30. Bölüm

832 39 0
                                    

Resul Dindar - Teşekkürler

'' Baran! '' adını söylemiştim ama canımın acısından duyuramamıştım kendimi. Elimi sırtına koyarak hafifçe dürttüm.

'' Baran! '' bu sefer daha sesli çıkmıştı sesim. Dürtmemle tek gözü aralanmış '' Efendim güzelim. '' diyerek diğer tarafına dönmüştü.

'' Baran kalk. '' acı çeken sesimle doğrulup bana doğru dönmüştü hızlıca. Açmaya çalıştığı gözleriyle bana bakıp ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

'' Baran doğuruyorum ben galiba. Ah! '' gelen yeni sancı, acıyla inlememe sebep olurken Baran açamadığı gözleriyle kalkmıştı yataktan.

Işığı yakıp, odayı aydınlatırken '' Ne oldu Bade? '' demişti uyku sersemi ayakta ne olduğunu anlamaya çalışarak. En sonunda idrak etmiş olmalı ki yanıma gelerek beni sakinleştirmeye çalışıyordu panikle telefonundan saatine bakarken bir yandan da.

'' Üç dakika Bade! Bade doğuruyorsun! '' nihayet tamamen idrak edip benden daha panik bir halde bağırmasıyla sinirle dolmuştum.

'' Baran...'' öfkeli çıkan sesimin ardından gelen sancıyla yatağa sert bir yumruk geçirdim.

'' Hastaneye gitmemiz lazım. '' beni duyuyor ama tepki vermiyordu bu kez de. Yatağın yanında otururken bana kilitlenmişti sadece. Gelen sancılar benim acıyla inlememe sebep olurken oda benimle beraber dudaklarını ısırıp yüzünü buruşturuyordu.

Gelen son sancıyla başımı sertçe geriye vurdum ve sinirle Baran'a baktım nefes almaya çalışırken. Suratına attığım tokatla kendine gelmişti nihayet.

'' Hastaneye gitmemiz lazım. Kalk diyorum Baran. Kendine gel artık. '' ayaklanarak üstüne kapüşonlu hırkasını giydi. Bana da dolaptan hırka alıp yanıma gelerek hızlıca giydirdi üstüme.

'' Tamam güzelim. Hadi tut ellerimi kaldırayım seni. '' ellerimi kavramasıyla çekti yavaşça ayağa. Ayağa kalkmamla ağrı ve baskı daha da arttığından olduğum yerde kalmıştım. Gelen sancıyla gözlerim doldu.

'' Bade. Hadi yavrum bana yaslan. '' Baran'a bakarken hissettiğim acıyla başımı salladım iki yana, derin nefesler alıp.

'' Bade. Arabaya inmemiz lazım, hadi güzelim zorla biraz lütfen, arabaya kadar ne olur. '' gözlerimin içine bakan Baran'la derin bir nefes çektim içime. Kapüşonlusunu kavradım ellerimle sıkıca ve kendimi ona yaslayarak yürümeye çalıştım.

'' Aferin güzelim böyle yavrum. Birazdan arabaya bineceğiz biraz daha dayan sevgilim. Az daha dayan sık biraz daha dişini. '' dişlerimi birbirine bastırdım canımı fazlasıyla yakan sancılarla. Baran ayağıma babetlerimi giydirerek arabanın anahtarıyla, telefonunu aldı hızla.

'' Esma'ya haber vermemiz lazım çantayı alsın, kimliğin lazım arkamızdan toplasınlar. Bekle. '' diyerek duvara yasladı bedenimi.

Dizlerime avuç içlerimi bastırırken, hafifçe öne doğru eğildim. Kasılmalarım gittikçe artıyordu. Art arda kapıya vururken, elini de bir saniye çekmemişti zilden. Korku ve panikle kapıyı açan Esma şaşkınca bize bakıyordu.

HEMDEM (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin