The black wolf and I ●The Lost Mind Series●

H.43

Sophie pov.

'Ugh, Michael ga van me af!' Kreun ik terwijl ik Michael van me af probeer te duwen. Hij is ZWAAAAAAR! What the fack, waarom vind ik hem zwaar terwijl ik Calum makkelijk kan optillen alsof hij een veertje is? Michael word met een ruk van me afgetrokken en als ik mijn hoofd naar achteren til wie het is zie ik Calums benen en voeten. Snel rol ik weg omdat Michaels voeten, die gek genoeg geen schoenen bevatten, half in mijn gezicht hangen en ze volhangen met gras en aarde. 'Als zij zegt dat je van haar af moet gaan, dan ga je van haar af, begrepen?!' Sist Calum woedend terwijl hij Michael licht door elkaar schud. Michael kijkt Calum slechts met grote ogen aan en knikt dan, na iets van tien minuten toen hij volgens mij door had dat Calum hem anders niet neer zou zetten en loslaten. Langzaam zet Calum hem neer en nog langzamer laat hij hem los. Direct sprint Michael Maaikes kant op en loopt háár omver. Ik schiet in de lach en Calum grinnikt zacht voor hij me helpt opstaan en een kus in mijn nek drukt. Een schok schiet door mijn lichaam en als Calum me aankijkt tintelt die plek héél erg. Ongemerkt glijden mijn vingers naar de plek en aaien erover heen. 'Je komt in de buurt van je heat diamantje.' Zegt Calum plagend zodra hij het doorheeft. Ik voel hoe ik rood word en haal mijn hand weg. 'Maakt niet uit diamantje, het is heel gebruikelijk en voor mij betekent het dat daar ergens in de buurt je plek voor je mark is.' 'Jij weet niet eens hoe het voelt.' Zeg ik terwijl ik hem een duw geef. 'Dat weet je niet.' Zegt hij dan met een te serieus gezicht waardoor ik keihard in de lach schiet. 'En mij nu nog een beetje uitlachen ook!' Mopperd Calum voor hij me over zijn schouder gooit terwijl ik doorblijf lachen. 'Oh nee meneertje! Sophie blijft mooi hier!' Roept Maaike terwijl ze achter ons aankomt gerend en me letterlijk van Calums schouder aftrekt waardoor ik op de grond val. Met een pijnlijk gezicht sta ik op en wrijf over mijn zij. 'Was dat nodig?' 'Reken maar en nu meekomen jij.' Zegt Maaike terwijl ze me aan mijn pols meetrekt naar Michael die hyperactief rondjes aan het rennen is in vampiersnelheid terwijl hij schreeuwt: 'IS HET EEN VOGEL? IS HET EEN VLIEGTUIG? NEE HET IS BANANENMAAAAAAAAN!' Heel subtiel steekt Maaike haar been uit en bijna direct draait haar hele lichaam naar recht en valt ze op de grond omdat Michael er volhard tegen aan is gebotst maar hij gaat gewoon door. 'Aaaaaauw...' kreunt Maaike terwijl ze over haar been wrijft en overeind krabbelt. 'Geen goed idee, afgekeurd.' Zeg ik met een bekakt stemmetje terwijl ik in de lucht een kruis teken en arrogant mijn neus in de lucht steek. 'Weet jij iets beters dan?' Mopperd Maaike terwijl ze naar Michael kijkt die nu in plaats van rent rondjes springt en brult dat hij een bananenkonijn is. 'Reken maar.' Zeg ik geheimzinnig en ik weet dat mijn ogen nu twinkelen van plezier. Ik storm naar binnen waarbij ik een jongen omver stoot die ik niet ken. In de keuken ga ik naar de fruitschaal en zie dat die helemaal leeg is. Verwonderd staar ik ernaar, waar is al het fruit gebleven? 'Oh, je zoekt het fruit?' Vraagt Ashton die plots naast me staat. Geschrokken slaak ik een kort gilletje waarna ik mijn hand op mijn nogal hard bonkende hart leg. 'Djeez... wil je me een hartaanval bezorgen ofzo?' Zeg ik terwijl ik mijn hart probeer te kalmeren. 'Nee, maar je zoekt het fruit toch?' Zegt Aston grijnzend waardoor ik hem op zijn arm sla. Hij trekt een pruillipje en wrijft over de plek alsof die heel veel pijn doet. Ik weet niet hoe maar hij krijgt het voor elkaar om wat tranen over zijn wangen te rollen. "Huilend" rent hij in mensentemp naar buiten. 'Wat is er Ashy?' Hoor ik Maaike bezorgd vragen. Hij gaat toch niet...? 'Sophie heeft me geslagen!' Zegt Ashton op zo'n jammertoon alsof het heel veel pijn doet. 'WAT?!' hoor ik Maaike boos roepen, fijn. En bedankt Ashton... 'GODVERDOMME SOPHIE! WAAR WAS HET VOOR NODIG OM ASHTON ZO HARD TE SLAAN?!' Gilt Maaike terwijl ze binnenkomt gestormd met een breed grijnzend Ashton achter haar aan. 'Hey! Het was maar een speels duwtje! En bovendien bezorgde hij me bijna een hartaanval!' Zeg ik verdedigend. Ga nou niet zeggen dat Maaike in Ashtons toneelstukje trapt. 'Máár een speels duwtje?! Ashton huilt godverdomme! Dat is nou niet bepaald een speels duwtje!' Roept Maaike woest uit. Ik voel de woede in me opborrelen. Ja ik snap dat ze Ashton sneller gelooft dan mij aangezien het haar mate is maar ze weet toch dat ik nooit zo hard kan slaan dat Ashton moet huilen?! Dat zou ik alleen kunnen als mijn ziel mijn lichaam zou verlaten maar dan was Ashton nu dood. 'Je ziet het niet hè?' Zeg ik uiterst zorgvuldig mijn woede inhoudend. 'Wat zie ik niet?' Sist Maaike terwijl ze me strak aankijkt. 'Dat Ashton alleen maar een toneelstukje aan het opvoeren is?' 'Dus jij beweert dat MIJN mate MIJ voor de gek houdt?!' Schreeuwt Maaike terwijl ze duidelijk moeite moet doen om me niet in de haren te vliegen. 'Oh nee hoor.' Zeg ik luchtig en even verschijnt er een verraste blik in Maaikes ogen maar voor zij ook maar iets kan zeggen ga ik verder. 'Ik ontken niet dat ik Ashton "geslagen" heb zoals jij het zo mooi verwoord. Ik zeg alleen maar dat Ashton nogal aan het overdrijven is omdat hij net zo goed als ik weet dat ik nooit zo hard zou kunnen slaan dat hij zou moeten huilen, of überhaupt echt pijn hebben!' Ik merk dat mijn stemvolume steeds harder word naarmate ik verder praat. 'Maar als jij graag in dat toneelstukje trapt, prima hoor, geloof je beste vriendin maar niet maar kom dan niet straks zeggen dat ik gelijk had want dan ben ik namelijk al ver weg.' Zeg ik voor ik langs Maaike loop en zodra ik langs Ashton komt haal ik snel mijn vinger over mijn keel en ik zie een spijtige uitdrukking op Ashtons gezicht verschijnen. 'Lafaard.' Zegt Maaike uitdagend. Direct verstijf ik. Uiterst langzaam draai ik me om en sis: 'Wát zei je daar?' 'Je hoorde me wel, je bent een lafaard. Een lafaard omdat je weet dat ík gelijk heb en daarvoor wegloopt omdat jíj zo nodig je gelijk moet krijgen.' Oké, dát is de drupppel. 'Oh? OH?! DUS JIJ VIND MIJ EEN LAFAARD HM? VOLGENS MIJ HEB IK AL MEER PROBLEMEN DOORSTAAN DAN JIJ IN JE HELE LEVEN! HEB JIJ OOIT DE PIJN GEVOELD VAN ALS JE ZIEL GROEIT OM WEER IN JE LICHAAM TE PASSEN?! OF DE PIJN VAN JE MATE OMDAT HIJ DENKT DAT JE DOOD BENT? BEN JIJ OOIT BIJNA VERKRACHT PUUR OMDAT JE VOLGENS EEN ALPHA GEEN MANIEREN HAD?! IK HAD ALLANG DOOD KUNNEN ZIJN MAAR IK BEN DE PROBLEMEN NIET UIT DE WEGGEGAAN! IK HEB ME OVERAL DOORHEEN GESLAGEN EN NU BEN IK NOG STEEDS NIET UIT DE PROBLEMEN! WEET JE WAT? JE KAN STIKKEN! MIJ ZIE JE HIER NO-' En toen werd alles zwart.