Hoofdstuk 26

362 23 11
                                    

De volgende ochtend word ik wakker met een enorme hoofdpijn. Ik kijk op mijn wekker en zie dat het al één uur 's middags is. Zo lang heb ik van de hele zomervakantie nog niet geslapen. Ik schop mijn deken van me af. Alweer glijd mijn blik naar de poster van Niall. Ik verman een nieuwe traanuitbarsting en stap op de poster af.

"Je bent mijn gevoelens niet meer waard, vanaf nu ga ik over je raken. Het zal misschien niet van de eerste keer lukken, maar op een dag zal ik naar je kijken en niks meer voelen," vertel ik de poster. Praten tegen een poster is misschien wel wat krankzinnig maar in dit geval helpt het wel. Ik leg mijn hand in het midden bovenaan op de poster. In één beweging scheur ik de poster van mijn muur. Zijn wondermooie glimlach is nu in twee. De twee helften prop ik samen tot er niks meer over is dan een bolletje papier met wat verschillende kleuren. Met een mooie basketbal worp belandt het propje papier in mijn prullenmand. Nu ik toch bezig ben, haal ik al mijn posters van de muur. Het doet wel wat pijn, want tenslotte waren het zij die mij hielpen op avonden waar ik alles niet meer zag zitten, mijn zonlicht in de duisternis. De andere drie leden hebben niets verkeerds gedaan, verre van. Maar ik kan nu moeilijk Niall zijn hoofd overal uitknippen.

De overige posters vouw ik netjes op en leg ze even op mijn bureau. Ik open mijn lades op zoek naar een map waar ik ze kan insteken. Eenmaal dat gedaan, zucht ik tevreden over het resultaat. Mijn muur ziet er nu veel volwassener uit. Ik wou dit al een tijdje geleden doen, maar ik kreeg het nooit over mijn hart om ze naar beneden te halen.

31 augustus

De laatste dag van de vakantie. De laatste dag dat ik nog kan 'rouwen' om Niall. Ik had namelijk besloten om voor 1 september volledig over hem heen te raken. Ik heb een aantal dagen huilend gespendeerd voor mijn laptop, kijkend naar romantische films met een pot ijs. En de chocolade natuurlijk.
Van al dat ijs en chocolade dat ik geconsumeerd heb, moet ik natuurlijk nog altijd een beetje gezond bezig zijn dus heb ik minstens drie keer gelopen in de week, 's ochtends. Ook dat was een manier van verwerken want zo raakte ik mijn woede kwijt. Met Harry, Liam en Louis heb ik nog steeds contact. Met Liam en Louis is het meer oppervlakkig maar met Harry kan ik diepgaande gesprekken voeren en praten over alles. Dat is ook wat ik nodig heb in deze tijd, een goede vriend. Leona heeft de afgelopen weken veel gezaag van me moeten verdragen. En nog steeds staat ze hier aan mijn zijde.

Het is negen uur in de ochtend. Ik hijs mijn voeten mijn bed uit en sta op. Al geeuwend rek ik me eens goed uit. Ik open mijn rolluik en even zijn mijn ogen speetjes door het teveel aan zonlicht in één keer.
Ik neurie 'Drag Me Down' terwijl ik mijn loopkleren aandoe en zeg nog vlug voor ik naar buiten ga een goeiemorgen aan mijn ouders. Aan de overkant van de straat is er een hek waar ik mijn stretch oefeningen doe. Een blessure aan een of andere spier kan ik wel missen dit moment. Het zou echt niet leuk zijn om op de eerste schooldag van mijn laatste jaar met krukken of zo te moeten lopen.

Eenmaal mijn oefeningen gedaan begin ik met lopen. Pas dan besef ik dat ik mijn muziek vergeten ben. Een diepe zucht klinkt uit mijn mond.

'Amai, zo zuchten!' zegt een stem plagerig achter me. Ik maak een sprongetje van schrik en stop met lopen.

'Harry!' roep ik blij als ik mij heb omgedraaid. 'Jade!' roept hij plagend terug. Hij opent zijn armen met een pruillipje. Lachend omhels ik hem.

'Lang geleden! We hebben echt niet normaal veel tijd gespendeerd in de studio! Daarom dat het zo lang heeft geduurd voor ik eens kon langskomen,' legt Harry uit nadat we elkaar hebben losgelaten.

'Het geeft niet, ik snap hoe druk je leventje is,' knipoog ik. Hij duwt me zachtjes.

'Zeg, ik moet je nog iets vertellen. Ik weet dat je liever hebt dat ik het niet over hem heb, maar ik wil toch dat je het weet,' begint Harry aarzelend te vertellen. Ik frons mijn blik. Hij ziet dat als een teken om verder te vertellen.

'Dus, we hebben veel tijd in onze studio gespendeerd. Dit is top secret wat ik je nu vertel dus mondje dicht tegen iedereen! Er is een liedje die Niall heeft geschreven, genaamd 'Perfect'. (A/N geen idee of hij dat werkelijk geschreven heeft maar het is een fanfictie) Je zal me waarschijnlijk niet geloven maar hij houdt nog steeds van je. Soms hoor ik hem zelfs je naam zeggen wanneer hij slaapt. Ik weet dat je niet weet waarom hij juist voor Elise heeft gekozen, maar geloof me, de reden die het management gegeven heeft is zo verstikkend want anders zou hij de band moeten verlaten en dat wil hij onze miljoenen fans niet aandoen,' zegt Harry.

'En wat wil je daarmee bereiken door dit tegen me te zeggen?' vraag ik iets geërgerd.
'Vergeef het hem,' zegt Harry voorzichtig.

'Als ik de reden weet misschien wel,' komt er bot uit mijn mond. Harry zucht diep. 'Denk er gewoon even over na. Ik spreek je later wel want nu moet ik echt wel terug,' wijst Harry naar een zwarte auto verder in de straat.

Ik kijk goed naar de auto en zie dat Niall aan de bestuurderskant zit. Heel eventjes maakt mijn hart een sprongetje. Wanneer Niall doorheeft dat ik hem heb gezien, zwaait hij zwakjes met een klein glimlachje. Ik negeer hem.

'Oké. Ik sms je wel nog,' zeg ik. We geven elkaar nog een knuffel voordat ik weer begin met lopen.

Waarom moest ik hem vandaag nog zien? Ik loop rap naar huis en neem dan een lange douche.

Mijn gsm ligt nog op mijn bed, precies waar ik hem had achterlaten vanmorgen. Ik ontgrendel hem en zie dat ik een sms heb gekregen.

Ik mis je...

De zender is Niall. Ik rol met mijn ogen en negeer het sms'je. Ergens doet het me wel iets maar ik ben gewoon te boos op hem om mij een maand te doen laten wenen.

Morgen weer school. Ik heb er zo'n zin in...

A/N
Hallo! Eindelijk een nieuw stukje ;)
New York was echt geweldig! Ik wil echt doodgraag nog eens terug gaan! Alleen één nadeel: jetlag. Ik heb er zo'n last van, niet normaal!
Begin december starten mijn examens... Een positief ding over de examens voor mij is dat mijn examenrooster eens niet slecht is!
Goed, ik probeer zo rap mogelijk wanneer ik kan weer up te daten!
Ik wil even @OmwToDestiny bedanken! Dat was zo'n lieve comment!!! :o en bij deze een nieuw hoodstukje ;)
Jullie zijn allemaal de beste!

Stem/reactie?

Loves, LittleDreamerAxelle

Verraad // Niall HoranWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu