The black wolf and I ●The Lost Mind Series●

H.58

Sasha pov.

Dragoné drukt het mes langzaam dieper in mijn huid en ik voel het steeds dieper in mijn huid zinken terwijl het bloed in stroompjes langs mijn hals stroomt. Nu pas merk ik dat er tranen over mijn wangen stromen. En dan is het mes weg. Paisley kijkt me met zijn blauwe ogen geschrokken aan. Dan worden zijn ogen donkerder en trekt hij me tegen zich aan terwijl hij steeds een woord prevelt maar ik kan het niet goed verstaan tot hij het haast schreeuwt: 'MINE!' Ik voel mezelf rood worden maar kan een glimlach niet tegenhouden. Met betoverende ogen kijkt Paisley me aan en ik heb het gevoel alsof ik erin kan verdrinken. 'Waarom heb ik je niet eerder gevonden?' fluistert hij terwijl hij wat haar achter mijn oor stopt. 'Wij, draken, kunnen zelf bepalen wanneer hun mate hun kan zien.' zeg ik terwijl ik hem aan blijf kijken. 'Waarom heb je jezelf dan niet eerder laten zien?' zijn stem klinkt verontwaardigd, alsof het één van de ergste dingen was die ik kon doen. 'Omdat ik niet wist hoe je zou zijn, een klootzak of niet.' 'Ik snap je punt maar ik zeg niet dat ik er blij mee ben.' Ik rol met mijn ogen. 'This nu voorbij dus je hebt het recht niet meer om te klagen.' Paisley bromt nog wat maar laat het erbij. 'En trouwens, heb je een deken of zoiets? Ik krijg het een beetje koud.' 'Oh, euh... nee.. laten we maar naar de villa van Maiks gaan.' Ik knik en hand in hand lopen we terug. Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoelt alsof al mijn zorgen zijn weggehaald en dat niks ze terug kan brengen.

Calum pov.

Eindelijk hebben we een weg gevonden richting de stad. Het is nu wel al bijna helemaal donker maar Maaike en Sophie moeten eten anders hebben we morgen nog steeds hun gejammer over dat ze honger hebben. En ik denk niet dat we daar mensen erg blij meemaken. Sophie en Maaike zitten met hun neuzen tegen het raam gedrukt alsof dit alles het meest bijzondere is wat ze ooit hebben gezien. 'KIJK PAPA KIJK! EEN KONIJNTJE MET GELE OGEN!' Roept Maaike plots enthousiast terwijl ze op en neer springt van enthousiasme. 'Er is niks bijzonders aan een konijntje met- WAT?! CALUM GEEF GAS! DIE KLOTE FRIBTINS ZIJN IN DE BUURT!' Roept Ashton keihard in mijn oor. 'Auw, gast! Ik zit naast je dus ik hoor je heus wel! Daarvoor hoef je niet zo te schreeuwen!' Zeg ik mopperend terwijl ik over mijn oor wrijf waar nu een irritante piep in zit. 'JA, JA! GEEF NU MAAR GAS!' schreeuwt Ashton paniekerig terwijl hij als een gek om zich heenkijkt. 'Ik rij toch al! Doe rustig! Zelfs Sophie en Maaike kijken niet zo idioot in de rondte.' Ashton laat kort zijn tanden zien en verveeld kijk ik hem aan.  'Anders nog iets?' zeg ik verveeld terwijl ik een andere irritante auto inhaal. Ashton zegt niks en kijkt nors naar voren. Ik grinnik en zet de radio aan. Direct klinkt er I want crazy van Hunter Hayes door de speakers en verspreid er een vrolijk gevoel door mijn lichaam.

'Yeah, I know it's crazy....

But I don't want good and I don't want good enough.

I want can't sleep, can't breathe without your love.

Front porch and one more kiss, it doesn't make sense to anybody else.

Who cares that you're all I think about?

I've searched the world and I know now.

It ain't right if you ain't lost your mind.

Yeah, I don't want easy, I want crazy.

Are you with me baby?

Lets be crazy!

Yeah!

Well I wanna be scared, don't wanna know why.

Wanna feel good, don't have to be right.