Mafya [bxb] • Tamamlandı

Page 46

merhabalar, nasılsınız?

ben son bölüm yüzünden 5000 tehdit aldım, çok korkuyorum evim bombalanacak diye şskswmdlw

ama siz yapamazsınız öyle şey.. di mi?

ve kitap hani kasvetli değildi diyenler.. arkadaşlar 44 bölüm boyunca kaosun k'si yoktu koca kitapta, vakti gelmişti bence?

yine çok konuştum.. iyi okumalar ❤️

••

Bilincim yavaş yavaş açılırken bedenimde hissettiğim ilk şey başımdaki ağrıydı. Daha önce hissetmediğim kadar büyük ve sert bir ağrı boynuma, başıma ve oradan tüm vücuduma ilerlerken ne kadar süredir bu pozisyonda kaldığımı düşündüm. Üstümde günlerin getirdiği bir yorgunluk ve halsizlik vardı sanki.

Yalnızca birkaç saniye içinde bilincim kapanmadan önce yaşadıklarım aklıma doluşurken ilk kendime geldiğim andaki huzurum da aynı hızla yok oldu. Mavi gözlerimi açığa çıkartmak için hiçbir çaba göstermeden aynı şekilde durduğum kısa bir sürenin ardından kulaklarımı bir anda kabusum olan adamın alaylı sesi doldurdu.

"Uyandığın gerilen bedeninden belli oluyor küçük."

Kalbim bu sesle korkuyla hızlanmaya başlarken beni tek bir hamleyle bu hâle getirmiş olmasının ezikliğini taşıyordum. Normalde durmadan çalışan beynim bu sefer bir şeyler hakkında teori üretiyordu ama umrumda olan şeyler bunlar değildi. Umrumda olan tek şey, bana kabuslarımı anımsatan o bir dakikalık videoydu.

Video aklıma geldiği an kasılan midemi yutkunarak bastırmaya çalıştım. Atlattığımı düşündüğüm her şey bir bir üstüme gelirken altında kaldığımı hissediyordum. Ergenlik aklıyla yaptığım kocaman bir hatayı o zamandan beri aklımda derinlere gömmeye çalışıyordum. Bugüne kadar başarılı olduğum bile söylenebilirdi, o günden sonra eskisi gibi çabalamam sonuç vermişti. Şimdi ise kaçtığım şeyler bir bir önüme dizilmişti.

Kolay olmamıştı. O videoyu her yerden silmek de, içimdeki vicdan azabını bastırmak da ve hatta videoyu çeken arkadaşımızın susması için ona yalvarmak da kolay olmamıştı. Yine de cehennem gibi geçen birkaç ayın sonunda o videodan da Ekrem'den de tamamen sıyrılabilmiştim. Zor olmuştu ama hissettiğim pişmanlığın altında ezilmeden bir şekilde sıyırmıştım kendimi tüm bu olanlardan.

Ama dediğim gibi, bugüne kadar.

Beni izlediğini tüm hücrelerimle hissettiğim adamın hafif gülüşü kulaklarımı doldururken bu gülüşü "Umursamaz olduğunu biliyordum ama korkak olduğuna ilk kez şahit oluyorum. Gerçekten Korel senin gibi bir belayı nasıl peşine taktı?" diyen sesi takip etti.

Dişlerim birbirine geçerken gözlerimi açmaya korktuğum gerçeğini göz ardı etmeye çalıştım. Çünkü haklıydı, gözümü açıp onu görmek istemiyordum. Yine de anlık gelen bir inatla gözlerimi yorgunca araladım. Öncekinin aksine zorlanmamıştım gözkapaklarımı aralarken, normal bir uykudan uyanır gibi aralanmışlardı.