Zanim Poznałam Ryzyko\\TEEN WOLF

✯39✯

Alfa miał racje. Parenaście minut później byliśmy już w pełnym składzie i obmyślaliśmy plan działania. Wszyscy byliśmy poddenerwowani i spanikowani. Nikt nie chciał stracić członka stada, a tym bardziej jeśli był to Stiles. Nawet Theo i Derek postanowili pomóc.

Przez wielki stres, jaki próbowałam ukryć za poważną, opanowaną i spokojną postawą, byłam poważnie zmęczona. Ledwo trzymałam się na nogach, a oczy odmawiały kontroli. Mimo tego zawzięcie walczyłam, z  kuszącą pokusą położenia się do łóżka i uważnie słuchałam planu alfy i uwag reszty. Wszystkie wilkołaki potwierdziły teorie Scott'a i już pewne było, że krew na kamieniu należała do naszego przyjaciela.

Nie mieliśmy pojęcia kto, dlaczego i po co go porwał, jednak Malia znalazła poszlakę. Otóż jeep chłopaka stał zaparkowany gdzieś w krzakach w lesie, nie daleko od domu McCall'a. Ustaliliśmy, że ja i Scott go sprawdzimy, Lydia z Malią pojadą na posterunek do szeryfa, a Theo, Liam i Derek jako wilkołaki i hybryda, spróbują odnaleźć coś w lesie i jego obrzeżach. 

-...dobrze, piszcie jak coś znajdziecie.- zakończył Scott i spojrzał po wszystkich.

- Mam tylko takie jedno małe pytanie.- zaczął poważnie najstarszy wilkołak.- A co ona tu właściwie robi?- rzucił z odrazą, wskazując na mnie.

- Pomaga.- odpowiedział alfa, patrząc na niego wzrokiem, który wyraźnie świadczył o braku na to wszystko siły.

- Dziewczyna jest nadal podejrzana. Chcę przypomnieć, że nie cały rok temu chciała nas zabić. Czemu niby nam pomaga?

- Sam już nie jest tą samą osobą, którą była kiedyś.- wsparła McCall'a, Malia.

- A może to ona porwała Stiles'a?- zapytał retorycznie Theo, dołączając się do rozmowy, również wrogo do mnie nastawiony. Na jego słowa przewróciłam oczami, lecz nadal nie pisnęłam słówkiem, przysłuchując się ich rozmowie.

- Spędziłem z nią cały wieczór. Jak niby miałaby to zrobić?- zdziwił się Scott.- To nie ona.

- Tej pewności nie mamy.- powiedział Hale.

- Zdążyliśmy ją poznać, uwierz na słowo, że mamy.- powiedziała młoda banshee.

- Jesteście tacy naiwni.- mruknął z kpiną, Reaken, co od razu zadziałało na mnie jak kubeł zimnej wody. Sorry, ale to nie ja byłam tam ich wrogiem.

- Chcę przypomnieć, że ja nadal tu jestem!- podniosłam głos, zwracając na siebie ich uwagę.

- To może powiesz nam, co zrobiłaś ze Stiles'em?- zaproponował Derek.

- Nic z nim nie zrobiłam!- rzuciłam oburzona jego oskarżeniami.- Chcę wam pomóc odnaleźć przyjaciela, który jest równie bliski wam jak i mi. Więc może zamiast się wykłócać przystąpimy do jakiś działań, bo zamiast zrobić cokolwiek, marnujemy czas na kłótnie!- wszyscy spojrzeli na mnie wyraźnie zaciekawieni nagłym wybuchem. Złapałam kontakt wzrokowy z mężczyzną, wyrównując oddech i uspokajając się po niekontrolowanym podniesieniu głosu.- Jedynym wrogiem są teraz ci, którzy porwali Stiles'a, nie ja.- dodałam już spokojnie.

Wilkołak spuścił wzrok na podłogę, zastanawiając się nad odpowiedzią i widocznie bijąc się sam ze sobą. Po chwili jednak westchnął głęboko i przytaknął, znów łapiąc kontakt z moimi szarymi tęczówkami.

- W takim razie do roboty.- powiedział z mniejszą niechęcią niż wcześniej. Uśmiechnęłam się do niego z wdzięcznością i odwróciłam wzrok podchodząc do Scott'a. Ten, gdy tylko na niego spojrzałam, uśmiechnął do mnie widocznie z zadowolony z faktu, że udało mi się po części, pogodzić z Hale'em.