Verraad // Niall Horan

Hoofdstuk 37

Samen stappen we in stilte naar mijn net nieuwe appartement. We lopen met bijna een meter tussen elkaar in. Je weet niet hoe hatelijk ik die één meter vind. Ik moet mij serieus inhouden om niet dichter bij Niall te gaan lopen. Misschien heb ik nog altijd gevoelens voor hem of wil ik erachter komen dat het echte gevoelens zijn en geen gevoelens die vijf jaar lang wat verloren hebben gelopen.

Twee minuten later haal ik mijn sleutels uit om mijn voordeur open te doen nadat we de trappen hebben opgelopen. Mijn handen trillen een beetje van de zenuwen waardoor het moeilijker is om de deur deftig open te doen. Eindelijk krijg ik de deur open. Ik bloos omwille van mijn onhandigheid. Ik hoop zo hard dat hij het niet merkt.

Niall loopt achter me mijn appartement binnen en doet de deur dicht. 'Sorry voor de vele dozen die hier staan. Ik heb nog geen tijd gehad om ze uit te pakken vandaag,' excuseer ik me. 'Och, dat is niet erg hoor. Als je wil, ik wil je zelfs helpen ermee. Met twee gaat het veel rapper dan alleen,' biedt Niall spontaan aan. 'Als jij dat geen probleem vind, mag je altijd. Niet dat het leuk ik,' lach ik. 'Met jou is alles leuk,' flapt Niall eruit. Zijn ogen worden groot eens hij realiseert wat hij eruit geflapt heeft. 'Eh, ik bedoel...' stottert hij. Ik glimlach. 'Het is oké.'

Om hem uit zijn schaamte te brengen, verander ik van onderwerp. 'Wil je iets om te drinken?' vraag ik vriendelijk. 'Een beetje limonade, alsjeblieft,' zegt Niall beleefd. Ik ga naar mijn keukentje en schenk een glas limonade in voor hem nadat ik een glas uit een doos heb gekregen.

Ik ga terug naar mijn woonkamer en zit neer naast Niall op mijn zetel. Ik overhandig hem het glas limonade. 'Dank je,' bedankt Niall me. Ik glimlach. Er valt een stilte waar we uitgelaten naar elkaar zitten te kijken.

Niet veel later klinkt de bel door de ruimte heen. Letterlijk en figuurlijk gered door de bel. Vlug sta ik op om de deur te openen. Via het knopje aan de intercom open ik beneden de deur zodat Leona en Caleb door kunnen om dan uiteindelijk te bellen aan mijn deur. Haastig loop ik naar de deur en open hem. Meteen word ik bevlogen door een klein mannetje die mijn been een knuffel geeft.

Ik hef Caleb op zodat ik hem draag en geef hem een dikke kus op zijn wang. 'Echt bedankt dat je wil oppassen!' zegt Leona opgelucht. 'Graag gedaan hoor. Wil je nog iets drinken of moet je meteen weg?' vraag ik. 'Ik moet eigenlijk meteen weg, sorry,' excuseert Leona zich. Ze overhandigt de zak waar alles in zit wat ik nodig heb om Caleb te verzorgen.

Haar blik dwaalt naar mijn living waardoor ze Niall ziet. Haar ogen worden groot. Niall zwaait droog naar haar. 'Hey,' roept Niall. 'Hey?' zegt Leona met een vragende toon in haar stem. Ze kijkt mij vragend en geschokt aan. Ik geef haar een waarschuwende blik, dit wil ik niet discussiëren met hem erbij. 'Later,' vormt ze met haar mond zonder een woord te zeggen. Het is nogal intimiderend.

'Wel, ik zal eens vertrekken, mijn prins,' zegt ze veelbetekenend terwijl haar blik van mij naar Niall glijd. 'zit te wachten op mij in de auto. Tot later! Is het goed dat ik anders morgenochtend achter hen kom?' 'Is goed,' glimlach ik. 'Tot morgen mijn kleine man,' zegt ze tegen Caleb en geef hem een kus op z'n voorhoofd. 'Doei!' zegt Leona gehaast en weg is ze voordat een van ons beide ook gedag heeft kunnen zeggen.

'Dat was snel,' lacht Niall. 'Ja hé. Ik zal de zak leggen in mijn slaapkamer, het reisbed opzetten en al alles klaar leggen voor zijn overnachting want het is al te laat voor Calebje,' zeg ik meer tegen Caleb dan tegen Niall. Als instemming geeuwt Caleb. 'Geef hem anders aan mij terwijl je alles klaarmaakt,' stelt Niall voor. Als antwoord overhandig ik Caleb aan hem. Nog zonder iets te zeggen stap ik naar mijn slaapkamer en doe wat ik zei tegen Niall.

Ik word vertedert door wat ik zie eens ik de living weer binnenstap. Niall gooit Caleb in de lucht, waardoor Calebs bruine haar op en neer wipt. Een schattig schaterlachje vult de ruimte. Ik kan niet anders dan glimlachen. De twee hebben een ontzettende pret.

'Kleine man, alsjeblieft, help mij om Jade haar hart weer te veroveren,' fluistert Niall net nog luid genoeg zodat ik het hoor. Ik schrik ervan, ik verwacht totaal niet dat hij nog iets voelt voor me. Ik dacht dat het gewoon de start was van twee kennissen die elkaar al een tijdje niet meer gezien hebben. Een heerlijk gevoel gaat door mijn lichaam. Ik heb het denk ik weer te pakken...

Caleb zijn handje raakt Nialls wang aan, alsof hij wil duidelijk maken dat alles goed zal komen.

En ik? Ik hoop ook dat alles zal goed komen.

A/N
Hallo! Sorry dat het zo lang geduurd heeft... Ik zal er een gewoonte van maken om iedere week zeker één keer te updaten. Ik moet een boek lezen voor Nederlands en Frans, allebei in de 300 bladzijden. Ik weet het, ik ben zot om zoveel pagina's te lezen in het Frans maar ik wil het kunnen. ;)
Ik hoop dat jullie een beetje hebben genoten van de kleine hoeveelheid chemie in dit stukje. ;)
Toen ik dit verhaal startte, had ik nooit gedacht dat zoveel mensen dit effectief zouden lezen! En al zeker geen 5 duizend Dank jullie wel! <3

Stem/reactie?

Loves, LittleDreamerAxelle