Mafya [bxb] • Tamamlandı

Page 45

merhabalar, nasılsınız?

bölüme geçmeden önce gruba katılmak isteyenlerin instagram adreslerini özelden bana atmalarını rica ediyorum. en kısa sürede grubu kuracağım<3

yazması uzun bir bölüm oldu, umarım beğenirsiniz,

iyi okumalar❤️

••

Eğer o güne dönebilseydim, birçok şeyi değiştirirdim.

Geçmişe yolculuk mümkün olsaydı eğer, o birkaç günün benden her şeyimi çalmaması için uğraşırdım. Şu an bu soğuk odada, siyah konforlu sandalyenin üstünde otururken aklıma dolup bana tekrar tekrar acı çektiren, beni rahatsız eden ne varsa hepsini kendimden uzaklaştırırdım.

Eğer Korel'le tanıştığım güne gidebilecek olsaydım, gözümü dahi kırpmadan onunla tanışmamı engellerdim.

Eğer her şeyden habersiz gözlerimi açtığım o güne dönebilseydim, karşımdaki adamdan korunmak için elimden geleni yapardım. O zamanlar bana eğlence gibi gelen olaydan kurtulmak için yapardım.

Yapmadığım şeylerin pişmanlıkları üstüme çığ gibi binerken altında ezilmemek için Korel'i durdururdum. Her ne gerekiyorsa yapar, onu durdururdum. En azından vicdanımın rahatlamasını sağlardım.

Gözlerim karşımdaki pencereden yansıyan ışığa bakmayı bırakıp bana dikkatle bakan kadına döndüğünde, kadın aramızda her zaman olan sessizliği bölmek için dudaklarını "Peki sonra ne oldu?" diye kıpırdattı. "Bilincin kapandı, daha sonra nerede uyandın?"

Beni büyük bir anlayışla izleyen gözlere bakarken midemin bulantısını bastırmak için üst üste yutkundum. Mavi gözlerim ondan bir an olsun ayrılmazken masanın üstündeki sigaramdan bir nefes alıp dudaklarımı yavaşça araladım.

"Başımdaki ağrıya uyandım..."

•

Başımdaki ağrıya uyandım. Daha önceki üstün kaçırılma tecrübelerime dayanarak söylüyorum ki, bu ağrı sıradan bir baş ağrısı değildi. Normal ağrı başı, hadi olmadı gözleri kapsardı değil mi? Bu ağrı ensemden şakaklarıma, oradan da üşenmeyip başıma vuruyordu.

Ulan insafsızlar, hadi kaçıracaksınız bari kibar kibar kaçırın! Gavura vurur gibi geçirip getirmek ne? Hayır bir gel desen zaten insan gibi konuşuruz, ne bu kabadayılık merakı?

Henüz gözlerim açılmamışken beynim düşünmeye başladığında kaşlarımı çattım. Beni kaçıran kişi gerçekten çok kaba birisi olmalıydı. Bir insan evinden öyle yaka paça götürülür müydü hiç? Annem olsa eminim ki yüzüne tükürürdü kaçıran kişinin. Bu düşünce de gülmemi sağlarken bir anda çok uzaklardan "Kaçırılınca gülecek kadar seviyor musun belayı?" sesi doldurdu kulağımı.