Görüyor musunuz? Savaş başlıyor...
Kapılar açılıyor, savaş artık benim için başlıyor...
***
"Ailen güç için sizi gözden çıkardı, peki sen ne yaptın?" diye sordum içim kanaya kanaya.
Burnumu sertçe çekip gözyaşlarımı ondan gizlemeye çalışmıştım anc...
Rüzgarın hafif esintisi tenime çarparken gözlerimi etraftagezdirdim. Havanın karanlığıyla birlikte hafifçe yerimde sallanırken bir anda ayaklarımı yere sürterek salıncaktan kalktım. Karşı caddedeki evime gitmek için yola koyulduğumda cebimdeki telefonumun titrediğini fark edip cebimden çıkardım.
Aramayı cevapladığım anda kulağıma tok bir ses yayılmıştı. "Eğer biraz daha telefonu açmasaydın annem bütün karakolu ayağa kaldıracaktı Alvina!" Abimin sitem dolu sesine küçük bir kahkaha attım. "Sakin olun, sadece telefonumu sessiz de unutmuşum," diyerek açıklama yaptığımda bu abimi yine de memnun etmedi.
"Tabii başka ne olabilirdi ki, evdesindir umarım," diyen sorgulayıcı sesini işittiğimde canlı ve dinç bir şekilde cevap vermeye koyuldum.
"Eve geçiyorum, biraz hava aldım," dediğimde usulca beni onayladı. Dudaklarından çıkan onay mırıltılarını işitmiştim. " Pekala, o zaman eve geçince mesaj at, artık bizi merakta bırakma tamam mı?" diyerek uyarısını belli etti ama ona rağmen sakinliğinden ve çizgisinden sıyrılmadı.
Üniversiteyi kazandığım zaman kendi evime çıkmak istediğimde biraz kızmışlardı ama artık kendi ayaklarımın üstünde durmam gerektiğini söylediğimde biraz da olsa bana hak vermişlerdi. Böylesi benim için daha iyi ve sağlıklı olmuştu.
"Tamam sonra görüşürüz...Seni seviyorum," diye son sözlerimi söyleyip telefonu kapattım. Apartmanın kapısını biraz zorlanarak açtığımda aceleyle kendimi içeri attım.
Evim küçük bir öğrenci eviydi. Salonumun bir duvarı kitaplıktan oluşuyordu, onun haricinde koltuk takımım ve ufak tefek eşyalarım vardı. Odamda da çift kişilik yatağım, çalışma masam ve dolabım mevcuttu.
Az eşyayla hayatımı sürdürebiliyordum. Zaten günümün yarısından çoğu okulumda geçiyordu o yüzden dert etmiyordum, hem annemlerin evinden de çok uzakta değildim. Yarım saat kadarlık bir mesafemiz vardı.
Hiçbir yere uğramadan direktodama yöneldim. Birkaç gündür anlam veremediğim şekilde uykusuzluk çekiyordum, sürekli kabuslar görüyor ve geceleri sürekli uykumdan uyanıyordum. Bu yüzden acilen uyku düzenimi düzeltmem gerekiyordu. Yatağa yönelmeden önce pijamalarımı giyip yatağıma uzandım.
