Verraad // Niall Horan

Hoofdstuk 31

Ik druk mijn wekker kreunend af. Ik herinner mij zelfs niet dat ik mijn wekker gisteravond heb gezet. Waarschijnlijk was ik het gewoon vergeten uit te doen gisterenochtend. Dat zal het wel zijn. Het is negen uur. Dat betekent dat ik dus maar zes uurtjes geslapen heb. Veel te weinig.

Ik draai mij om zodat ik op mijn rug lig. Een lichtstraal die een gaatje gevonden heeft in mijn gordijn die niet goed gesloten was, schijnt juist op mijn gezicht. Meteen draai ik mijn hoofd weg van het licht. Het is alsof het licht in mijn ogen snijd. Ondragelijk, het licht.

Mijn hoofd bonkt super hard. Ik had nu toch ook niet zoveel gedronken? Ik herinner me nog alles van de vorige nacht. Zo ook de kus met Niall. En mijn bijna make-out sessie met Ryan. Ben ik blij dat ik nog verstand had die goed werkte. Ik zou anders niet weten hoe ik me nu zou voelen. Waarschijnlijk nog rotter dan een rotte appel. 

Ik neem mijn gsm die op mijn nachtkastje ligt en zie dat ik een paar sms'en heb. Allemaal van Leona met uitzondering van één. Eentje is van Niall. Hoe kan het ook anders en ik draai met mijn ogen. Ik ontgrendel mijn gsm en bekijk eerst Leona haar sms'en. 

Waar ben je?

Ben je al thuis?

Jade, dit is niet grappig meer, waar ben je?

Liam brengt me naar huis. Morgen kom ik af!

Ik antwoord snel voordat ze hier vanmiddag nog razend voor mijn deur zal staan.

Ik ben oké, ik leef nog ;) Ryan heeft me thuisgebracht... Ik moet je vanmiddag iets vertellen!!! X

Twijfelend open ik Niall zijn sms. Er staat nog altijd een hartje naast zijn naam. Ik krijg het gewoon nog niet over mijn hart om het te veranderen.

Jade, ik moet je dringend spreken. Morgen om kwart voor elf aan het park dicht bij je thuis? Als je niet afkomt laat ik je voor de rest van je leven met rust. Dat beloof ik je. Maar alsjeblieft, kom. x N. 

Ik kijk naar de tijd en zie dat het al tien uur is. Ik ben benieuwd naar wat hij me te zeggen heeft. Ik kleed mij vlug om, of tenminste zo rap ik kan met mijn razende hoofdpijn. Ik ga naar de badkamer en neem vlug een pijnstiller. Ik kam mijn haar en breng wat mascara op mijn wimpers. Zo zie er ik direct al veel minder moe uit. Ik rek mij voor de spiegel uit. 

Zo traag als iets ga ik van de trap naar de keuken om te ontbijten. Mijn vader zit aan de tafel de krant te lezen. Hij kijkt op en bekijkt me onderzoekend. 'Zo, dat was precies een hevige nacht gisteren,' lacht hij mij uit. Ik grijns om te tonen dat ik het niet grappig vind. 'Maar, wat was die knallende deur rond drie uur 's nachts?' vraagt hij nieuwsgierig. 'Oh, gewoon,' probeer ik me er uit te praten. 'Je hebt het toch wel veilig gedaan?' vraagt hij bezorgd. 'Oh mijn god, papa, alsjeblieft, er is niets gebeurd,' zeg ik vlug en word rood. Wat zou je zelf moest je vader dat aan je vragen?

'Ik geloof je hoor, ik wilde je reactie zijn,' plaagt papa. Boos kijk ik hem aan en maak het koffiezetapparaat klaar om koffie, wat anders, te maken. Meer kan ik op dit moment niet binnen krijgen en het is goed om mij wakker te maken. 

Ik drink voorzichtig van mijn koffie nadat ik er melk en suiker heb ingedaan. De melk maakt het minder warm, maar dat is het nog steeds een beetje. Een vijftal minuten later is mijn koffie leeg. 'Ik ga even naar buiten,' zeg ik tegen papa. 'Oké, maar wees op tijd terug voor het eten!' zegt hij nog voor ik weer naar boven loop. Ik neem mijn tas die op de grond lig en ga voor de tweede keer vandaag naar beneden. Alles wat ik nodig heb, zit er nog in. Ik neem mijn lederen jas van de kapstok in de gang en open de voordeur. Vlug doe ik mijn jas aan en stap naar buiten. 

Meteen word ik verwelkomt door een aangename temperatuur. Er staan een paar wolken aan de lucht, maar voor het merendeel is het blauwe lucht. Het is waarschijnlijk maar een vijftien graden. Niet te warm en niet te koud, net zoals ik het het liefst heb. 

Ik sluit de deur achter me dicht en neem mijn oortjes en iPod uit mijn tas die ik onmiddellijk in mijn oren stop. Ik zet mijn muziek op shuffle. Met She's Kinda Hot van 5 Seconds Of Summer stap ik op mijn gemak naar het parkje niet ver van mijn huis. Het is misschien maar tien minuutjes wandelen. 

Nog drie liedjes beluister ik voor ik aankom aan het parkje. Geen idee waar ik eigenlijk moet wachten op hem. Ik neem dan maar plaats op een bankje dat voor één of ander beeld staat van een historische figuur. Wie het is kan ik niet zien, de naam is onleesbaar. Ik sla een paar liedjes over en stop wanneer Last First Kiss van One Direction door mijn oortjes klinkt. Nog steeds kan ik genieten van hun stemmen. 

Momenteel is het twintig voor elf. De tijd gaat rapper wanneer je naar muziek luistert, al zeg ik het zelf. Een persoon neemt naast me plaats. Ik had Niall verwacht, maar het is Harry. 'Hey,' zegt hij. Ik neem mijn oortjes uit mijn oren. 'Hey,' glimlach ik. 'Niall ligt in bed met een kater,' begint Harry te praten. Ik neem hem bedachtzaam in mij op. Hij draagt een hemdje, een donkerblauw. Met zwarte skinny jeans en zijn beroemde versleten bruine botjes. Hij staat met alles, dat kan niemand ontkennen. Zelfs met een gordijn. 

'Zijn gsm gaf een alarm en ik keek en zag dat hij een afspraak met jou had. Maar de sukkelaar ligt nog in zijn bed,' zegt hij sarcastisch. 'En dacht ik, ik zal de lieve Jade gezelschap gaan houden,' glimlach hij vriendelijk. 'Dat is lief!' zeg ik en geef hem een snelle knuffel. 'Lang kan ik wel niet blijven want ik moet op tijd terug thuis zijn voor het eten en vanmiddag komt Leona,' zeg ik. Harry schudt op zijn "Harry-manier" zijn haar. 'Ik kan zelf niet te lang, vanmiddag moeten we naar een studio om een interview te geven,' fluistert hij, alsof het een geheimpje is dat twee kleuters elkaar toevertrouwen. Ik lach luid, want dat is nu toch geen geheim? Of wel?

Verontwaardigt kijkt hij me aan. 'Waarom lach je mij uit?' zegt hij met een pruillipje. 'De manier waarop je het zegt, Harry is gewoon te grappig voor woorden,' grinnik ik. Grijnzend neemt Harry mijn iPod uit mijn handen. 'Zo, zo, naar welk liedje heeft Jade voor het laatst geluisterd?' vraagt hij meer aan zichzelf dan aan mij. 

'Ik zie dat je nog steeds naar de mooiste muziek op aarde luistert,' knipoogt hij. Harry weet maar al te goed dat ik nog steeds naar hun muziek luister en spot daar ook wel vaak mee. 'Ja, ja, je hebt een engelstemmetje,' mompel ik. 'Ooooh, dank je mijn lieve Jadetje,' kirt hij en geeft een natte zoen op mijn wang. Met een vies gezicht veeg ik mijn wang terug schoon. 'Ieuw,' roep ik kinderachtig. 'Pff, iedereen wil een natte zoen van de enige echte Harry Styles,' puft hij. 'Haha, had je wel gewenst,' duw ik hem plagerig. 'Eigenlijk wens ik dat iedere avond vlak voor ik ga slapen,' zegt hij bloedserieus. 

We zijn zo nog bezig voor tien minuten tot ik op mijn iPod, die hij ondertussen wel al heeft terug gegeven, de tijd check. Het is kwart voor twaalf. 'Sorry Harrytje, ik moet ervan door!' zeg ik met een pruillipje. 'Nee, mijn kleine Jade,' zegt ook hij met een pruillipje. We staan allebei op. Harry geeft mij nog een dikke knuffel voordat we allebei weer onze eigen weg gaan.

Ergens ben ik wel blij dat ik Niall niet onder ogen heb moeten zien. Heel blij. 

A/N

Wow, meer dan 1300 woorden heb ik denk ik al lang niet meer geschreven! Ik had belooft gisteren dat ik vandaag ging updaten en het is me gelukt! Hopelijk hebben jullie wat genoten tussen het gesprek van Harry en Jade ;) Momenteel lees ik "Leven en dood" van Stephenie Meyer, Twilight herschreven. Het is echt zo'n aanrader! En ik heb Twilight al veel te veel gelezen (maar ik hou er nog steeds ontzettend veel van) dus ik dacht: 'Dat gaat zo afgezaagd zijn,' maar dat is het dus niet! Zeker eens lezen als je kan! 

Hier ook een link naar mijn nieuw verhaal: https://www.wattpad.com/story/56911214-weg-voor-een-tijd-h-s (Waarschijnlijk werkt het niet en moet je even naar mijn profiel gaan.)

Stem/reactie?

Loves, LittleDreamerAxelle