter, I ride the elevator to go to 5th floor. The arena is there.

Walang tao ng pumasok ako sa arena. Sobrang tahimik dito, hindi katulad noong huling punta ko. Iyong mga boxing ring sa gitna ay wala na, naa-alis kasi iyong boxing ring na ginamit namin dati. Kasinglaki ng dalawang basketball court ang lawak ng space sa gitna.

Nagpunta ako sa gitna ng marinig kong paparating na siya. Marami na siyang kasama. Marahil ay ipinagsabi pa niya para may nanonood sa amin. She's smiling as she approached me. She look at me from head to toe with disgust in her eyes to make me feel belittled. But if she can do that, I can too. I did the same. I look at her from her head to toe. Kita ko ang pagkainis sa kaniyang muka. She can never threaten me.

"Okay. Let's start this," she said. Mas dumadami ang mga manonood. Talagang nangalap pa ng audience. For what? Para ipakita ang pagkatalo ko? Well, it's not gonna happen. This audience will see how she'll fall on the ground.

She attack me first. Sunod-sunod na suntok ang pinakawalan niya na iniiwasan ko lamang. Wala akong balak na lumaban. Papagurin ko lamang siya sa ginagawa niya at saka ako aalis. Lumipas pa ang ilang minuto na ganoon lang ang nangyayari. Umiiwas lang ako habang siya ay nagpapakapagod para masuntok o masipa man lang ako, which is, hindi naman nangyayari. Ang boring nga. Walang kagana-gana ang laban na ito.

"Ano?! Iiwas ka na lang ba? Hindi ka lalaban?" tanong nito ng sandaling tumigil siya. Humihingal na pero ayaw pa ring tumigil.

"Fight her Diamond!" sigaw ng isang lalaki mula sa mga nanonood. Mas dumami pa ang mga nanonood.

"Fight her!"

"Fight her!

"Fight her!"

"Fight her!"

Nagsisigawan na ang mga audience. Napaka-ingay na ng paligid. Bago pa ako muling makatingin sa babaeng nasa harap ko, I saw the four entering the arena. Our eyes met but I immediately avoid it. I look back at this girl who I don't know who she is. It's time to finish this boring fight. Fight daw eh, sabi nila. So let's fight.

She attack first again. Kung kanina ay iniiwasan ko ang bawat atake niya, ngayon naman ay sinasalag ko na ang mga ito. I want to finish it already.

"Go Diamond!!"

"Kill that bitch!"

"Fight!"

Madami pala ang may ayaw sa kaniya dito. Well, base sa nangyari kanina sa restaurant, alam ko na kung bakit. Sa arte at sama ng ugali niya ay paniguradong marami ang may ayaw sa kaniya. Actually, ngayon ko lang siya nakita kaya hindi ko alam kung saang planeta siya nanggaling.

Sinalo ko ang kamao niya na tatama sa dibdib ko. Mahigpit ko iyong hinawakan at kita ko ang paglitaw ng sakit sa mga mata niya. Napatingin ako sa gilid at nagtamang muli ang mga mata namin. Nagtama ang mga mata namin.......... ni Venom. Nakatalikod ang babaeng ito sa may entrance kung saan nakatayo sina Venom at Ice na seryosong nanonood. Sina Guru at Warri at hindi ko alam kung nasaan na. Para matapos na agad ito, I pull her towards me and hit her neck full force. Natumba siya pero agad ko ring sinalo at dahan-dahan siyang ibinababa. Kawawa naman kasi kung hindi ko sasaluhin at hahayaan na lang. Mabagok pa ang ulo niya at ako pa ang sisihin.

"Woohhh!!"

"The best!"

"Diamond!"

"Diamond!"

They chanted my name. I looked at this girl for the last time and leave. May nakita naman akong lumapit sa babae. Sinalubong ko ang mga mata ni Venom habang naglalakad ako papalapit sa kanila. Nakaharang kasi sila sa entrance. Kahit sobrang bilis ng tibok ng puso ko, I can't stop myself from looking at his eyes. Seryoso lang siya at nilalabanan ang mga titig ko. I stop in front of him for about ten seconds. Pagkatapos noon ay nilagpasan ko na siya. Maka-alis na nga. Uuwi na ako.