The black wolf and I ●The Lost Mind Series●

H.44

Sophie pov.

'Zullen we ze dan maar redden?' Zeg ik grijzend. 'Laten we dat maar doen ja.' zegt Maaike terwijl ze opstaat. Lachend lopen we naar beneden waar Maaike zich direct verslikt in haar spuug. De hele maar dan ook echt de hele gang zit nu niet alleen onder het uitgesmeerde fruit en opgedroogd bloed maar er is nu ook nog eens met modder en gras over heen gesmeerd. O god... Naast me hoor ik dat Maaike sneller begint te ademen en je merkt duidelijk dat ze zichzelf maar net in bedwang heeft. 'Waar is Michael?' sist Maaike tussen haar tanden door terwijl haar ogen verwilderd heen en weer schieten. Oké, tijd dat ik ga in grijpen. 'Maiks. Naar je kamer. Max, help me Michael zoeken. Ashton, hou Maaike gezelschap en waar the hell is Calum?!' zeg ik terwijl ik iedereen strak aankijk. 'Calum is bezig met Michael proberen in toom te houden.' zegt Ashton terwijl hij een arm om Maaikes schouders slaat. 'Oké. plan gewijzigd. Max, jij gaat opzoek naar informatie over deze vloek. En nu, Maaike en Ashton naar boven jullie en ik wil jullie niet zien tot ik jullie weer naar beneden haal.' zeg ik streng terwijl ik hun de trap opduw. 'Weet je zeker dat je geen extra vrouwenhand nodig hebt?' zegt Max voorzichtig. 'Nee, nee. Dat komt wel goed.' 'Oké... Als jij het zegt...' zegt Max terwijl hij achter Ashton en Maaike de trap oploopt. 'Zucht, oké en dan nu Calum en Michael vinden.' mompel ik terwijl ik de gang uitloop, de woonkamer in, niemand te zien. Voorzichtig loop ik naar de keuken waar ik direct op de grond val van de scherpe lucht. Piepend haal ik adem, wat is hier gebeurd? Waarom haal ik hier zo moeilijk adem? Er beginnen zwarte vlekken voor mijn ogen te dansen en ik probeer rustig adem te halen maar dat lukt niet en dan valt mijn oog op een paars spul middenin de keuken, wolfsbane. What the fack?! Hoe komt dát hier?! Plots sluiten twee armen zich om mijn middel en tillen me op. Het volgende moment lig ik in het gras, met de zon op mijn gezicht. De frisse lucht stroomt mijn longen binnen die het hartelijk verwelkomt. Met diepe halen haal ik adem en zodra ik me niet meer belabberd en benauwd voel open ik mijn ogen. Om recht in de ogen van Michael te kijken die me nieuwsgierig opnemen. 'Euh... hallo Michael.' Michael zegt niks terug en kijkt alsof hij me niet gehoord heeft. 'DIAMANTJE!' klinkt er plots achter Michael en voor ik het weet word ik door twee armen keihard tegen iemands borstkas geplet. 'Ugh... Lucht!' zeg ik terwijl ik probeer om Calums greep te verzwakken, niet dat dat nut heeft maar ja. 'Diamantje...' fluister Calum in mijn nek. 'Zwart wolfje van me.' mompel ik tegen zijn borstkas aan. 'Heb je nu nog steeds geen officiële bijnaam voor me?' zegt Calum plagend. 'Weet je niet hoe lastig dat is?' mompel ik terwijl ik mijn gezicht dieper in Calums borstkas begraaf. 'BANANENMAN WIL OOK EEN KNUFFEL!' brult Michael terwijl hij zijn armen om ons heen slaat en ons op de één of andere manier allebei optilt. Calum kijkt me ongemakkelijk aan en ik grijns alleen maar. 'Kleine kinderen zijn gek op knuffels.' fluister ik zachtjes tegen Calum. Zijn mond vormt een perfect rondje en in zijn ogen verschijnt een begrijpende blik. 'Dat verklaart het...' mompelt hij zacht. Lachend schud ik mijn hoofd. Plots laat Michael ons los waardoor we met een bons op de grond vallen. Terwijl ik opsta wrijf ik met een pijnlijk gezicht over mijn kont, de grond is hard hier... 'Kusje erop?' zegt Calum pestend als hij mijn gezicht ziet. 'Wat?! Nee natuurlijk niet idioot!' roep ik verontwaardigd terwijl ik op zijn bovenarm sla, nou ja.... dat probéér ik. Calum houdt mijn hand tegen voor ik zijn arm kan raken. 'Wou jij me nou net gaan slaan, diamantje?' zegt Calum met opgetrokken wenkbrauw en een geamuseerde grijns om zijn mond. 'Nee...?' 'Sophie?' 'Okeeeeee, ja ik wou je slaan.' geef ik schoorvoetend toe. 'Daar ga je voor gestraft worden.' zegt Calum met een vreemde twinkeling in zijn ogen. 'NEEEEE!' Brult Michael plots. Wat...? Dan word Calum met een ruk weggetrokken en word ik weer in een knuffel getrokken. 'L... lucht!' pers ik eruit terwijl ik me uit de knuffel probeer te trekken, wat niet echt veel nut heeft aangezien Michael een vampier is. Plots voel ik twee scherpe tanden in mijn nek, oh fuck... 'Michael, niet doen.' zeg ik waarschuwend terwijl ik zijn hoofd probeer weg te duwen. 'Honger...' gromt Michael laag terwijl hij z'n tanden gelukkig weer uit mijn nek haalt. Ik kijk recht in zijn ogen, er ligt een moordlustige blik in. 'Calum... wanneer is het de laatste keer dat Michael gedronken heeft?' 'Euh... geen idee. Wat ik wel weet is dat het een aardig tijdje terug is.' zegt Calum terwijl hij me uit Michaels armen probeert te trekken. 'Calum, ik vind dit heel rot om te zeggen hoor maar-' 'Nee, ga nu niet zeggen dat je me eigenlijk niet accepteert als mate!' zegt Calum ongelovig terwijl hij aan Michaels arm hangt en me met grote ogen aankijkt. Er verschijnt een waterig randje bij zijn ogen. Ik zucht en schud mijn hoofd. 'Natuurlijk niet idioot! Ik wou eigenlijk zeggen dat het geen zin heeft om me proberen uit Michaels knuffel los te trekken. Hij is een vampier weet je nog? Hij hoeft niet te veranderen om zijn kracht te gebruiken.' Calum ademend opgelucht uit en gaat weer verder met aan Michaels arm trekken tot hij zich realiseert wat ik net gezegd heb. 'Wat? Hoezo heeft geen nut om aan Michaels arm te trekken tot hij je loslaat?' 'Ooooh...' zeg ik terwijl ik mijn ogen sluit en mijn hoofd in mijn nek leg. Misschien niet de meest slimme actie die ik kon uitvoeren... 'OH FUCK! SOPHIE STOP JE NEK TE SHOWEN!' brult Max plots terwijl hij in de deuropening van Maaikes huis staat. Direct vliegen mijn ogen open en richt ik mijn hoofd weer op om in die rare, bloeddorstige blik van Michael te kijken die hongerig naar mijn nek staart en ook naar die van Calum. Plots word ik uit Michaels armen getrokken en voor ik het weet sta ik in de keuken. Wat...? Hoe...? Het volgende moment staat Calum ook naast me die net als mij verdwaast om zich heen kijkt. We kijken elkaar aan en zeggen tegelijkertijd: 'Wat...?' Direct erna barsten we in lachen uit. Als we uitgelachen zijn zegt Calum: 'Wat gebeurde er nou precies?' 'Volgens mij heeft Max ons zojuist gered voordat Michael ons bloed kon opzuigen.' zeg ik bedenkelijk terwijl ik naar een raam loop. 'Sophie... dat heeft niet echt veel nut. Je moet naar het raam in de woonkamer.' zegt Calum grijnzend. 'Euh... oh ja! Wist ik wel...' zeg ik iet wat beschaamd terwijl ik naar de woonkamer ren en bij het raam ga staan. Ik zie dat Max Michael probeert tegen te houden die zo te zien bij het huis probeert te komen. Wat best logisch is gezien het feit dat hier drie weerwolven zijn en dan heb je ook nog die andere onbekende jongen die hier ook ergens in huis loopt maar duidelijk geen vampier is. 'ASHTON! KOM HIER!' brult Max plots. Na drie minuten staat Ashton nog niet buiten en ik denk dat het hoog tijd word dat ik Ashton eventjes ga "lenen". Ik storm naar boven en ren naar Maaikes kamer waar ik de deur met een klap open gooi. Op het bed zijn Maaike en Ashton verwikkeld in een nogal... heftige zoenpartij. Zuchtend loop ik naar hun toe en trek Ashton weg van Maaike en sleur hem mee. 'Wat ben je in godsnaam aan het doen Sophie?!' hoor ik Maaike roepen. 'Ons hachje redden!' roep ik terug terwijl ik Ashton de trap afsleur. 'Auw, auw, auw, auw, auw, auw, auw, auw, auw, auw, auw, auw, auw, auw, auw!' roept Ashton telkens zodra zijn kont een traptrede raakt. Zodra we beneden zijn trek ik Ashton omhoog en zeg commanderend: 'Jij gaat nu als de wiederweer op jacht tenzij je het leuk vind dat Michael ons allemaal leegzuigt.' 'Ben al weg.' zegt Ashton voor hij wegrent. Tevreden loop ik weer naar de woonkamer waar Calum erg geconcentreerd op zijn mobiel aan het kijken is. 'Sweetie, wat doe je?' vraag ik terwijl ik naast Calum neerplof. 'Roedelzaken.' zegt Calum terwijl hij druk op z'n mobiel begint te typen. 'Aha, ik heb Ashton op jacht gestuurd voor Michael.' Calum begint te grinniken terwijl hij een arm om me heen slaat en me tegen zich aantrekt. 'Dat hoorde ik al, ja. Wat kan jij commanderen zeg. Je zult een goede luna worden.' Tevreden glimlachend sluit ik mijn ogen en zak weg ik een heerlijke slaap. 'Hey... Diamantje... Word wakker...' fluistert Calum in mijn oor waardoor ik me humeurig omdraai. Je moet me echt niet wakker maken tenzij je graag dood wilt. Ik hoor Calum lachen en met mijn ogen dicht probeer ik Calum te slaan. 'Je weet dat mij slaan niet werkt als jij je ogen dicht hebt hè?' zegt Calum geamuseerd terwijl speels een kus op mijn arm drukt om zich dan snel terug te trekken omdat ik richting hem begin te slaan. 'Oké, ik weet niet wat jullie aan het doen zijn maar het ziet er heel komisch uit.' klinkt plots Ashtons stem vanuit de deuropening. Direct volgt er een klagelijk gejammer. 'Wat had ik je nou ook alweer over momentjes verpesten verteld Ashy?' klinkt Maaikes stem en ik weet nu gewoon dat Maaike Ashton aan zijn haar aan het trekken is. 'Ben je nu aan het haar van je mate aan het trekken?' mompel ik in mijn kussen terwijl ik de dekens strakker om me heen sla. Wacht... sinds wanneer heb ik een kussen en lig ik onder dekens? Ik dacht dat ik in slaap was gevallen op de bank... Een beeld van Calum die me met een liefdevolle glimlach de trap opdraagt en me instopt verschijnt in mijn hoofd. Das waar ook, mijn gave om alles te weten terwijl ik bewusteloos ben of in slaap gevallen. Best wel raar eigenlijk... But who cares? 'Waarom heb je me in bed gestopt?' mompel ik tegen Calum. 'Omdat een bed lekkerder slaapt en hoe weet je dat? Wacht... jouw'n gave, natuurlijk...' zegt Calum. Ik grinnik kort terwijl ik verder wegkruip in de dekens. 'Diamantje, je moet nu echt opstaan.' 'Waarooooooooom...' klaag ik dramatisch. 'Omdat euh... waarom moest ze nou ook alweer opstaan?' Ik glimlach. 'Zolang jullie niet weten waarom ik op moet staan, sta ik niet op.' zeg ik geamuseerd. 'Oké. Jongens, geef toe. Sophie heeft een zware tijd achter de rug. Laat haar maar slapen maar ik ga ook even slapen.' 'NEEEEEEEE! JULLIE MOGEN ONS NIET ALLEEN LATEN MET MICHAEL!' roept Ashton overdramatisch. 'Ik dacht dat je over dat overdrijf gebeuren heen was?' zegt Maaike pestend. 'Niet helemaal...' geeft Ashton schoorvoetend toe. 'Dat horen we.' zegt Calum en ik merk toch een lichte boosheid op. Die denkt zeker aan het incidentje tussen Maaike, Ashton en mij. Aan één kant is het logisch dat Calum boos op hem is maar aan de andere kant, ik was degene die Maaike aanviel. 'Diamantje, wáág het niet om te gaan denken dat het jouw'n schuld is.' zegt Calum alsof hij mijn gedachtes kan lezen. Zou hij dat kunnen? 'Diamantje, voor het geval je gaat denken dat ik je gedachtes kan lezen. Nee, ik kan je gedachtes niet lezen.' zegt Calum zuchtend. Is dat zo? Ik betwijfel het... 'Diamantje ik kan echt je gedachtes niet lezen. Ik ken je gewoon te goed.' Hmmmmm... 'Diamantje, echt waar.' zucht Calum. 'Als jij het zegt...' mompel ik terwijl ik me nog eens omdraai. 'We zien jullie straks wel weer. Truste Sophie.' 'Truste Maiks...' mompel ik terwijl ik me alweer soezerig voel worden. 'CALUUUUUUMMM!' schreeuwt er plots iemand terwijl diegene op het bed begint te springen, vlak naast mijn benen... 'Wat nu weer bananenman?' hoor ik Calum mopperig zeggen. Kreunend kruip ik onder de dekens vandaan en kijk naar Calum die pissig naar Michael kijkt. 'Niet zo boos kijken.' zegt Michael terwijl hij over me heen springt en naast Calum ploft. Hij slaat een arm om hem heen en zet zijn duim, wijs- en middelvinger in zijn wangen waardoor het net lijkt alsof Calum lacht maar dan op een hele, rare manier. Ik barst in lachen uit en val bijna het bed uit waardoor Michael en Calum beginnen te lachen. 'Bananenman wil spelen!' roept Michael terwijl hij ons allebei uit bed trekt. De kou omslaat mijn lichaam maar het doet me bijna niks. Voor zover ik weet ben ik nooit echt een koukleumpje geweest. Ik zie dat ik een short draag en Calums shirt. 'Calum... misschien moet ik even wat anders aantrekken...' zeg ik terwijl ik met Michael meestrompel. 'Dat vind ik ook maar probeer het hem eens aan zijn hoofd te brengen.' zegt Calum terwijl hij met z'n hoofd wenkt naar Michael. Ik grinnik maar weet dat Calum wel gelijk heeft. 'Tja... wat wíl Michael eigenlijk doen?' 'Euh... ik heb geen idee...' Dit word nog wat....

Hey, hey! Voor de mensen die deze week pas vakantie hebben, FIJNE VAKANTIE! Ik heb eigenlijk niet veel te melden behalve dat ik iedereen héél erg wil bedanken voor de votes, comments en al gewoon het lezen. Love you!