Verraad // Niall Horan

Hoofdstuk 2

Ik ga zitten in de zetel naast mijn broer. In mijn hoofd spelen er enkele scenario's af. Ik stelde me voor dat ik begon te wenen en dat ik zou weglopen. Of ik met een open mond zou kijken en zou beginnen gillen. Tijdens de scenario's door mijn hoofd vliegen, geeft Niall een hand aan iedereen. Nog drie mensen en dan zou hij bij mij belanden als laatste.

In tegenstelling tot mijn dramatische voorstellingen, tover ik een glimlach op mijn gezicht wanneer Niall me een hand geeft en zeg niets. Elise volgt en trekt me in een stevige knuffel.

'Het spijt me, Jade. Het overkwam me gewoon en ik wist niet dat hij het was. Natuurlijk herkende ik hem van ergens, maar ik kon hem niet direct thuisbrengen. Toen ik het dan wist was het al te laat. Ik voel me nu zo schuldig tegenover je,' zegt Elise wanneer ze me loslaat.

'Maakt niet uit. Ik ben blij dat jullie elkaar hebben gevonden,' zeg ik met een klein glimlachje. Natuurlijk doet het pijn om te zien dat je nicht en je idool waar je een crush op hebt, samen zijn. Het zal wel wennen. Denk ik. Hoop ik.

'Dank je!' zei Elise blij. Als antwoord glimlach ik. Ze komt naast mij zitten en Niall naast haar. Voor vandaag had ik altijd gedacht als ik Niall ooit zou ontmoeten, dat ik ermee zou praten en zo normaal mogelijk zou doen tegen hem. Maar nu het moment er is, durf ik natuurlijk niks te zeggen.

Iedereen is wat door elkaar aan het praten. Niemand praat natuurlijk tegen mij, zoals gewoonlijks. Ik pak mijn gsm uit mijn broekzak en lees verder aan de fanfic die ik vanmorgen las. Het grappigste is, het gaat over de persoon die praktisch bijna naast me zit.

Na een vijftal minuten tikt Elise me aan. 'Wat doe je?' vraagt ze. 'Oh, gewoon, lezen,' antwoord ik. Elise doet haar mond open om iets te zeggen maar tante Kristel is haar voor. 'Mensen, zullen we aan tafel zitten? Kunnen we ondertussen koffie drinken en taart eten,' zegt ze opgewekt.

Zo gezegd, zo gedaan. Met de hele familie gaan we aan tafel zitten. Over me zit Nick, aan m'n linkerkant Elise en Niall schuin over me. Aan m'n linkerkant zit niemand want ik zit op de hoek.

Tante Kristel vliegt van her naar der met bordjes chocolade taart. Ze is zo gestrest dat ze bijna het bordje op iedereen zijn schoot laat belanden. Wanneer ze dan eindelijk klaar is met de taart, geeft ze kopjes koffie door. Ze begint aan de andere kant van de tafel en eindigt dan tenslotte bij mij. Gelukkig pak ik de koffie voordat de koffie op mijn kleren beland in plaats van mijn maag.

Ik pak de melk maar ik had niet in de gaten dat Niall op dat moment ook de melk wou pakken dus onze handen botsten elkaar. Een rilling loopt over mijn rug. 'Kalm blijven Jade, kalm blijven,' beveel ik mezelf. Hij glimlacht. 'Neem maar eerst hoor,' zegt hij voor het eerst tegen me.

Ook al is het verkeerd, toch voel ik iets. Ik kijk hem aan met een nerveuze glimlach en schenk melk in mijn koffie. Eenmaal een scheut melk erin, geef ik hem aan Niall.

'Dank je,' zegt hij vriendelijk. Ik blijf tot mijn verbazing kalm. Het is niet dat ik nu denk: 'Oh my God, ik praat met hem.' Nee, het is meer eerder alsof hij een kennis is. Wat hij in zekere zin nu wel is.

Ik eet rustig mijn taart op en tussendoor drink ik soms. Mijn taart is op en Nick kijkt me raar aan. 'Ik zit nog maar aan de helft van mijn taart en jij bent natuurlijk al klaar.'

Ik kijk al de andere mensen aan tafel aan en zie dat iedereen inderdaad ongeveer aan de helft zit. Behalve Niall, die van hem is bijna op.

'Inderdaad! Je eet sneller dan ik, dat ik dit mag meemaken!' zegt Niall verontwaardigd. Tja, ik ben een snelle eter van aard, maar toch geniet ik altijd van mijn eten.

'Tante? Zou ik nog een stuk mogen?' schreeuw ik zowat naar de andere kant van de tafel. 'Natuurlijk! Geef je bord maar door.' Zo gezegd zo gedaan.

Wanneer iedereen klaar is, helpen alle vrouwen, behalve Elise en ik, met de afwas. Hebben wij even geluk.

Elise en Niall zitten in de zetel te vezelen met elkaar en klef doen. Ik sta op en ga naar buiten om het niet meer onder ogen te moeten zien. Even een frisse neus halen zal deugd doen na dat nieuws. Ik heb het nodig om het me te laten bezinken.

A/N

Hellooow. Het tweede stukje! Ik hoop dat het wat goed is :) Sorry dat het wat aan de korte kant is, maar met al dat schoolwerk dat ik heb is het iets moeilijk om veel te schrijven. Ik moet ook nog wat inkomen in dit verhaal, haha. Ik update ook nog even snel omdat Leona_Naessens_Payne graag een tweede stukje wilt, dus bij deze Leona, het tweede hoofdstuk ;). Het kan zijn dat er fouten in staan, ik heb de helft getypt op m'n gsm. Dus don't blame me haha.

Stem, reactie?

Loves, LittleDreamerAxelle