Verraad // Niall Horan

Hoofdstuk 24

Mijn ogen verwijden. Een minuut lang klinken zijn woorden in mijn gedachten. Steeds maar het zinnetje: 'Ik maak het uit.'
Niall blijft naar zijn handen kijken. Tranen beginnen te vormen in mijn ogen maar ik verbijt ze. 'Waarom?' probeer ik zo koel mogelijk te zeggen maar toch klinkt mijn stem wat gebroken.
'Omdat het beter zo is,' klinkt zijn stem gebroken. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem aan. 'Kijk me dan godverdomme aan en zeg het recht in mijn ogen als het inderdaad ''beter'' zou zijn,' zeg ik kwaad. Meneer maakt het uit maar kan dan nog niet recht in mijn ogen kijken. Hij kijkt me in de ogen maar het blijft stil. 'Dus dat was het dan?! Gewoon een probeersel om eens uit te testen tijdens een vakantie? Spelen met iemand zijn gevoelens? Wacht, ook waar, je bent een popster en denkt dat de hele wereld aan je klote voeten ligt. Waarom was jij in godsnaam mijn favoriet? Je bent toch alleen maar een van de zovele beroemde mensen die spelen met mensen hun gevoelens, gewoon omdat het leuk is. En om daarna dan hun harten te breken. Proficiat, het is je gelukt.' Halverwege mijn zin beginnen de tranen te stromen.

Niall staat op en gaat recht voor me staan. Hij pakt mijn hand. 'Sorry dat je dat moet denken van mij. Het is totaal daar niet om. Ik sta onder druk. Moest het anders kunnen zou ik het nu helemaal anders doen. Het spijt tot in het diepste van mijn hart. Het spijt me. Je mag dan wel mijn zomerliefde zijn, in mijn hart blijf je meer,' zegt Niall gebroken.

'Doe het dan niet,' ween ik. Ook Niall begint te wenen. 'Op een dag zal je het snappen,' fluistert hij. Ik schud mijn hoofd. 'Het gaat je goed.'

Ik wring mijn hand los, draai mij om en begin weg te lopen. Waar naartoe weet ik niet, maar het is weg van hem dus het is goed. 'Ik zal altijd van je houden...' hoor ik Niall nog zeggen voor ik uiteindelijk weg ben uit het stukje bos. Eindeloze tranen vallen over mijn gezicht. Ik vraag me steeds af waarom. Zo gebroken vanbinnen.

Ik kom aan aan de stacaravan en raas naar binnen. Mijn ouders kijken bezorgd maar ik negeer ze en loop naar mijn kamer met Leona en laat me wenend op mijn bed vallen. Luide snikken verlaten mijn mond. Een paar armen nemen me vast en trekken me in een knuffel. 'Shhh...' probeert Leona me te troosten. Haar schouder begint natter en natter te worden.

Wanneer ik eenmaal wat gekalmeerd ben durft Leona me het eindelijk vragen. 'Wat is er gebeurd?' vraagt ze bezorgd. Mijn lippen trillen. 'Hij heeft het uitgemaakt,' komt er schor uit mijn keel. Een traan dwaalt naar beneden. 'Maar,' kijkt ze me vragend aan. Ik onderbreek haar. 'Het was een geheim dat we samen waren,' leg ik uit. 'Oh nee...' fluistert Leona met medeleven. Ik veeg met mijn hand de tranen van mijn gezicht. Na een aantal minuten ben ik gestopt met wenen. Hij is het niet waard al die tranen, het is een klootzak.

Geklop klinkt door de kamer. 'Ja?' zegt Leona. Mama doet de deur open. 'Alles oké?' vraagt mama bezorgd. Ik knik nee. 'Maar het gaat,' glimlach ik fake. 'Wanneer we thuis zijn gaan we eens praten, oké?' zegt mama meer dan ze vraagt. Ik knik. 'Ik wil jullie niet storen maar we gaan binnen een kwartiertje vertrekken.'

Terug naar het regenachtige Engeland, weg van de mooie herinneringen die ik hier heb gemaakt. Behalve dan de aller laatste herinnering, die wil ik het liefst vergeten maar het lukt me niet. Een gebroken hart is alles behalve leuk. Het zal wel wat tijd kosten voor ik Niall helemaal ben vergeten. Mijn nicht is er nu eenmaal nog altijd bij. Ik ga naar buiten en zit nog een kwartiertje te lezen.

Vijftien minuten later gaan de laatste valiezen de koffer in. Ik zucht diep en stap dan in de auto. Tot ziens Frankrijk...

A/N

Hallo! Nog een stukje omdat het kan! Haha. Sorry dat het niet zo lang is maar ik heb echt veel huiswerk volgende week, niet normaal.

Het einde van de maand naar New York! En 5sos is daar ook wanneer ik er ben *screaming inside*

Ik had gezien dat er geen hoofdstuk 22 was, de telling klopte even niet maar dit heb ik ondertussen weer aangepast.

Stem/reactie?

Loves, LittleDreamerAxelle