Görüyor musunuz? Savaş başlıyor...
Kapılar açılıyor, savaş artık benim için başlıyor...
***
"Ailen güç için sizi gözden çıkardı, peki sen ne yaptın?" diye sordum içim kanaya kanaya.
Burnumu sertçe çekip gözyaşlarımı ondan gizlemeye çalışmıştım anc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kimse seni olduğun gibi sevmeyecek."
⚝
Ayaklarımı bir süredir parkeye sürtüp geri çekiyordum. Aklım o kadar dalgındı ki uykumdan uyandığımdan beri bu şekilde yere bakıp duruyordum. Çıplak ayaklarımın parkede hissettiği soğukluk bazı şeyleri benim için daha gerçekçi kılıyordu. Yanımda mışıl mışıl yatan Ladin ise derin bir uykudaydı ve bembeyaz teni sarı saçlarıyla güzel bir uyum sergiliyordu.
Dünün kareleri o anda zihnime giriş yaptığında derin bir iç çekmeye engel olamadım. O not içinde bir de adresi taşıyordu ve bahsedilen Zifkal şehrinin buradan uzakta olduğunu biliyordum. Hatta dünün çoğu zamanını bu notu düşünmekle geçirmiştim. Barlas'da bu adresin Baran'a ait olduğunu söylediğinde onunla beraber yaşadığı kişilerin isimlerini de öğrendim.
Baran, Aleda ve Beker'i hep yanında tutuyormuş. İkiside Baran'ın öz çocukları gibilermiş. Açıkçası bunu bilmek kısa bir an şaşırmama neden olsa da gerisinden gelen sözler bazı şeyleri kafamda oturtmama yetmişti. Bars ve Aysar ne kadar öz çocukları olsa da çok az zamanlar yanlarına gidiyorlarmış, yani görüşmeleri bir elin parmağını geçmiyormuş.
Bars'ın yanında kaldığım zamanlar anlatmak istediklerini böylece daha iyi anladım. Gerçekten aile ilişkileri kötü olmalıydı çünkü bildiğim kadarıyla anneleriyle de uzun süredir görüşmüyorlardı. O kısımlara kadar inememiştik ama Baran'ın ne kadar tehlikeli bir adam olduğunu şimdiden anlayabiliyordum.
Gerçekten öz çocuklarına karşı sorumlulukları çok azdı. Baran onları çoğunlukla pis işlerinde kullanıyordu. Bunun haricinde ayda bir ailece toplanıp buluşuyorlardı. Bunları bilmek nedense bazı bilgilerimi aydınlatmıştı. Bars ve Aysar gerekmedikçe Baran Saraç'ın yanına uğramıyorlardı bile.
Öğrendiklerim bunlar olsa da daha fazlası olduğunu hissedebiliyordum ama Barlas'ı bunun için daha fazla zorlamamıştım çünkü iki taraf arasında kalmak ne kadar kötü bir şey biliyordum. Aslında sadece adresin kime ait olduğunu bilmem bile bana yetmişti. En azından böylece bazı planlarımızın suya düştüğünü anlamış olduk. Eğer Aleda Baran'ın yanında kalıyorsa işimiz gerçekten zordu, hatta Azra'da bunu açıkça belirtmişti.
Günün son saatlerine kadar bu notun kimden geldiğini çözmeye çalışmıştık ancak elimizde hiçbir bilgi yoktu.
Ayaklarımın hareketlerini durdurup yataktan kalktığımda esnemeye engel olamadım. Bugün benim için önemli bir gündü. Kerem'in uzun zamandır beklediği basketbol maçı sonunda gelmişti ve eminim deliler gibi bu güne hazırlanmıştı. Bende bir kere bile olsa ona destek olmaya gitmediğim için kendimi biraz suçlu hissediyordum. Üstüne üstlük arkadaşlarımla aramdaki sorunlar ciddi manada büyüyordu.
