Verraad // Niall Horan

Hoofdstuk 33

Voor de zoveelste keer in mijn leven druk ik mijn irritante wekker af. Ik schop mijn deken van me af en rek me goed uit. Een paar botten in mijn lijf kraken. Het is elf uur 's ochtends. Ik sta recht en doe mijn gordijnen open waardoor ik verwelkomt word door ochtendlicht, of beter gezegd, bijna middaglicht. 

Ik doe kleren aan die ik zorgvuldig kies uit mijn kleerkast. Gekwetst of niet, ik wil er toch nog altijd goed uitzien voor Niall. Een lichtgrijze sweater met "New York" op, bleke jeans met een paar kleine gaten en grijze Dr. Martens. En ondergoed natuurlijk.

Ik loop van de trap af en eet vlug nog een boterham met choco op. Een uur later is het eten klaar en eten we met z'n vieren aan de keukentafel. Het zijn frietjes met biefstuk en tomaten. Daar geniet ik echt van. Wanneer iedereen klaar is met eten, en de afwas gedaan is, is het al één uur dertig. 

Tien voor twee vertrek ik naar de plaats waar Niall en ik hebben afgesproken gisteren. In de verte zie ik Niall al zitten op dezelfde bank waar ik en Harry hadden gezeten. Op het moment dat ik bijna aan de bank ben aangekomen, kijkt Niall op en geeft me een verlegen glimlach. 

'Hey,' zegt Niall wat stil. 'Hey,' antwoord ik. 'Alles goed?' vraag Niall twijfelend. 'Ja,' zeg ik wat bot, wat eigenlijk mijn bedoeling niet is, maar ik wil het gewoon weten. Geduld is een mooie zaak, jammer dat ik dat niet heb. Hij trekt een wenkbrauw op. 'Zeg gewoon wat je te zeggen hebt, Niall,' zucht ik. 'Oké...' zegt Niall. Hij begint met vertellen.

'Waar Elise en ik elkaar hebben ontmoet, dat is waar. We hebben elkaar degelijk ontmoet op een feestje. Alleen was iemand van ons management ook aanwezig en zag blijkbaar in dat Elise en ik een "ideale" combinatie zijn. De volgende dag moest ik naar het management, met een kater, en Elise was daar ook. Om een lang verhaal kort te maken, het management vond dat ik iemand nodig had dus hadden ze Elise gekozen. 

Op het eerste zicht vond ik het niet zo super erg, dat hebben ze me al vaker gelapt. Ik begon het pas super erg te vinden toen ik jou beter leerde kennen. Dus op een dag ging ik terug naar het management en vroeg om het te stoppen omdat ik iemand had leren kennen aan wie ik mijn hart verloren was. Tot mijn frustraties zeiden ze dat ik bij Elise moest blijven. We moeten zelfs verloofd zijn van hen, zoals je ongetwijfeld wel al weet... Ze willen dat ik dan gespot word met het meisje waar ik écht van hou om dan roddels te doen verspreiden dat ik vreemd ga of de verloving heb afgebroken. Dat is het verhaal...' vertelt Niall. 

Een traan rolt over mijn wang. 'Ik ben dus gewoon een plan? Wauw, echt geweldig. Ik voelde me al zo slecht, proficiat. Je hebt het gewoon erger gemaakt. Sorry Niall, maar hier stopt het echt,' zeg ik bruusk terwijl nog meer tranen rollen over mijn gezicht. Nialls ogen worden gevuld met tranen maar hij laat ze niet vrij. 

'Vergeef het me, alsjeblieft,' smeekt Niall. Ik schud mijn hoofd. Ik kijk naar de grond. Ik hoor dat Niall naast me rechtstaat. Hij neemt mijn hand en trekt me recht, tot mijn protest. Zuchtend legt hij zijn handen op mijn wangen en wrijft mijn tranen weg met zijn duimen. Met veel moeite kijk ik hem recht in zijn mooie blauwe kijkers. 

'Ik hou van je, en dat zal ik ook altijd blijven doen. Als ik moet wachten op je, dan doe ik dat. Geef me een seintje en dan ben ik daar, klaar voor jou,' fluistert Niall en een eerste traan verlaat zijn met tranen gevulde ogen. Voor ik iets kan zeggen, zijn zijn lippen op mijn lippen. 

Niall kust me alsof de wereld zal vergaan. Ik laat me even meeslepen, genietend van zijn ruwheid maar ook tegelijk zachtheid. Zijn handen gaan naar beneden en rusten uiteindelijk op mijn heupen. Mijn handen gaan naar zijn haar en trekken zachtjes aan zijn haar wat een kleine kreun veroorzaakt bij Niall. 

Een aantal seconden later rusten onze voorhoofden tegen elkaar, we zijn wat buiten adem. Hij pakt mijn hand. Ik kan het niet meer aan en moet hier weg. Het voelt alsof mijn hart in kleine stukken zijn gebroken. Waarom gebruikte hij mij voor een plan van zijn management? Ben ik echt maar zoveel waard? 

Ik draai mij om, maar Niall heeft nog altijd mijn hand vast. Ik laat zijn hand los en wandel veel rustiger dan ik eigenlijk ben, weg van de plaats waar hij staat. 

'Jade...' roept Niall me nog gebroken na. 

'Sorry, Niall,' denk ik. 

A/N 

Speciaal voor ongeduldige lezertjes die wat meer Niall actie willen. ;) Ik denk dat dit verhaal stilletjes aan tot een einde zal komen, maar wees gerust, er zal wel nog actie tussen de twee zijn, no panic! 

En de kerstvakantie loopt ook stilletjes aan tot een einde... CRYYYYY ME A RIVERRRRRR. Volgende week alweer school buh. Ik probeer volgend jaar zeker nog te updaten. HAHA snap je? Oké, slechte grap. Wat ik daarmee bedoel, de komende dagen heb ik het wat druk, but I'm trying! In afwachting kan je mijn nieuwe Harry fanfic lezen? :p Oké, ik zaag veel over die nieuwe fanfic, sorry!

Alvast een goed oudejaar! 

Stem/reactie?

Loves, LittleDreamerAxelle