'' Evlenirim. '' dedim fısıltıyla.
Başta anlamadığından kaşlarını çatarak biraz bekledi. Sonra yüzü aydınlandı. Başımı tamamen omzuna yatırarak tepkisine gülümserken, içimden çıktı usulca ve bacaklarımın arasından süzülen sıvıyla yüzüm buruştu. Kası...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'' Baran! '' bağırışımla irkilirken, kendine gelmiş olacak ki hızla kucağına almıştı beni. Başımı boynuna saklayıp ağlamaya başladım.
'' Baran lütfen. Lütfen ona bir şey olmasın. '' deyip mırıldanırken çaresizce, abimin dibimizde bitip ne olduğunu telaşla sormasıyla daha sıkı sarıldım boynuna.
'' Abla! " diyerek bağırmasıyla irkilirken, " Bade'nin çantasını al arkamızdan takip edin, hastaneye gidiyoruz. '' demiş hızla araba kapılarını açmıştı dizinin üzerine bıraktığı bedenimle.
Abime bakmadan, '' Esma'yı ara haber ver. Arkamdan gel. '' demiş beni arka koltuğa yerleştirir yerleştirmez aynı hızla kapı kapanmış ve bir anda yola çıkarmıştı arabayı. Dörtlüleri yakıp, korna çalarak deli bir hızla sürüyordu. Bense sadece içimden bir şey olmamasını diliyordum.
'' Bade. Bir şey yok güzelim sakin ol ne olur. Az kaldı geldik sayılır, korkma tamam mı? İyi şeyler düşün. Hiçbir şey olmayacak, ağlama lütfen. '' demesiyle daha çok ağlamaya başlamıştım. Elinin birini arkaya uzatarak elimi kavramış sıkıca tutmuştu. '' Ağlama güzelim geldik. Beş dakikaya hastanedeyiz. Hadi Bade topla kendini. '' demesiyle derin derin nefes almaya başladım.
Arabanın ani fren yapıp durmasıyla doğrulmaya çalıştım. Baran, kendi kapısını bile kapatmadan benimkini açarak kucağına almış ve acilden içeri girmişti. Arkamızdan bizimle beraber koşan kardeşim ve abimi görebilmiştim sadece.
'' Kanaması var hamile olabilir. '' diyerek sedyeye bırakırken beni gözlerimi sıkıca kapatarak, dudaklarımı ısırdım. Doktor Baran'ı dışarı çıkarmıştı. Sorulan sorulara cevaplar verirken alınan kanla kafamı koluma çevirdim.
Hemşirenin çıkmasıyla Baran yeniden içeri girerken, doktor ultrason cihazını sedyenin yanına getirerek sandalyeye oturdu.
'' Korkmayın Bade Hanım. Bakacağız şimdi. Belki hamile değilsiniz başka bir sebepten ötürü kanamanız da olmuş olabilir. Önce siz sakin olun ki hamilelik varsa bebeğiniz de iyi olsun. '' diyerek gülümsemişti.
'' Karnınızı açın lütfen. '' der demez yanıma bir örtü bırakmasıyla Baran yanıma gelmişti. Örtüyle bacaklarımı örterken elbiseyi yukarı doğru sıyırarak karnımın biraz üstünde bıraktı.
Hiç konuşmuyor sadece tedirgince ve dalgın bir halde bir bana bir ultrason ekranına bakıyordu. Aynı korkuyu aynı hisleri yaşıyorduk şu an ama ikimizde ağzımızı açıp tek kelime edemiyorduk birbirimize. Bana dönen bakışlarıyla derin bir nefes alırken ayakucumda bekliyordu sadece.
Karnıma değen soğuk jelle ürperirken, yaşlarıma engel olamadığımdan burnumu çektim.
'' Evet. Eğer hamilelik varsa ve yeniyse göremeyebiliriz. Kan testi yapılmış zaten burada göremezsek orada kesin çıkar. Bakalım bize bir sürpriz var mı? '' diyerek karnımda dolanan aletle doktorun bir şey demesini bekledim dolu dolu gözlerimle, umutla. Kıstığı gözleriyle ekrana bakmıştı uzunca bir süre.
