The black wolf and I ●The Lost Mind Series●

H.24

'Ik ken jou ergens van...' mompel ik terwijl ik de jongen aankijk. 'Natuurlijk ken je mij!' Zegt de jongen arrogant. 'Kan zijn mister I think that I'm hot. Maar ik weet niet waarvan...' 'Sophie! Je herkent me niet meer? Ik ben het! Ben!' 'En wie is Ben?' 'Je allereerste vriendje!' 'Had ik voor Calum een vriendje?' 'Wat is er met jou gebeurt? Deze foto ken je toch wel?!' Hij haalt een foto uit zijn zak. Er staan een jongen en een meisje op. De jongen lijkt inderdaad een beetje op Ben en het meisje lijkt op mij... 'What the fack... wie is dit?' Ik wijs het meisje aan. 'Dat ben jij.' 'Nee toch? Dat zou ik toch wel moeten weten!' 'Ja en mij ook!' 'Sophie had een paar kleine euhm... probleempjes met haar geheugen waardoor ze nu niks meer weet van haar jeugd.' 'Hé! Ik weet alles nog hoor!' 'Sophie.... je herinnerd je alles vanaf een grot tot nu... dat is niet "alles".' 'Oké, oké.' Koppig kijk ik de andere kant op en sla mijn armen over elkaar. 'Maar Sophie, ik kom je belofte inlossen.' 'Belofte?' 'Ja, dat je met me zou trouwen.' 'Gast... dat zijn kleuterbeloftes!' Zegt Calum verontwaardigd. Ben trekt een wenkbrauw op. 'Wel,

Sophie en ik zijn anders al verloofd.' 'Verloofd? Laat me niet lachen!' Zegt Maaike grinnikend. 'Jawel, zie je deze ring?' Ben haalt een ring uit zijn zak. 'Kijk, Sophie heeft dezelfde ring op haar nek.' Hij haalt een ketting die daar dus blijkbaar hangt te voorschijn. Er zit inderdaad een ring aan. Dezelfde die hij in zijn hand heeft. 'Hoe kom ik aan deze ketting? Ik kan me niet herinneren dat ik die heb omgedaan.' 'Die had je altijd al om. Ik dacht dat 't te maken had met je familie.' Zegt Maaike terwijl ze de hele tijd van de ene ring naar de andere kijkt. 'Dus eigenlijk ben je sinds je weet ik veel hoeveelste al verloofd?' Zegt Ashton ongelovig. 'Blijkbaar...' zeg ik verbluft. 'Ja, precies. Dus kom je? Dan gaan we de bruiloft voorbereiden.' 'Jij bent iets anders dan een mens hè?' 'Neeeee joh!' Zegt Ben sarcastisch. 'Wat ben je dan?' Zeg ik terwijl ik Ben strak in de gaten houd. 'Ik ben een Wendigo.' Maaike verbleekt direct bij het woord wendigo. 'Je... je maakt een grapje toch?' 'Nee, ik ben echt een wendigo.' 'Dan zeg ik 1 ding, JIJ GAAT NOOIT MET SOPHIE TROUWEN IDIOOT! BEN JE NOU HELEMAAL GEK GEWORDEN?!' 'Waarom doet Maaike zo hysterisch?' Vraagt Ellen aan mij. 'Goh, jou heb ik ook lang niet gesproken! En ja, Maaike doet wel iets té hysterisch. Wat is een wendigo eigenlijk?' 'Een wezen dat als het honger heeft mensen eet. Zowel het vlees als de organen. Het is supergevaarlijk om bij hen in de buurt te zijn als ze honger hebben. Dan ben je eigenlijk al dood. Vaak hebben ze een hoop dode mensen in een verborgen kelder in hun huis.' 'Ik snap in 1 keer waarom Maaike zo hysterisch doet....' mompel ik terwijl ik een hand op Maaike's schouder legt om haar te kalmeren. Het werkt... iets... 'Hoe krijgen we haar rustig?' 'Ik heb wel een manier.' Zeg ik. 'Ashton, Michael shirt uit.' 'Wat? Waarom?' 'Waarschijnlijk valt ze dan flauw ofzo en dan is ze rustig.' 'Hm, daar zit wel wat in... maar val jij dan niet ook flauw?' Vraagt Michael terwijl hij doet alsof hij een sikje heeft. 'Neh, waarschijnlijk alleen als er iets van 100 Calums op rij hun shirt uit doen.' 'Oh? Is dat zo?' 'Jup, waarschijnlijk ga ik alleen maar hyperventileren, de drang krijgen om je te zoenen, knuffelen en weet ik veel wat nog meer maar ik ga niet flauwvallen en Ashton en Michael trek NU jullie shirt uit want ik houd haar niet lang meer.' Ik hang inmiddels aan Maaike's arm en mijn benen zijn om haar been heen geslagen. 'Oké, oké! Calum doe jij ook mee?' 'Oké.' Wat? O god... 'NEENEENEENEE! CALUM DAT DOE JE NIET!' Aan Calums grijns te zien gaat hij het wel doen. 'Laat maar.... kleuter...' 'Hou ook van jou.' Ben kijkt dit alles alleen maar grijnzend aan, nou ja, hij kijkt vooral Maaike en mij grijnzend aan. 'Klaar? Ik houd haar echt niet lang meer...' 'Klaar.' 'MAAIKE KIJK! SHIRTLESS ASHTON EN MICHAEL!' 'Wat? Waar?' Zegt Maaike terwijl ze wild om zich heen kijkt tot haar oog op Michael en Ashton valt. Ze kijkt vooral Ashton met grote ogen aan. Langzaam begint ze te hyperventileren en als een gek met haar ogen te knipperen. 'Moeten jullie haar geen plastic zak geven of zoiets? Ze gaat zo flauwvallen.' Zegt Ben opmerkzaam. 'Dat is ook de bedoeling idioot! Anders valt ze jou aan!' 'En dan? Ik kan haar wel aan.' 'Heel mooi voor jou vriend maar eerst kijken of wel flauw wilt vallen.' Iets van tien seconden daarna valt Maaike flauw en hoe kan het ook anders, ze valt op mij... 'Godver!' Roep ik onder Maaike vandaan. Ik hoor Ben, Michael en Ashton lachen. Calum hoor ik hier naartoe rennen. 'Nu heb je alsnog niet naar me gekeken!' Hoor ik hem zeggen terwijl hij Maaike boven me vandaan trekt. 'Daar heb ik later tijd geno-' Ik versteen kort waarneer ik Calum zie, shirtless. 'CALUM TREK GODVERDOMME NU EEN SHIRT AAN! ZO KAN IK ME NIET CONCENTREREN!' Roep ik terwijl ik de drang om nu direct naar Calum toe te rennen en  hem te knuffelen probeer te weerstaan. 'Neh, ik vind die blik in je ogen wel leuk.' Zegt Calum grijnzend. Blosend wend ik mijn blik af. 'Wanneer komt ze eigenlijk in d'r heat?' Hoor ik Michael tegen Calum zeggen. 'Weet nie. Ik denk binnenkort. Misschien wanneer ze 17 word.' 'Wat is de heat?' Vraag ik nieuwsgierig. Ik zie dat Michael begint te grijnzen en dat Calum een blos op z'n wangen krijgt. 'Calum? Wat is de heat?' 'Wil je dat echt weten?' 'Anders zou ik 't ook niet vragen hè?' 'Zucht, de heat is wanneer de vrouwelijke wolf haar mate heeft gevonden en zij hebben na een bepaalde tijd het matingsproces niet voltooid.' 'Is het nou serieus zo schamend om dat te zeggen?' Zegt Ellen verveeld. Ik denk dat als ze echt was geweest ze met haar ogen zou rollen. 'En wat is het matingsproces?' Ik zie Michael nog breder grijnzen. Ik werp hem zo'n blik van wtf? Ik richt me weer op Calum en zie dat zijn ogen 1. Zijn ogen zijn goudkleurig. 2. Z'n wangen zijn donkerrood. 'Calum?' 'Ehm... Het matingsproces is ehm... euhm....' 'Weet je het zelf überhaupt wel?' Zegt Ben grijnzend. 'Natuurlijk weet ik het wel! Het is em.... alleen een beetje schamend om het uitteleggen.' 'Moet ik 't Ellen vragen?' Zeg ik vragend. 'Ellen?' 'Mijn innerlijke wolf weet je wel? Die grote witte wolf met blauwe ogen? Dat is Ellen.' 'Nee, nee, nee! Dat hoeft niet! Ik wil 't je graag uitleggen!' 'Dat zou tijd worden.' Zegt Ellen een beetje chagrijnig. 'Het matingsproces is als de mannelijke helft van de mates eerst de vrouw markeert maar daar voor moet de vrouwelijke mate hem eerst accepteren. Het markeren gebeurt vaak als ze euhm... met elkaar naar bed gaan. Het kan ook eerder maar dan gaat de vrouw door meer pijn omdat het matingsproces dan bijna helemaal voltooid is.' 'Wat was daar nou zo schamend aan?' Vraagt Ellen kritisch. 'Was dat nou zo schamend?' Spreek ik Ellens gedachten uit. 'Het uitspreken niet maar dan slaat mijn euhm fantasie ophol en dát is schamend.' Michaels grijns is nu zo breed dat zijn mond bijna van zijn gezicht af kan vallen. 'Michael stop met grijnzen. Je mond valt zo van je gezicht af.' Michael's grijns word iets maar dan ook echt íéts kleiner. Ik rol met mijn ogen en gaap. Waarom gaap ik? Ik ben niet bepaald moe. 'Geestenwandelaars die net een lichaam terug in zijn gegaan hebben meer slaap nodig ookal zijn ze niet moe. Als je niet snel gaat slapen glipt je ziel weer uit je lichaam.' 'What the fack? Waarom zo snel?!' 'Vraag dat maar aan die klootzak of bitch die ons dit aan heeft gedaan.' sist Ellen kwaad. 'Best, ik ga al slapen!' zeg ik chagrijnig. 'Hey jongens, ik ga naar bed.' 'Ben je moe?' zegt Ben terwijl hij me met opgetrokken wenkbrauw aankijkt. 'Nee maar anders is het weer bye bye ziel.' 'Wat? Hoezo bye bye ziel?' 'Ik ben een geestenwandelaar en mijn ziel kan uit mijn lichaam en al die shizzel.' 'What the fack is een geestenwandelaar?!' 'Dat legt iemand van deze bende je wel uit. Ik ga nu naar bed...' zeg ik terwijl ik wéér moet gapen. 'Kom, ik leid je wel naar onze slaapplaats.' zegt Ashton. Calum kijkt een beetje moeilijk, alsof hij dat niet wil. 'Calum, relax. Hij is als een broer voor me. Voor mij is hij 1 van de personen die me heeft opgevoed aangezien zij de eerste zijn die ik me herinner.' 'Dat weet ik ook wel maar Luke is nogal euhm hebberig..' 'En jij dus ook aangezien hij een deel van jou is.' zeg ik nuchter. 'Dát zou ik nou ook niet gelijk zeggen...' 'Wat? Dat jij hebberig bent of dat Luke een deel van jou is?' zegt Maaike gemeengrijnzend. 'Dat ik hebberig ben.' 'Ja vast Calum. Alpha's zijn hebberig als het om hun mate gaat. Dat weet élke wolf.' zegt Maaike oogrollend. 'Euh... kleine correctie Maaike, bijna elke wolf. Ik wist het namelijk niet.' 'Oké, bijna elke wolf.' 'En dan nu gaat mevrouw naar bed. Op dwangbevel van haar broers Michael en Ashton.' zegt Michael grijnzend. 'Kan jij ook een keer niét grijnzen?' zeg ik zuchtend terwijl ik me laat wegdragen door Ashton. 'Zo, kijk eens prinses.' 'Ik ben geen prinses.' 'Voor Calum wel.' zegt Ashton grijnzend. 'Ja, voor Calum wel, ja maar hij is dan ook mijn koning.' 'Ach, hoe cuuuuuuuutttteeeeeee!' zegt Ashton overdreven. Hij wilt iets vragen, ik zie 't aan 'm. 'Oké, ter zake. Wat wil je weten?' Hij kijkt me verrast aan. 'Ik wil helemaal niks weten! Ik breng jou gewoon naar bed!' 'Ja, ja, ik zie aan je dat je wat wilt weten. Dus vraag maar raak.' 'Zucht, hoe heb je ontdekt dat Calum je mate is?' Ik schiet in de lach. 'Hij zei het gewoon tegen me en ik geloofde hem en ik ben nu echt blij dat ik hem toen al geloofde.' Ashton kijkt me ongelovig aan. 'Maar je wist niks van weerwolven!' roept hij verbaasd uit. 'En dan? Ik voelde gewoon dat ik hem moest vertrouwen dus dat deed ik en kijk wat er nu is! We zijn heel gelukkig samen!' 'Ja...' 'Waarom wil je dit weten?' 'Nergens om...' 'Aaaaashtoooon!' zeg ik dreigend. 'ER IS NIKS ZEI IK TOCH!' schreeuwt hij kwaad. 'Er is iemand snel aangebraaaand.' zegt Ellen, ik knik en richt me weer op Ashton richt die me nog steeds pissig en nieuwsgierig aankijkt. 'Waarom knikte je?' 'Oh, Ellen zie iets waar ik het mee eens was.' zeg ik afwezig. 'Wat zei ze dan?' 'Dat gaat jou niks aan.' Ha! Nu weet jij ook eens hoe vervelend dat is Ashton! denk ik er snel achteraan. 'Zeg het!' zegt Ashton op zo'n dwing-toon. 'Hoezo zou ik het zeggen? Jij weet toch alles?' zeg ik plagerig terwijl ik terugdenk aan die herinnering: