Love At First Fight |ON-GOING|

Chapter 48: Caller

Sino?

Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Paano nangyari iyon? Iyon lang ang tangi kong palatandaan sa taong iyon. Pero bakit may katulad? Isang grupo ba sila na ganoon ang tattoo? O baka nililinlang lang nila ako? Muka naman silang mag-ama matanda na iyong isa na parang si Lolo at iyong isa naman ay kaedaran lang ni Daddy.

I need to tell this to Lolo. Alam kong siya lang ang makakatulong sa akin. I need to know all the people here and find out who's that two person with a dragon tattoo. Now I know, we're breathing the same air. We're walking on the same road. We're both in the underground world.

Wala na iyong lalaki doon sa pwesto niya kanina. Hinanap ko sila ng tingin pero hindi ko na matagpuan. Tanging mga nagsasayawan ang nakikita ko. Mga taong nagkukuwentuhan.

Dumaan ang mga minuto pero hindi pa rin ako makaalis sa pwesto ko. Hindi ko pa rin maigalaw ang mga paa ko para umalis sa kinatatayuan ko. Sobrang bilis parin ng tibok ng puso ko at parang may nakabara sa lalamunan ko dahil sa pagpigil ng mga luha kanina.

"Excuse me." Napaangat ako ng tingin. Itinuro niya ang nasa likod ko. Napatingin naman ko doon at nakitang naroon ang mga cupcakes. Saka pa lamang ako nakaalis sa pwesto ko. Saka ko pa lamang naigalaw ang mga paa ko. Kahit nanginginig ang tuhod ay pinilit kong maglakad para makaalis sa lugar na iyon. I want to get out of this place. Hindi ko na dinala ang pagkain ko. Lalabas na muna ako at saka ko na lang tatawagan si Venom to tell him that I'm outside.

Nginitian pa ako ng receptionist ng makita akong palabas. Tinanguan ko na lamang ito at dali-daling lumabas. Sa gilid ay may bench kaya doon na muna ako umupo para pakalmahin ang sarili ko. I breath in and out a few times to calm myself.

I get my phone to call Venom. I want to go home. I want to get away from this place. Gusto kong magsumbong kay Lolo. I want to tell him what happens tonight. What I saw earlier. I want to tell him what I feel. Gusto kong sabihin sa kaniya lahat. I want to hug my Lolo right now. I want a hug from a family.

I was about to call Venom when I receive a call from unknown. Suddenly, I feel nervous. I don't know why. It just a phone call and yet I feel nervous. This is the first time   I feel nervous just because if a phone call.

Even though I feel nervous, I still manage to answer the call. "Hello," I answer. Wala agad sumagot sa kabilang linya. Pakiramdam ko ay napapalibutan ako ng yelo dahil sa sobrang lamig ng pakiramdam ko. Dumagdag pa na medyo manipis ang manggas ng suot ko. Napakatahimik pa ng paligid ay pakiramdam ko anumang oras ay bigla na lang ako ng hahandusay dito.

Ibaba ko na sana ang phone ko para tawagan si Venom. Kailangan ko ng makausap si Lolo. I need his help. Pero isang malaking pasabog pala ang dala ng boses sa kabilang linya. "Kamusta ka na, Oie Tryxyn Callipor?" tanong nang nasa kabilang linya na nakapagpagimbal sa akin. Malaki at magaspang boses nito na nakapagpatayo sa balahibo ko. Naiimagine ko ang nakangising muka ng taong iyon. Pero......... paano niya ako nakilala? Sino siya?

"Who's this?" nanginginig ang mga kamay na tanong ko dito. Pati ang labi ko ay nanginginig na rin sa sobrang kaba. Hindi agad ito nagsalita at tanging mahinang pagtawa ang narinig ko. Tawang puno ng kasamaan. "Sino ka?!" galit at halos pasigaw na tanog ko. Buong katawan ko ay nanginginig na. Pinaglalaruan lang yata ako ng isang ito. Malaman ko lang na pinaglalaruan mo ako, sisiguraduhin kong gagantihan kita. Huwag mo akong subukan ngayon.

"Akala ko hindi na kita makikita pa," sabi nito. "Pero tingnan mo nga naman, hindi lang ikaw ang natagpuan ko. What a perfect timing, right?" tanong nito at malademonyong tumawa. Nagpantig ang tenga ko dahil sa narinig. Hindi ko na alintana ang lamig na nararamdaman ko. Halos bumaon na rin ang kuko ko sa aking palad dahil sa pagkakadiin.