Chapter 41

173 8 7
                                    

Best Liar

"Let's fall together."

Nakakawindag. Tila bumagsak na ang buong sistema ko. Naging blanko na lamang ang utak ko. Kinailangan ko pang piliting gumana ito.

"What do you mean by that?" I asked.

Estupida na kung estupida! 

Of course, I have an idea of what he means! I even strongly feel that he meant it. It's just that...

It's just that...

... I cannot assume. 

Hindi dapat akong agad maniwala. Ang mga agam-agam at pakiramdam ay minsan traydor. At mas lalong hindi ko hahayaan ang damdamin kong masaktan dahil sa mga palagay lang.

Assumptions can a root of heartbreak too!

Pumungay ang mga mata ni Miguel. Bahagya siyang napayuko upang maglebel ang aming mga tingin. 

"Stop that dumb act, Sera," he said. 

Mas lalo lamang lumalim ang kanyang boses. Mas lalong nanindig ang balahibo ko habang ang puso ko naman ay tila napatigil sa pagtibok. 

Literally, I felt everything has been frozen. 

Sa loob ng naestatwa kong katawan ay ang silakbo ng damdaming hindi man lang pamilyar... Ni hindi ko man lang minsang naramdaman.

Napakabago... Nakakatakot...

Napaiwas ako ng tingin. Kailangan kong ilihis ang mga titig ko sa madilim at nakakalunod niyang mga mata.

 It's too hypnotizing.

"You are always making me feel dumb, Miguel." Hindi ko alam kung narinig niya iyon. 

Gusto-gustong ko iyong sabihin niya. Gustong-gusto ko lang malaman niya kung gaano kadali para sa akin na mapaglaruan niya. I have been repeatedly bullied by him when we were younger. I kept on falling for his same old tricks. Nagsawa na nga lang siyang pagdiskitahan ako. Isn't he aware that I have always been that vulnerable when he's around? That is definitely one of the things I hate about him. I was just in-denial for these past years. 

He has always made me feel dumb. I wanted him to know that. Ngunit, masyadong naging mahina ang boses ko. Tila may kung anong bumara sa lalamunan kaya hindi ko iyon nasabi ng maayos. 

His forehead touched mine. 

"Tingnan mo ako, Sera." Namamaos na ang boses niya. He's serious now. He's also imposing authority. "Tingnan mo ako sa mga mata at sabihin mo kung niloloko ba kita. Mukha ba akong nagsisinungaling?"

Now, even our the tips of our noses touched. His lips... partly open. His breathing is getting heavier. I could already smell his minty breath.

Napapikit ako ng mata. Kailangan kong alalahanin kung ano ang ugali ng isang Miguel Vernan. I cannot let his eyes hypnotize me. After all, my feeling will remain irrelevant.

Gusto ko man siya o hindi, wala iyong kinalaman kung totoo man ang nararamdaman niya sa akin.

"Please, Sera..."

Umihip ang malamig na simoy ng hangin. I felt Miguel's warm hands cupped my cheeks. 

I kept my eyes close. "You're eyes can't guarantee that you're telling the truth. After all, you are the best liar."

Kasabay ng muling pag-ihip ng hangin, dinampi niya ang kanyang labi sa akin. He just closed the gap between our lips. And he was not even satisfied with that. He longed for more.

Siniil niya ako ng halik... na naging mas malalim at mainit. He pulled me closer and closer to him as if the zero millimeter distance can never be enough.

His lips taste like mint. It is just like the smell of his breath from a while ago. I never thought that his pinkish lips were softer than how it looks. 

His torrid kisses... It served as fuel to cause an explosion of emotions within me. It was what my system accepted with willingness and pleasure, slowly making me forget about rationality. His torrid kisses set my wild imaginations erratically... something that made me want to explore myself more. It was later that I realized that I am kissing him back.

Miguel's advances were sudden and sensual. I felt the sincerity.

Totoo ito...

Ngunit, kailangang pigilan.

Gamit ang natitirang rasyonalidad sa katawan ko, itinulak ko siya palayo. Ngunit, mas malakas si Miguel sa akin. 

I was able to pull away from the kiss but I was not able to free myself in his arms. I had to struggle to get away from him.

"Sera, ano ba--"

The next thing we knew, we fell in the pool.

Lumagapak ako sa malamig na tubig. Napayakap ako sa aking sarili. Dahil sa malamig na tubig ay napagtanto ko ang katangahan kong ginawa.

The cold water brought back the logic in me. It 's something I lost the moment he kissed me.

I almost gave myself away.

"Manhid ka ba o sadyang walang puso!" Tila isang kulog ang boses ni Miguel na umalingawngaw at binasag ang katahimikan ng gabi. Tinapunan niya ako ng matatalim na tingin. 

Napalunok ako. Tila naumid na ang aking dila. Sinusubukan kong sumagap ng kataga ngunit ni isa wala tala akong mahanap. Ni hindi ko nga alam kung ano ba ang dapat sabihin sa kanya. 

I turned away from him. Kung pwede lang sanang magpalunod na lang sa pool, gagawin ko na. Kung pwede lang sanang mawala ng parang bula...

"Ngayon, tinatalikuran mo na ako!" Angil niya.

I know he's damn frustrated.

I found my way to side of the pool. Inangat ko ang sarili ko para makaahon sa tubig. 

"You kissed back. What does it mean?" 

Napaupo ako sa gilid ng pool pero hindi pa rin siya linilingon. Wala akong mukhang maihaharap sa kanya. Bukod sa naligo ako sa pool nang wala sa oras, tila naligo na rin ako ng kahihiyan. Nanginginig na ang aking tuhod.

"Sagutin mo ako, Sera!" Utas ni Miguel. 

I wobbled as I stood. Tila naging jelly ace na ang tuhod ko. Kaya ko bang maglakad pabalik sa kwarto ko? Pakiramdam ko matutumba ako kahit ano'ng oras.

Naghuhurumentado pa rin ang puso ko. Napahawak ako sa aking dibdib, umaasang mapapakalma ko ang aking puso.

Dahan-dahan kong nilingon si Miguel. Nasa pool pa rin siya, naghihintay ng sagot ko. Nakatingala siya akin ng may mapupungay na mga mata. Ang kanyang panga ay nakaigting. Ang kanyang balikat ay tensyonado. Habang tinitingnan ko siya, mas lalo lang akong nanghihina.

Nakikita sa ekspresyon niyang...

... hinahanda niya na ang sarili niyang masaktan.

He wants answers and I have to give him a clear one.

Malalim akong huminga upang humugot ng lakas. Seryoso ko siyang tiningnan. 

It will hurt him. It will hurt me. But, I have to remind the both of us this.

"I am a Dilaurentis, Miguel."

Agad akong naglakad palayo. Hindi ko na siya nilingon. 

"You're right, Sera! I am the best liar." He shouted but I kept walking. "I lied when I said let's fall together. Clearly, I'm the one who has fallen in love first. Matagal na kitang mahal, Sera."


I thank you all for the 4.2K reads!!! 


CutthroatTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon