35. Bölüm

693 28 0
                                    

Çalan telefonun sesine Mihre'nin ağlama sesi karıştığında sinirle açtım gözlerimi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Çalan telefonun sesine Mihre'nin ağlama sesi karıştığında sinirle açtım gözlerimi. Neredeyse yarım saat önce zar zor uyutmuştum çünkü. Bütün gece uyutmamıştı beni. Sürekli uyandığından aşırı huysuz bir gece geçirmiştik. Baran da bile susmamıştı ilk defa.

Kafamı yastıktan kaldırarak Baran'a baktım. Uykulu gözlerle ekrana bakıyordu. Saat sabahın altı buçuğuydu neredeyse ve kimin aradığını merak etmiştim. Sinirle soluyarak kalktım yataktan ve Mihre'yi alarak odasına yürüdüm. Odada bıraktığım Baran telefonu açmış ve konuşmaya başlamıştı bile.

Sandalyeye oturup emzirmeye başladığım Mihre'yle başımı yasladım geriye ve gözlerimi kapattım biraz da olsa dinlenebilmek adına ama kucağımda huysuzlanan kızımla kaldırdım başımı yeniden. Emerken bile mızırdanıyordu bugün. Alnına dudaklarımı dokundurdum, saçlarını okşadım bir yandan da rahatlaması için. Bütün gece uyumadığı gibi göğsümden de ayrılmamıştı. Kısa süre sonra sesi kesilmiş uykuya dalmıştı sakince sonunda.

Derin bir nefes alırken göğsümü kapattım ve kıpırdamadan başımı yasladım oturduğum yerde geriye doğru yeniden. Ayak seslerinden Baran'ın geldiğini duyuyordum. Gelmesine rağmen kapıdan içeriye girmemişti. Kısa bir sessizlikten sonra ne yaptığını merak ederek kaldırdım kafamı. Kapıya yaslanmış tuhaf bir ifadeyle bana bakıyordu elinde telefonuyla.

Kaşlarım çatılırken, '' Ne oldu? Kimmiş arayan? '' fısıltıyla sorduğum soruyla derin bir nefes alıp yanıma gelirken Mihre'yi aldı kucağımdan yavaşça ve yerine yatırdı. Ardından yeniden yanıma gelip dizlerimin dibine yerleşti ve ellerimi aldı ellerinin arasına. Yüzüme dikkatle bakarken tedirgince söyleyeceği şeyi bekledim.

'' Ne oluyor Baran? '' korkuyla çıkan sesimle elinin biri saçlarıma çıkmış ve okşamaya başlamıştı hafifçe.

'' Bursa'ya gitmemiz lazım güzelim. '' demişti sadece. Anlamadığım için kaşlarım daha da çatılırken, '' Niye gidiyoruz? Baran uzatma lütfen ne oluyor? '' sinirli çıkan sesimle derin bir nefes alırken, '' Baban Bade. '' demesiyle kalp atışım hızlandı bir anda. Elini sıktım istemsizce.

'' Hastanedeymiş, arayan abindi. '' boğazıma yerleşen yumruyla yutkundum, devam etmesi için sessiz kaldım o ise benim tepkilerimi ölçmeye çalışıyordu duraksayarak.

'' Halanlarla tartışmışlar sonra fenalaşmış. Durumu iyiymiş şu an ama merak edilecek bir şey yokmuş güzelim. Abin haber vermek istemiş ondan aramış. '' deyip susmuştu. Bense sessizce onu dinliyordum hala.

'' Bade. '' konuşmamı bekliyordu haklı olarak.

'' Ne zaman olmuş? '' diyebildim zar zor bulabildiğim sesimle.

'' Dün gece olmuş. '' derken saçlarımdaki elleri hala usul usul okşamaya devam etmişti.

'' Gece hastanede kalmışlar iki gün daha kalacakmış şimdilik. Tedbir için Bade, bir şey yokmuş bak gerçekten. Sakin ol sen tamam mı? Gitmek istersin diye düşündüm. Abine geliriz biz bugün dedim. Gider görürüz için rahat eder senin de olur mu? '' bana bakarken bir cevap bekledi.

HEMDEM (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin