Verraad // Niall Horan

Hoofdstuk 43

'Wil je dat doen voor me?' vraagt Niall en bijt op zijn lippen. 'Natuurlijk,' zeg ik vastberaden. Ik wil de gebroken jongen weer van zichzelf doen laten houden. 'Eerst je hele huis opruimen van al die rotzooi en alle soorten drank dat je hier verbergt buiten smijten,' zeg ik streng. Niall knikt als een klein kindje die iets opgedragen krijgt.

'Maar is het niet slimmer dat we eerst iets gaan eten?' vraagt Niall. Het is net alsof mijn maag eraan herinnert moet worden dat het eten wil. 'Ja, graag!' komt het iets te enthousiast uit mijn mond. Niall laat zijn schaterlacht horen. Ik kan niet anders dan ook mee lachen. 'Laten we dan gaan,' zeg ik en neem zijn hand om hem dan vervolgens de deur uit te slepen. Hij kan nog net zijn sleutels nemen. 'Eten, onze grootste liefde,' grapt Niall. 'Dat is waar!' zeg ik doodserieus. Hij grinnikt even. 

Een kwartier later, waarvan we vijf minuten hebben zitten discussiëren over wat we zullen eten, zitten we buiten op een bankje onze pizza op te eten. 'Dit is heerlijk,' mompelt Niall met een volle mond. Omdat ik ook met pizza in mijn mond zit, knik ik instemmend. 

'Ik heb genoeg,' poch ik terwijl ik achteruit leun en mijn handen op mijn buik leg. Niall eet zijn laatste stukje pizza op en doet hetzelfde als ik. 'Poehoe, ik ook,' zucht hij.

'Kom, naar je huis en opruimen!' spring ik op. 'Waar haal je de energie toch vandaan?' lacht Niall. Met tegenzin staat hij ook op en zijn we op weg, terug naar zijn kast van een huis. 

Eenmaal we binnen zijn, beginnen we met zijn keuken op te ruimen. We hebben al een kwart van de rotzooi opgeruimd wanneer Niall de radio aansteekt. Cool Kids van Ecosmith speelt en we zingen allebei uitgelaten mee met het liedje. Zo gaat het een hele tijd door tot we de hele keuken eindelijk na een uur volledig proper hebben gekregen.

'Dank je,' fluistert Niall in mijn oor als hij achter mij staat toen ik wou lopen naar zijn woonkamer om daar te beginnen. Ik draai mij glimlachend om. 'Ik ben er om je te helpen, daarvoor hoef je me echt niet te bedanken,' glimlach ik. Hij glimlacht liefdevol terug. 

Zachtjes legt hij zijn handen op mijn beide wangen en kust me voorzichtig, alsof ik van porselein ben. Ik beantwoord zijn kus met passie. Mijn handen leg ik in zijn nek, zijn handen dwalen van mijn wangen naar mijn heupen. Steeds meer lustgevoelens vermengen zich tussen ons. 

Niall tilt mij met gemak op. Ik sla mijn benen rond hem heen. Hij stapt de keuken uit en gaat via de trap naar boven naar zijn kamer. De deur smijt hij wat onhandig dicht met zijn kont. Hij laat mij zacht neervallen op zijn enorme bed, wat trouwens supergoed ligt. Aarzelend komt hij bovenop mij liggen. Vragend kijkt hij mij aan of het wel oké is. Ik knik nerveus. 'Het is mijn eerste keer,' fluister ik bijna onhoorbaar. Hij heeft mij toch gehoord en streelt mijn zijde. 'Het is oké als je nog niet wil,' zegt Niall lief. 'Ik wil het,' zeg ik vastberaden. 

Het is misschien dom van mij om direct met hem het bed in te duiken nadat we elkaar nog maar gisteren terug gezien hebben na al die jaren. Maar het voelt goed, perfect zelfs. Ik ben blij dat onze wegen elkaar weer hebben gekruist. Het is het teken dat we misschien voor elkaar gemaakt zijn en dat we niet zonder elkaar kunnen.

'Ik zal voorzichtig zijn, ik beloof het je,' zegt Niall liefdevol. Ik geloof hem en kus hem hartstochtelijk. Ik ben zo gelukkig.

A/N

Hier ben ik weer! Het spijt me zo dat het iedere keer zolang duurt voor ik weer een stukje publicieer. Ik heb vandaag mijn laatste mondeling examen gehad. Normaal had ik gisteren al gedaan, maar vanwege de aanslagen in Brussel was die verplaatst naar vandaag. Ik vind het zo erg wat er gebeurd is. Al die onschuldige slachtoffers die gevallen zijn, onbegrijpelijk dat mensen in staat zijn om zoiets gruwelijks te doen. De wereld is om zeep, maar al de steun die de afgelopen twee dagen zijn gekomen als reactie op de gebeurtenissen, doen mij geloven dat er toch wel nog goeds is in deze wereld. Ik hoop dat de mensheid zal beseffen dat je niets bereikt met geweld. R.I.P. Voor de slachtoffers :( 

Om toch nog iets goeds te zeggen in deze A/N, geniet maar van de foto van Niall. ;) 

Ook wil ik even meedelen dat er waarschijnlijk nog één of twee hoofdstukken zullen komen en dan een epiloog. Ik ben denk ik gewoon bijna uitvertelt met dit verhaal. Maar dat betekent niet dat ik zal stoppen met schrijven! Ik weet niet wanneer die stukken er zullen komen, volgende week ben ik met school op reis naar Italië. Ik beloof plechtig dat ik binnen twee weken zeker nog zal publiceren. Zondag heb ik ook een hele dag niets te doen dus kan ik al wat schrijven. Goed, ik hoop dat het toch een beetje een goed hoofdstukje is, ondanks het aan de korte kant is. :/

Stem/reactie?

Loves, LittleDreamerAxelle