Görüyor musunuz? Savaş başlıyor...
Kapılar açılıyor, savaş artık benim için başlıyor...
***
"Ailen güç için sizi gözden çıkardı, peki sen ne yaptın?" diye sordum içim kanaya kanaya.
Burnumu sertçe çekip gözyaşlarımı ondan gizlemeye çalışmıştım anc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Aşk seni yerle bir eder."
⚝
9 Ağustos 1989
Yanıklarımın yenilerini acıta acıta daha çok kaşırken gözlerimi bir an olsun önümdeki kaseden çekemiyordum. Birkaç saat önce Nizgin hanım gizli saklı olduğum hücreye bir kase çorba getirmişti. Kapının önüne diktiği Caner'in varlığı da içimi ferahlatıyordu.
Kaç saat geçmişti bilmiyordum ama doktorumun yönetim lideriyle birlikte binadan çıkışından sonra her yer sessizleşmişti. Hücrelerdeki çocuklar bile gıkını çıkarmıyordu. Demir parmaklıklara vuran eller bile artık yoktu.
Bense vicdan azabından önümdeki çorbayı dahi içemiyordum.
"O çorbayı içmeden buradan gitmeyeceğimi biliyorsun değil mi?" Caner'in sesiyle gözlerim bana dönük sırtında dolandığında dudaklarımda sahici bir gülümseme oluştu. Görmemesi tek dileğimdi. "Gitmezsen başın belaya girer."
"O çorbayı önünde görürlerse başım daha çok belaya girer,"dedi umursamazca. "Doğuş bey geldiğinde seni hala böyle görürse çok üzülür bak."
Sırtını iyice parmaklıklara yasladığında üzerindeki kalın ceketi gözüme daha çok battı. İkna çabası onda komik duruyordu.
"İyidir değil mi?" Cılız bir sesle mırıldanırken tek düşündüğüm doktorumdu. Onun beni bu kadar önemsemesine rağmen ben hep onu tehlikeye atıyordum.
"Koskoca Uzman doktor Doğuş Akay'dan bahsediyoruz, aksi mümkün mü?"
"Peki sen?"
"Ne ben?"
"Sen de iyisin değil mi?" Sorum dudaklarımdan döküldüğü anda omuz hizasından bana baktığını gördüm. Gözlerimi kaçırıp her zamanki gibi kabuğuma çekildiğimde yine onu savunmasız bıraktım.
"İyiyim...Ben hep iyiyim,"derken bakışlarının ağırlığı üzerimden sıyrılmıştı. Genelde hep böyle olurdu. Ya ben bakardım ona, ya da o. Bizim göz göze gelmemiz pek mümkün değildi.
Benim dikenli tellerim, onunda içi dolu bir silahı vardı.
