« យើងចង់សម្លាប់ឯង » បុរសម្នាក់ក្នុងក្រុមនោះក៏បានស្រែកឡើង« ពួកឯងជានរណា ? » ជុងហ្គុកគេក៏បានសួរទៅក្រុមនោះដោយសម្លេងស្មើរគេសួរបែបនេះព្រោះតែគេមិនចង់វ៉ៃមនុស្សតែផ្តាសទេ
« ឯងមិនបាច់ចង់ដឹងទេថាយើងជាអ្នកណានោះទេសំខាន់ថ្ងៃនេះពួកយើងនិងសម្លាប់ឯង » បុរសក្នុងក្រុមនោះក៏បានស្រែកទៅជុងហ្គុកម្តងទៀត
« បាន ! បើសិនជាមិនប្រាប់យើងថាពួកឯងជាអ្នកណាក៏បាន ចង់សម្លាប់យើងមែនទេ ? » ជុងហ្គុកក៏បានសួរទៅពួកគេទាំងញញឹមតិចៗ
« មែនហើយ » បុរស
« ល្អ ! ពាក្យនេះជាយើងទេដែលគួរនិយាយនោះ » ជុងហ្គុកនិយាយហើយគេក៏ក្រវ័ទ្ធកាតាបចោលម្ខាងហើយគេក៏កាច់ដៃបន្តិចបន្តួចដើម្បីវ៉ៃជាមួយពួកគេ
« ហឹស ! ឯងគិតថាឯងអាចឈ្នះពួកយើងមែនទេ ? ឯងមានតែម្នាក់យើងមានគ្នារហូតទៅដល់8អ្នកឯណោះ » បុរសនោះក៏សើចតិចៗឌឺដងទៅជុងហ្គុក
« ចង់ដឹងថាឈ្នះឬក៏អត់ទាល់តែសាក » ជុងហ្គុកក៏តបទៅវិញទាំងញញឹមតិចៗ នេះគិតថាគេខ្លាចមែនទេចម្លើយគឺទេរឿងវ៉ៃគ្នាគេមិនដែលស្គាល់ទេពាក្យថាខ្លាចចង់ក្រុមនោះមានគ្នាប៉ុន្មានអ្នកក៏គេមិនខ្លាចដែល
« បាន » ពួកគេនិយាយហើយក៏រត់ចូលមកសម្តៅទៅជុងហ្គុក ចំណែកឯជុងហ្គុកគេក៏ដូចគ្នាគេក៏រត់ចូលទៅវ៉ៃពីម្នាក់ៗទៅម្នាក់ ពួកគេកំពុងតែវ៉ៃគ្នាក៏មានឡានមួយជិះមក
ទឹតៗៗៗ
ឡានមួយគ្រឿងនោះបានសុីភ្លេជាប់រហូតដល់ក្រុមនោះរត់ចែកជើងគ្នាទៅតែម្តង ព្រោះតែគិតថាជុងហ្គុកហៅមនុស្សមកថែមអីបែបនេះ
« ថាទៅផ្ទះហេតុអីក៏មកនៅវ៉ៃគ្នាទីនេះទៅវិញ ? » ថេយ៉ុងគេក៏បានចុះពីលើឡានមកដើរតិចៗសម្តៅមករកជុងហ្គុកព្រោះតែជើងរបស់គេឈឺ
« ហេតុអីក៏អូននៅទីនេះ ? » ជុងហ្គុកពេលដែលឃើញថេយ៉ុងមកហើយគេក៏រត់សម្តៅទៅរកថេយ៉ុងមុនរួចទើបគេជួយគ្រាថេយ៉ុង
« គឺអូនមកតាមបងនិងហើយ » ថេយ៉ុងក៏តបទៅវិញតិចៗ
ត្រឡប់ទៅក្រោយបន្តិច៚៚