Verraad // Niall Horan

Hoofdstuk 38

Twee minuten wacht ik zodat het niet opvalt dat ik Niall die zin heb horen zeggen. In die tijd is Caleb slaperig geworden. Dat komt ervan als je hem in de lucht gooit. 'Bedtijd!' roep ik. Niall kijkt achter hem en kijkt mij aan. 'Want deze stoere jongeman heeft slaap nodig om er morgen weer tegenaan te gaan!' grapt Niall. Een twinkeling in zijn blauwe ogen blaast me even van mijn stokje. Ik herpak me snel als Niall met Caleb in zijn armen naar me komt toegelopen. 'Hier,' glimlacht hij, en overhandigt Caleb aan me. Voor vijf seconden raken onze handen elkaar aan. Kippenvel verspreidt zich over mijn hele lichaam. Hoe ik al vijf jaar heb kunnen volhouden zonder zijn aanrakingen. Hoe hard ik dat wel niet gemist heb, zonder het zelf te beseffen.

Ik glimlach kort naar hem en ga dan, met Caleb in mijn armen, naar mijn slaapkamer. Voorzichtig leg ik hem op mijn tweepersoonsbed en doe zijn kleertjes uit om dan zijn pyjama aan te kunnen doen. Ondertussen doe ik hem ook een verse pamper aan. Hij plast al op het potje maar kaka doen lukt nog niet zonder pamper.

'Slaapwel, lieve jongen,' fluister ik terwijl ik Caleb in zijn reisbed stop. Ik geef een zoen op zijn voorhoofd. Ik blijf kijken tot hij in slaap valt wat niet veel later ook gebeurd. Ik schakel mijn licht uit en doe de deur zachtjes achter me dicht.

'Eigenlijk was het niet echt de moeite dat je meekwam, je hebt hem niet echt lang gezien want hij slaapt nu als een roosje,' zeg ik voor de grap.