'' Evlenirim. '' dedim fısıltıyla.
Başta anlamadığından kaşlarını çatarak biraz bekledi. Sonra yüzü aydınlandı. Başımı tamamen omzuna yatırarak tepkisine gülümserken, içimden çıktı usulca ve bacaklarımın arasından süzülen sıvıyla yüzüm buruştu. Kası...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- MAYIS 2012 -
Akşam saatlerinde binmiş olduğum İnegöl - Samsun otobüsünde en ön koltukta cam kenarında yaklaşık iki saattir yoldaydım. Kesinlikle aklımı kaçırmış, yürek yemiş olmalıydım ki annemden babamdan habersiz hangi akla hizmet, hangi cesaretle Baran'ın yanına gittiğimi bilmiyordum yoksa.
Mayıs ayına girmiştik ve biz Baran'la yaklaşık iki aydır sevgili olarak beraberdik. En son yaşadığımız kıskançlık krizinin ardından beni kaçırmasıyla iki günü beraber Mudanya da geçirmiş ve ilk defa beraber uyuyup, uyanmıştık. İki gün boyunca küçük temaslarımız dışında bana asla dokunmamıştı. Tabi öpmelerini saymazsak...
Benimle açık açık bu konuyu da konuşmuştu. Ben nasıl istersem, ne zaman istersem o zaman tam manasıyla dokunmaya başlayacağını söylemiş ama öpmeden duramayacağını bu konuda izin vermemi istemişti. O zaman anlaştığımız gibi de beni sürekli öpmesi dışında daha ileriye götürmemişti işi. Beraber uyuyup uyanmıştık ve bu bana müthiş güzel hissettirmişti. Kendimi kollarındayken, yanındayken aşırı güvenli ve huzurlu hissetmiştim.
Şimdi ise yine onun ısrarları ve çabalarına daha fazla dayanamamış, Beyza'nın da gaz vermesiyle Samsun otobüsüne binmiş iki günlüğüne yanına gidiyordum.
Babam ya da annem bu durumu öğrenseler hele evlenmeden yanında uyuduğumu falan bilseler beni kesinlikle evlatlıktan reddederlerdi bundan emindim. Bir yanım çok tedirginken diğer yanım ise onu görecek olmanın heyecanını ve mutluluğunu yaşıyordu içimde. Yanına gitmek için biletimi aldığımdan beri dudaklarımda engel olamadığım bir tebessüm oluşuyordu. Yanımda değilken bile onu düşünmek bana aşırı iyi hissettiriyordu.
Kendimi onun yanında aşırı enerjik, mutlu, deli dolu hissederken bir yandan da dingin, huzurlu ve güvenli hissediyordum. Nasıl yapmıştı bilmiyordum ama ona nedensiz ve aşırı bir güven duygum vardı. Ve bunu bu yaşıma kadar aileme karşı bile hissetmediğimi fark etmiştim. Baran ailemin tam tersine bir sene de bunu başarmıştı.
Muavinin verdiği kahveyi yudumlarken yolu izliyordum. Yolun sonu Baran'a çıkacaktı ve ben iki günün nasıl geçeceğini bilmiyordum.
İlk defa ailem olmadan üstelik onlardan habersiz başka bir şehre, tek başıma ve sevgilimin yanına gidiyordum. Babamın arkasından, Baran'la sevgili olmamın ardından ikinci gizli saklı yaptığım işti bu. Baya büyük işlerdi benim için üstelik. Baran hayatıma girdiğinden beri ne kadar yanlış, falso durum varsa hepsinin içinde bulmuştum kendimi. Kendimi böyle işlerin içinde hayal etmezken bu adama asla hayır diyemeyişim beni deli ediyordu. Allah da beni affetsindi inşallah.
Telefonumun titremesiyle gelen mesaja baktım.
Gönderen: Baran
Mesaj: İnşallah yolda falan inmedin, bana doğru geliyorsundur demi güzelim?
