'' Evlenirim. '' dedim fısıltıyla.
Başta anlamadığından kaşlarını çatarak biraz bekledi. Sonra yüzü aydınlandı. Başımı tamamen omzuna yatırarak tepkisine gülümserken, içimden çıktı usulca ve bacaklarımın arasından süzülen sıvıyla yüzüm buruştu. Kası...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- MART 2012 -
Baranla yedi aydır arkadaş olarak konuşuyorduk. Sözde arkadaş! Bazen işin ucunu ciddi manada kaçırıyordu ve beni çileden çıkarıyordu. Her sabah mutlaka günaydın mesajıyla uyanıyor ve gece iyi geceler demeden asla uyumuyordu. Hatta son bir aydır işi daha ileri boyuta taşımış uyumadan önce mutlaka aramaya başlamıştı. Sanki gün içinde kırk kere sebepsiz yere ya da türlü bahanelerle aramıyormuş gibi!
O geceden sonra arkadaş olarak konuşmayı kabul etmiştim. Sosyal medya üstünden yaklaşık dört ay kadar konuşmaya devam etmiş bu süre içinde defalarca kez numaramı almaya çalışmıştı ama alamamıştı. Fakat dördüncü ayın sonunda okuldan yorgun argın geldiğim bir gün yatağıma yığılmış bebekler gibi uyurken telefonumun arka arkaya ısrarlı bir şekilde çalmasıyla acayip sinirlenmiştim. Gözlerimi araladığımda havanın kararmış ve Beyza'nın da uyuduğunu görmüştüm. Tek gözüm kapalı bu kadar ısrarla kimin aradığını görmek için telefon ekranına baktığımda gördüğüm sadece numaraydı ve tanımıyordum.
Telefonu açıp kulağıma götürdüm ve uykulu çıkan sesimle '' Alo... '' dedim. Karşıdan bir süre ses gelmeyince telefonun kapandığını sanmıştım ama kapanmamıştı. Telefonun ucundan birilerinin kısık kısık gülme sesi geliyordu.
Sinirlerim iyice tepeme çıkmıştı ve kendime hâkim olamayıp '' Bana bak zaten uykumun içine ettin acayip sinirliyim şu an, bir daha ara da kim olduğunu öğrenip eminim şu an işletmeye çalıştığın için gülmesine engel olamadığın ağzının ortasına yumruğu geçireyim gerzek! '' dememle arkadan kahkaha seslerinin gelmesi bir olmuştu ve daha fazla uzatmadan suratına telefonu kapatmıştım.
Beyza'da sesime uyanmış ne oluyor diyerek durumu anlamaya çalışıyordu. Salağın teki deyip uyumaya devam etmek için yatağıma yerleşmiştim ki telefon yeniden çalmaya başlamıştı. Koca bir of çekerek ekrana baktım. Yeniden o numaraydı. Telefonu açtım. Sesimi çıkarmadan dinlemeye başladım.
'' Bade '' diye seslenmesiyle kaşlarım çatıldı. Tanıyor muydum bilmiyordum ama anlaşılan o beni tanıyordu. '' Bade ben Baran... '' der demez şaşkınlıkla telefonun ekranına bakındım.
'' Baran.'' dedim şaşkınlık belirten ses tonumla.
Kısık kısık gülmesiyle '' Biraz uğraştım ama sonunda buldum numaranı. '' şok olduğumdan konuşamamıştım.
'' Orada mısınız Bade Hanım? '' demesiyle '' Dalga mı geçiyorsun sen benimle Baran? Az önce niye konuşmadın, gülüşme sesleri geliyordu bir de arkadan. '' diye söylenmemle , '' Kusura bakma ben sesini duyunca bir an kaldım öyle bizim çocuklar benim halime gülüyorlardı. En son söylediklerin de şok olmama sebep olmadı diyemem. Demek seni rahatsız edenlerin ağzının ortasına yumruğu geçiriyorsun öyle mi? '' demişti gülerek.
Aşırı utanmıştım. Yer yarılabilir ve beni içine alabilirdi şu an. Ah Bade ah...
'' Hayır, tabi ki önce konuşuyorum laf anlamazsa en son çare o. Ama sen telefon sapığı kategorisindeydin o sıra, o yüzden direkt o evreye atlamış oldun, bir de uyuyordum ayrıca. ''
