'' Evlenirim. '' dedim fısıltıyla.
Başta anlamadığından kaşlarını çatarak biraz bekledi. Sonra yüzü aydınlandı. Başımı tamamen omzuna yatırarak tepkisine gülümserken, içimden çıktı usulca ve bacaklarımın arasından süzülen sıvıyla yüzüm buruştu. Kası...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öğretmen evine gelir gelmez Esma'nın kucağına başımı koyup ağlamıştım. Hiç sesini çıkarmadan saçlarımı okşamış sonra ıhlamur bulup zar zor içirmiş ve uyumam için yorganı üzerime örtüp, ışığı kapatmıştı. Kaç saat geçmişti bilmiyorum, sonunda uykuya teslim olmuştum.
Gözlerimi kapı kapanma sesiyle araladığımda pencereden yansıyan gün ışığı gözlerimin yanmasına neden olmuştu. Muhtemelen dün ağladığım için de şişmişti. Yatakta doğrularak odada gözlerimi gezdirdim. Esma ev işini halletmek için gitmiş olmalıydı. Bir süre perdesi açık olan camdan gökyüzünü izledim. Nihayet yerimden kalkabildiğimde ayaklarımı sürüyerek zar zor banyoya girdim ve kaçınılmaz sonla aynada yüzleştim. Artık omuzlarıma gelen kısacık siyah saçlarım birbirine girmiş, göz kapaklarım ise tahmin ettiğim gibi şişmişti. Gözaltlarım ise sanki hiç uyumamışım gibi mor halkalarla doluydu. Daha fazla kendimi bu halde görmek istemediğimden suyu açarak bütün kıyafetlerimden kurtuldum. Duş kabininin içine girdim. Sıcak su vücudumu rahatlatıyordu akıp gittikçe. Saçlarımı şampuanlayıp ardından arındırmaya başlamamla içeriden gelen sese dikkat kesildim. Kapı çalıyordu, muhtemelen Esma bir şeylerini unuttuğu için geri dönmüştü. Anahtarı vardı içeri kendisi de girebilirdi fakat o her zaman ki gibi üşenmiş olmalı ki kapıyı çalmayı tercih ediyordu.
Gözlerimi devirerek banyo keyfime devam ettim. Nasıl olsa çalıp çalıp mecbur kendi açacaktı. Fakat tam tersi beş dakika geçmiş olmasına rağmen hala kapıya vurmaya devam ediyordu. Sinirlerimi zıplatmayı başarmış, olan keyfimin içine etmişti. Sinirle suyu kapatıp, havluyu bedenime sardım. Saç uçlarıma havluyu gelişi güzel dolayıp yerlere su damlamasına engel olmaya çalışarak banyodan çıktım. Güzel bir azar yiyecekti artık bu kız benden. Bıkmıştım bu üşengeçliklerinden. Ben kendimi böyle doldurmaya devam ederken bir hışım kapıyı açmış ve karşımda kaşları çatılı bir halde bana bakan Baran'la şok olmuştum.
Donup kalırken karşısında, gözleri arsızca tüm bedenimi süzdü. Nerede olduğunu bir anda idrak etmiş gibi kendine gelerek vücudunu dik konuma getirdi, sağını solunu kontrol edip hızla beni içeri iterken, ben daha ne olduğunu anlamadan kendi de odaya girmiş kapıyı sertçe kapatmış ve dip dibe birbirimize bakar halde kalmıştık.
Kapanan kapı sesiyle biraz da olsa toparlanırken bir iki adım geri kaçmıştım. Sinirle gözlerine bakıp '' Ne yaptığını zannediyorsun sen, hemen çık odamdan! '' dedim sesimi yükselterek.
Aramıza koyduğum iki adımlık mesafeyi bire indirerek '' Herkese böyle mi açıyorsun kapıyı sen? '' dedi sinirle. Sorduğu soru, istediği cevaplar umurumda değildi.
'' Sana ne! Nasıl girersin sen buraya ya, kim aldı seni içeri? Kim söyledi bu oda da kaldığımı? Hemen çık odadan yoksa polisi ararım Baran. '' dememle anında dilimin ucunu ısırarak, ettiğim tehdidin ne kadar boş olduğunu idrak etmiştim.
