Verraad // Niall Horan

Hoofdstuk 39

'Ik ben nooit gestopt met van je te houden,' fluistert Niall. 'Ik ook niet van jou,' fluister ook ik. En dat is waar, altijd al was er een deel die nog steeds van hem hield. Onze voorhoofden gaan wat verder weg van elkaar. Hij opent zijn armen zodat ik er zou kunnen in liggen. Wat ik dan ook doe, met plezier. 

Mijn hoofd leunt tegen zijn schouder. Ik snuif zijn geur heel even op. 'Het spijt me zo,' mompelt hij. Ik trek me terug en kijk hem aan. 'Nu is het oké, toch?' vraag ik twijfelend terwijl een traan zich vormt vanuit mijn ooghoek. Ik ben bang om toch maar weer afgewezen te worden, het is sterker dan mezelf. De traan maakt zich los van mijn ooghoek en dwaalt een weg naar beneden. Niall merkt het op en wrijft het zacht weg met zijn duim. 'Zeker! Niet wenen alsjeblieft, ik voel me al zo slecht door hetgeen wat ik je allemaal heb aangedaan...' zegt Niall stil. Ik snuif mijn neus op. 'Het was niet bepaald leuk,' zeg ik wat bot. 'Het spijt me, echt waar!' roept hij bijna. 'Ik geloof je hoor. Het is gewoon... moeilijk,' zeg ik. 

'Wat kan ik doen om het minder moeilijk te maken?' vraagt hij hopeloos. 'Door niet meer weg te gaan,' zeg ik onzeker. 'Nooit,' zegt Niall vastberaden. Ik glimlach zwakjes. Zijn woorden doen me wat, ze maken me warm vanbinnen. Ik hoop dat hij zijn belofte zal houden, want ik denk niet dat ik een tweede keer kan breken. Niet nu nog niet alles genezen is.

'Zullen we gaan slapen? Ik ben echt moe,' geeuw ik. 'Ik ben zelf ook wel wat moe geworden,' lacht Niall. 'Bij mij of hier op de zetel?' vraag ik zenuwachtig. Ergens hoop ik dat hij bij mij wil slapen. Het moet toch zalig zijn om in die armen in slaap te vallen. 'Kies maar,' knipoogt hij plagend. 'Bij mij?' vraag ik wat bang. 'Oké,' zegt Niall blij. Zo, dat is dan ook weer gefixt.

We staan recht en gaan naar mijn slaapkamer. Wel stil, want Caleb ligt te slapen. 'Ik ga eerste even mijn pyjama gaan aandoen,' fluister ik. Zonder nog op een antwoord van Niall te wachten, ga ik naar mijn badkamer waar mijn pyjama ligt. Het is een oud T-shirt met een oude joggingsbroek. Niet speciaals dus. 

Eens dat gedaan ga ik terug naar mijn slaapkamer waar Niall staat te wachten. 'Zou het een probleem zijn moest ik in mijn onderbroek slapen? Want ja, ik heb niets mee,' bloost hij. 'Het is oké,' bloos ook ik. Slapen tegen een ontbloot lichaam moet nog zaliger zijn!

Niall draait zich om en doet zijn kleren uit tot er niets meer overblijft behalve zijn boxer. Ik ga ondertussen aan de linkerkant van mijn bed liggen en leg het donsdeken op me. Niet veel later kruipt Niall aan de rechterkant onder het deken. Ik heb eventjes de kans om van een mooi uitzicht te genieten. Het deken moet het jammer genoeg verpesten. 

Ik lig op mijn rug te staren naar het plafond. Niet dat ik veel kan zien want er schijnt geen licht. Naast me voel ik beweging. Nialls hand pakt de mijne vast en streelt met zijn duim over mijn hand. Mijn lichaam krijgt een warm gevoel. Ik glimlach. 

'Slaapwel,' fluistert Niall. 'Slaapwel,' fluister ik terug. Ik voel de matras indrukken aan zijn kant. Opeens ligt hij tegen mijn rechterzij. Hij laat mijn hand los en legt hem op mijn kaak. Doordat het donker is, heb ik niet zien aankomen dat hij me gaat kussen. Liefdevol kussen we even. Hij trekt zich terug en ik hoor een zucht van tevredenheid. Niall verplaatst zich even totdat ik geen warmte meer voel van zijn lijf afkomstig. Bijna automatisch schuif ik dichterbij hem, zodat zijn warmte weer tegen me aanvoelt. Het voelt zo vertrouwt aan, bijna alsof we al jaren samen zijn. 

Hij slaat zijn arm om mij heen. Niet veel later val ik gelukkig in slaap. Gelukkig omdat de jongen van mijn dromen na al die jaren naast me ligt. 

A/N

Hallo! Sorry dat dit té kort is... En dat ik vorige week niet heb geupdated. Druk bezig met school enzo. Ondanks dat het zo kort is hoop ik dat jullie blij zijn met hetgeen dat het toch maar is. Volgende week heb ik geen school dus updaten zal wat makkelijker zijn. Alhoewel dat ik het merendeel van de tijd zal moeten studeren. :( Maar komt in orde!

Stem/reactie?

Loves, LittleDreamerAxelle