Verraad // Niall Horan

Hoofdstuk 15

Ik word gewekt door de eerste zonnestralen die binnen vallen. De gordijnen zijn we gisteren vergeten dicht te doen tot mijn ergernis. Ik hou er niet van om vroeg te moeten opstaan. Leona ligt nog vredig te slapen.

Ik zucht en besluit om maar op te staan. Uit ervaring weet ik dat wanneer ik eenmaal wakker ben, niet meer in slaap raak, ook al ben ik nog zo moe. Stil stap ik uit mijn bed om haar niet wakker te maken.

Ik neem wat kleren uit mijn valies. Ik besluit om het simpel te houden vandaag, een effen paars T-shirt met een jeansschortje en zwarte all stars.

Ik open voorzichtig de deur open en sluit hem dan zachtjes. Ik stap naar de kleine badkamer en douche me eerst. Ik geniet van de warme stralen van de douche. Het geeft me een rustgevend gevoel. Ik heb geen idee wat ik zou moeten doen als ik Niall vandaag tegen het lijf zal lopen.

Ik kam mijn haar en leg het een beetje in model. Ik kijk naar mijn spiegelbeeld. Ik vraag mij af hoe Niall mij ziet. Ziet hij dingen die ik niet zie? Of zie ik dingen die hij niet ziet?

Ik zet die gedachten van me af en stap de badkamer uit. Mama en papa zijn ook al wakker. Ze zitten aan de keukentafel, nog steeds in hun pyjama, te drinken van hun koffie.

'Goedemorgen,' zegt papa opgewekt. 'Morgen,' antwoord ik kort. 'Het brood is op, zou jij er om willen gaan?' vraagt mama. Waarom niet, denk ik. Zo ben ik nog een paar minuten alleen en kom ik onder de mensen. 'Oké,' zeg ik. 'Maar schrijf even op hoe ik het in het Frans moet zeggen.'

Een aantal minuten later ben ik op pad met het briefje met de Franse tekst die mama had geschreven, geld en muziek in mijn oren. Mama had mij ook nog vertelt hoe ik bij de bakker moet komen. Er is een bakkerij in dit vakantiepark, een paar 'straten' verder van het zwembad.

Een krop komt in mijn keel wanneer 'Last First Kiss' van One Direction door mijn oortjes klinken. Niall had me mijn eerste kus gegeven, maar of het de laatste was, dat moet de toekomst uitwijzen.

Ik kom aan bij de bakker en open de deur. Meteen wordt ik verwelkomd door de lekkere geur van vers brood. Ik neem één oortje uit mijn oor om de bakker dan straks te kunnen verstaan.

Er staan maar twee mensen voor me in de rij. De eerste, die nu bedient word, is een vrouw van in de veertig jaar schat ik, en de tweede is een man met een pet en zonnebril op. Ik kan hem niet identificeren maar de bouw van de man zijn lichaam komt me wel bekend voor.

Wanneer ik nog zit te denken over wie het zou kunnen zijn, draait de man zicht om. Ik krijg een paar steken in mijn buik. Allerlei gevoelens gaan door mijn lijf.

De persoon die voor mij staat is Niall. Ik staar hem schaapachtig aan omdat ik in een soort trance ben, alsof ik de dag voordien helemaal herbeleef.

Niall doet zijn mond open om iets te zeggen maar de man die de bakker openhoudt, vraagt wat Niall moet hebben. Hij zegt zijn bestelling, betaalt en gaat naar buiten.
Daar zijn we dan ook eens vanaf.

Opgelucht zeg ik mijn bestelling die ik van het briefje aflees. De man doet alles op zijn gemak, alsof hij alle tijd van de wereld heeft. Hij mag wel alle tijd van de wereld hebben, maar ik heb dat niet.

Zo ongeduldig als ik ben, tik ik met mijn voet op de grond. Eindelijk stopt de man het brood in een zak en ik betaal.

Ik stap wat haastig naar buiten want ik heb honger. Ik heb altijd honger, maar nu is het een ergere honger.

In het naar buiten stappen steek ik het oortje weer in mijn oor. Ik ben nog geen meter buiten en ik voel een hand op mijn arm me meetrekken.

'Zou je me eens los willen laten?' roep ik gefrustreerd. Ik heb honger. Dan kan ik rapper uitschieten tegen mensen.

Achter de bakkerij, bij een paar boxen, draait de arm draait mij om en kijk ik in twee blauwe ogen. Niall. Alweer. Ik kijk hem fronsend aan. Wat heeft hij nu nodig van me? Het oortje die ik weer had ingestopt mag ik weer uit mijn oor halen.

'Het spijt me,' fluistert Niall bijna onhoorbaar.

'Voor wat? Voor je gsm-nummer te geven toen je bij me thuis "toevallig" in mijn kamer terecht kwam? Voor toen je me kuste? Voor de dag die we gisteren hebben beleefd? Voor mij te bedriegen met een fantasie dat het gemakkelijk is om samen dingen te doen die niet horen met de nicht van je lief?' som ik met een bibberende stem op. Ik heb het er stilletjes aan wel genoeg van. Ik blaas het wel op op dit moment maar nu kan dat me even niet schelen. Er staan tranen in mijn ogen. Op dit moment wil ik echt niet beginnen met wenen.

Geschrokken door mijn woorden neemt Niall mijn hand vast.

'Nee, daar heb ik allemaal geen spijt van. Ik heb er spijt van dat ik je in deze onmogelijke situatie heb doen belanden en omdat je moeder gisteren is uitgevlogen tegen je,' legt hij uit. 'Ik hou van je en dat zal ik altijd wel blijven doen.'

'Ik weet het allemaal niet meer. Als je echt van me hou, waarom ben je dan nog steeds bij Elise?' vraag ik kordaat.

Natuurlijk weet hij niet wat hij moet antwoorden op mijn vraag.

'Dacht ik wel,' fluister ik. Ik draai mij om en begin weg te stappen. Ik laat Niall verbaast achter.

'Jade!' roept Niall.

Ik negeer hem en begin wat rapper te stappen. Ik hoor harde voetstappen achter me aan komen, Niall die dus met andere woorden achter mij aan loopt. Ik draai mij voor de tweede keer vandaag om naar hem. Ik weet dat het geen optie is om weg te lopen. Vroeg of laat kom ik hem toch terug tegen.

Hij is op een paar centimeter van me verwijdert.

'Ooit zul je het snappen,' mompelt Niall.

Hij overbrugt de paar centimeters tussen ons en kust me vol met passie. Ik geef me over aan mijn gevoelens die ik nu voel. Mijn handen leg ik in zijn nek. De zijne liggen op mijn onderrug.

Die jongen doet wat met me, of ik het nu leuk vind of niet.

'Laten we het nog één keer proberen,' fluistert Niall tegen mijn lippen.

'Oké,' is mijn antwoord.

'Nog één keer...'

A/N

Hier ben ik terug! :D Een stukje van meer dan 1000 woorden! Veel heb ik niet te vermelden, morgen heb ik mijn laatste examen (geschiedenis) en start de vakantie! En kan ik hopelijk à volonté schrijven! Volgende week maandag rapport... Ik heb er echt stress voor, ook al kan ik er nu niets meer aan veranderen.

Ik hoop dat het een beetje goed is!

Ik wil jullie even nog snel bedanken voor de mensen die dit verhaal lezen (want ik vind het slecht haha) de votes en de reacties!!! Supermegafantastischveel bedankt!!!

Stem/reactie? :)

Loves, LittleDreamerAxelle