Görüyor musunuz? Savaş başlıyor...
Kapılar açılıyor, savaş artık benim için başlıyor...
***
"Ailen güç için sizi gözden çıkardı, peki sen ne yaptın?" diye sordum içim kanaya kanaya.
Burnumu sertçe çekip gözyaşlarımı ondan gizlemeye çalışmıştım anc...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Eski bana elveda deyin."
⚝
Elya'nın ağzından
Cebimden çıkardığım anahtarımla kapıyı açtığımda eve gelmenin mutluluğunu yaşıyordum. Dün ne olur ne olmaz diye Alvina'da kalmıştım ama beklediğim gibi Alvina yine gelmemişti. Artık bu durum beni şaşırtmıyordu.
Kapıyı ardımdan kapattığımda ayakkabılarımı çıkarıp anahtarı askıya astım. Direkt salona geçerken üzerimdeki ceketi çıkarıp koltuğa atmıştım, açıkçası pek düzenli olduğum söylenemezdi.
Hızlı adımlarla kendimi koltuğa atıp köşedeki pikeyi de üzerime çektiğimde başımı yasladığım yastığa iyice yumuldum. O anda titreyen telefonumun varlığını kalçamda hissettim. Kalçamı kaldırıp cebimden telefonu aldığımda Meriç'in mesajı ekranda göründü.
Gönderen: Sarı kafa
Şu ağzına sıçtığımın telefonunu niye açmıyorsunuz acaba?
17.01
Attığı mesaja kahkaha atıp keyifle parmaklarımı klavyede gezdirdim.
Gönderilen: Sarı kafa
Paşa gönlüm öyle istemiştir aslanım.
17.01
Sinir olacağını bile bile ona mesajı atarken hala sırıtmaya devam ediyordum ama birden aklıma yine Alvina gelince merakla Kutan'a attığım son mesaja baktım. Hala tek tık duruyordu. Alvina'yı iyice merak etmiştim. Gerçi Alvina Kutan'a attığım mesajı görse kesin beni öldürmekten beter ederdi.
Gönderilen: Karizmatik Enişte
Enişteciğim şu çatlak arkadaşım yanındaysa bir zahmet arasın beni.
22.30
Dün mesaj atmama rağmen hala ondan da bir haber yoktu. Ben de son çare aramaya karar verip Kutan'ın numarasına tıkladım. Ardından telefonu kulağıma yaslamış birkaç dakika uzun uzun çalışını dinlemiştim ama bir anda arama onaylanınca heyecanla yerimden kalkıp ayağa dikildim.
"Ah canım enişte-"
"Ciddi olamazsın Elya, enişte ne lan?" diye sözümü kesen sesin varlığıyla yüreğim ağzıma geldi. Eğer kulaklarımda bir sorun yoksa şuan duyduğum ses kesinlikle Önsal'a aitti. "Bir dakika, sen ne alaka ya?" Şaşkınlıkla onu terslerken güldüğünü işittim.
"Çok sevindin sanırım sesimi duyduğuna." Beni sinir etmeye devam edince yapmacık bir kahkaha atıp tek kaşımı kaldırdım.
"O gevşek sesini nerede duysam tanırım canım benim," dediğimde bozulduğunu belli eder gibi birkaç kere öksürdü. "Ayıp oluyor kızım düzgün konuşsana." Suratımı buruşturmadan edemedim. Yaptıkları aklıma geldikçe sinir oluyordum.
