Verraad // Niall Horan

Hoofdstuk 9

Op weg naar het zwembad ben ik over Niall aan het denken. Nerveus frunnik ik aan mijn T-shirt. Ik heb te weinig tijd om al mijn gedachten te kunnen ordenen. Ik denk aan wat ik zou zeggen tegen hem. In het echt praten is heel wat anders dan via sms. Via sms ben ik heel open en weet ik altijd wat te zeggen, maar in het echt, dat is soms een ander verhaal. Het is natuurlijk ook te zien met wie en in welke situatie. Met jongens ben ik heel verlegen. Vandaag aan het zwembad was het niet zo erg, maar dat is omdat ik wist dat er niets speciaals kon gebeuren, nu kan dat natuurlijk wel. 

Veel te vlug kom ik aan bij het zwembad. Niall zit op een picknick tafel. Zijn voet zit te tikken op de grond. 'Hey,' zeg ik vluchtig. Hij draait zich om en een enorme glimlach verschijnt op zijn gezicht. 'Hey!' antwoord hij blij. 'Zit maar naast mij.'

'Dus... Waarom moest ik komen?' vraag ik nerveus. 'Wel, ik moet je eigenlijk iets bekennen,' zegt Niall dood serieus. 'Vertel maar,' moedig ik hem aan.

'Ik weet dat dit heel raar zou overkomen, en zeker nu op dit moment, maar ik moet het echt kwijt aan iemand,' begint Niall te vertellen. Ik glimlach als teken dat hij moet verdergaan.

'In feite, ik ben niet meer verliefd op je nicht, de liefde langs mijn kant is echt over. Ik weet echt niet hoe ik het haar moet vertellen want we zijn nu juist op reis,' vertelt Niall. 'Weet je nog dat verhaal dat ik tegen je heb verteld? Over mijn vriend?' vraagt hij voor ik kan antwoorden op zijn eerdere zin. 

'Ja, hoe is dat dan nog afgelopen?' vraag ik. 'Ik heb gelogen. Het gaat helemaal niet om een vriend van mij,' aarzelt hij. Niet begrijpend kijk ik hem aan in zijn hemelsblauwe ogen. 

'Het ging over mij. Ik wilde raad van je, maar ik wist dat als ik het in de eerste persoon zou zeggen dat het verkeerd zou overkomen. Dus heb ik het je vertelt in de derde persoon,' zegt Niall. Hij is nerveus. Ik merk het omdat hij recht naar zijn voeten kijkt in plaats van naar mij zoals een minuut of twee geleden. 

Met open ogen kijk ik hem aan, ook al kijkt hij niet eens naar mij. Ik ben geschokt. Aangenaam geschokt. De jongen voor wie ik steeds meer en meer gevoelens heb beginnen krijgen voelt hetzelfde voor mij! Maar dan schiet er een gezicht voor mijn neus, Elise... Wat met haar? Ik kan dat haar niet aandoen, ook al is ze een kreng geworden, ze is nog steeds familie van me. 

Niall kijkt, met wat rodere ogen, mij aan. Duizenden vlinders schieten door heel mijn lichaam. Het is meer vergelijkbaar met een vuurwerk spektakel. 

'Ik wil je gewoon zeggen dat ik je leuk vind. Je laat mij zoveel meer gevoelens voelen dan dat Elise dat doet bij mij. Ik wou dat jullie geen familie waren, dan zou het zoveel gemakkelijker zijn. Ik weet het, het komt overwelvend over, en het is niet een gepast moment. Ik wil je laten weten hoe ik me voel bij jou. Sorry als ik onze vriendschap verpest heb,' rond Niall zijn verhaal af.

'Niall?' vraag ik. 'Ja?' En hij kijkt me weer aan. 'Ik heb dezelfde gevoelens voor je, maar misschien moeten we gewoon afwachten. Misschien is dat gewoon het beste, want hoe je het ook wil draaien of keren, of je nu samen bent met Elise of mij, alle drie blijven we elkaar onder ogen zien,' zeg ik met een lichte twijfel in mijn stem.

'We kunnen stiekem afspreken?' vraagt Niall hoopvol. 'We kunnen dat proberen...' zeg ik. 

'Mag ik?' vraagt Niall. Hij leunt naar mij toe en legt zijn hand op mijn wang. Ik knik zacht als antwoord. Hij sluit zijn ogen en komt dichter. Ik sluit mijn ogen wanneer zijn lippen de mijne bijna raken. Zacht raken zijn lippen de mijne aan. Hij streelt met zijn tong over mijn lippen waarop ik gewillig mijn mond open doe. Het is een zachte, lieve kus met veel liefde in. 

We maken onze lippen van elkaar los en we kijken elkaar gewoon aan. Geen enkel woord, geen enkel geluid. Het enige wat verstaanbaar is, is de wind die ons geheim met zich mee voert. 

Dat was mijn eerste kus. Het eerste gebaar van liefde die een jongen mij ooit heeft geschonken.

A/N

Hallo! Dit is niet zo'n lange update, maar tussen het leren door heb ik een beetje geschreven, en hier is het dan! Het is nog niet gecontroleerd op spellingsfouten dus vergeef me als er een foutje in zou zitten. 

Dit verhaal staat nu momenteel op plaats 104 in fanfictie! Jullie maken mij zo blij!!! Echt dank julllie dat jullie dit verhaal willen lezen! Ik hou van jullie! 

Mijn examens starten in twee weken... Ik ben zo nerveus! Maar ik heb wel al één vak helemaal kunnen samenvatten whoo! (Laat mij even blij zijn, haha) Ik zit momenteel ook in een stomme situatie die me echt doet slecht voelen, dus vergeef me dat dit stukje niet goed is. Anyway, voor wie ook paasexamens hebben, super veel succes! You can do it! ♥

Stem/reactie?

Loves, LittleDreamerAxelle