Vijf jaar later...
Ik heb al twee jaar mijn diploma maatschappelijk werk en sinds een jaar heb ik werk als sociale werkster. Op dit moment ben ik aan het verhuizen naar een gezellig knus appartementje in het hartje van Londen. Het is net iets dat ik me kan veroorloven. Mijn job is nu niet één van de best betaalde, maar ik doe het graag en dat is wat telt, niet? Het is leuk om te zien dat mensen je werk ook echt appreciëren, want om eerlijk te zijn, ik help de meeste wel uit de nood.
'Ja, mama, ik weet het nu wel al dat ik de wasmachine op negentig graden moet instellen... Ja... Ja-ha!' zeg ik in mijn gsm die ik vasthoud met mijn schouder. Je weet wel, wanneer mensen beide handen vol hebben. In mijn geval: een zware verhuisdoos. Niet veel later hang ik op.
Mijn moeder belt me al om het uur om me tips te geven over het alleen wonen. Alleen vergeet ze dat ik iedere week nog zal komen met mijn vuile was omdat ik geen wasmachine heb, nog niet. Ik loop de trap op, sinds de lift juist op dit moment buiten werking is. Ze proberen het zo rap mogelijk te herstellen. Gelukkig is het maar op de eerste verdieping, maar met al die dozen, ik voel het wel aan mijn rug. 'Nog maar 23 jaar en al zo zagen,' denk ik grinnikend in mezelf.
De laatste doos zet ik in mijn living, waar je direct in binnenkomt en zucht tevreden. Nog veel werk te gaan om alles uit te pakken, maar dat doe ik morgen wel. Mijn energie voor vandaag is wel op nu. Het is drie uur dertig, nog tijd genoeg om achter een koffie te gaan bij de koffieshop.
Ik neem mijn tas, het enige wat uitgepakt is en vertrek naar de koffieshop om te hoek, waar ik denk ik wel vaste klant zal worden. Ik loop de deur uit, neem de trappen voor de zoveelste keer naar beneden vandaag en stap aan een redelijk hoog tempo er naar toe.
De warmte van de shop verwelkomt me direct wanneer ik de deur binnen stap. 'Met wat kan ik u helpen?' vraagt de vriendelijke vrouw die achter de toonbank staat. 'Een gewone koffie, alsjeblieft,' antwoord ik beleefd. Het is er heel rustig vandaag, bijna alle plekken, behalve een tafeltje waar twee oude vrouwen zitten te rodelen, zijn nog vrij.
Eenmaal ik mijn koffie heb en betaalt heb, neem ik plaats aan een tafeltje dat redelijk in de achtergrond verscholen is. Vandaag is een dag waar ik met rust wil gelaten worden en gewoon wil genieten van mijn lekkere koffie.
Ik open mijn tas en hoop dat er iets inzit dat ik kan lezen. Ik heb geluk en zie dat er nog een tijdschrift in zit, één die ik nog niet had gelezen. Ik blader er even door en nip ondertussen voorzichtig van mijn warme koffie. Mijn oog valt op een bladzijde waar ik Niall Horan zijn gezicht op zie. Ik zie hem wel nog vaker terug in tijdschriften. Om eerlijk te zijn voel ik niets meer. Ik denk dan gewoon terug aan een mooie tijd die ik had gehad met de ster. Niet aan de slechte, dat is de moeite niet meer waard.
Tussen hem en Elise was het dan uiteindelijk gedaan, hun verloving werd afgebroken omdat hij haar bedrogen had met mij. Het duurde een jaar voordat ze me weer wou aankijken. En nog een halfjaar voor ze weer een woord sprak tegen me. Niet dat ik het zo erg vond. Nu spreekt ze ook niet meer met me tenzij het echt nodig is.
De tittel luidt: "Niall Horan, eindelijk leven weer op de rails." Er stond beschreven dat hij blijkbaar gestopt was met iedere avond met een meisje door te brengen, of beter gezegd, te gebruiken voor zijn noden te verlichten sindsdien hij na mij en Elise geen vaste relatie heeft gehad. De roddelblaadjes zijn meestal wel verkeerd, maar dit was waar. Harry had het me eens vertelt, omdat hij me blijkbaar nog altijd niet vergeten is. Ik heb in die vijf jaar twee relaties gehad, het kwam er op neer dat ik alleen maar een speeltje was. Momenteel ben ik single en ik geniet er ook van. Ryan heb ik nooit meer gezien sinds het voorval. Geen idee hoe het met hem gaat.
"Dat is lang geleden!"
Van de schrik mors ik koffie op mijn nog maar net nieuwe jeansbroek. Geweldig.
A/N
Hallo! Hier speciaal voor JulieDeBacker_ omdat ze het zo lief vroeg. ;)
Het is weer een nieuw jaar en nu weet ik niet meer wat te zeggen, slimme ik. Maar goed, het is niet zo superlang maar ik wil jullie nog wat in spanning houden, wie zou de persoon zijn? Zou het Ryan zijn, of Niall, of misschien zelfs Louis? Of is het een familielid die ze misschien al lang niet meer heeft gezien? Reageer wat je denkt. ;D Ik weet het al mwahahahhaha.
Ik wil even zeggen dat ik waarschijnlijk niet zo superveel tijd zal hebben om te schrijven omdat maandag school weer begint en ik wil mijn onvoldoende voor wiskunde echt wegwerken. Ik hoop dat jullie wat geduld zullen hebben. :/ Ik zal echt mijn best doen om af en toe te schrijven!!!
Stem/reactie?
Loves, LittleDreamerAxelle
JE LEEST
Verraad // Niall Horan
FanfikceWanneer Elise haar lief voor het eerst voorstelt aan de familie zonder iemand anders ervan wist, wordt Jade's leven overhoop gegooid. Haar favoriet van One Direction, de boyband waar ze grote fan van is, is samen met haar bloedeigen nicht! Haar nich...