Becoming the one - Harry Styles

Hoofdstuk 66

Pov Liv:

'Harry? Wat doe je hier?' Vraag ik verschrikt en gooi mijn sigaret weg.

'Liv what the hell ben je aan het doen? Sinds wanneer rook jij?' Zegt hij en ik kijk betrapt voor me uit.

David zit er wat ongemakkelijk bij. Ik heb zojuist veel dingen verteld over Harry en hij heeft natuurlijk ook zo zijn meningen. David vondt het goed van me dat ik afstand heb genomen. Hij snapt dat ik het moeilijk vind omdat ik echt verliefd op hem ben, maar hij is trots op me dat ik me so sterk hou.

'Harry...'

'Nee Liv laat maar. Ik weet genoeg' zegt hij en loopt het huis in.

Ik kijk david aan en rol mijn ogen. Ik sta op, neem een slok van mijn drankje en loop het huis in achter Harry aan. Ik hoor geluid van boven komen dus loop de trap op, de kant van het geluid op.

'Schat kunnen we alsjeblieft even praten' zeg ik en leun mijn hoofd tegen het deurkozijn.

Harry staat bij het bed en het lijkt alsof hij en tas aan het inpakken was. Ik vraag me nog steeds af waarom hij daarnet zomaar vertrok, maar op dit moment moet ik mijn fout rechtzetten. Ik weet dat Harry er niet tegen kan dat mensen roken, maar zo hoeft hij niet te reageren.

'Noem me geen schat' zegt hij boos.

'Harry doe niet zo kinderachtig' zeg ik en hij begint te lachen.

'Ik doe kinderachtig? Jij bent hier degene die zichzelf wegzuipt en stoer sigaretjes rookt. Dat is pas kinderachtig!' Roept hij en ik begin te grijnzen.

'Ik hoop niet dat minderjarige kinderen dat doen' grinnink ik.

'Liv hou gewoon je brutale mond en ga je problemen niet ontwijken' zegt hij wijs.

'Oh en waar heb je dat geleerd?'

'Liv... trek nog een keer zo'n brutale bek en je hebt een probleem' zegt hij en pakt mijn keel vast.

'Begrepen?' Vraagt hij en ik knik verschrikt.

Ik heb hem nog nooit zo boos gezien.

'En nu ga je eerlijk tegen me zijn. Als je liegt dan ben ik weg' zegt hij en ik knik.

'Ja schat tuurlijk!' Zeg ik en wacht zijn vraag geduldig af.

'Heb je tijdens onze relatie al vaker gerookt?' Vraagt hij en ik schut mijn hoofd.

Ik weet dat hij wil dat ik eerlijk ben, maar op dit moment is de eerlijkheid geen goed antwoord. Ik heb meerdere keren gerookt tijdens onze relatie, maar Harry hoeft dat toch niet te weten. Dat is mijn eigen probleem.
Hij pakt zijn tas en loopt langs me heen de trap af. Ik loop achter hem aan, maar moet mijn snelheid verhogen want hij loopt met een noodgang het huis uit.

'Harry!' Schreeuw ik, maar hij loopt zonder achterom te kijken naar zijn auto.

'Harry!' Roep ik nogmaals.

'Liv ik wist al lang al dat je rookte! Je hebt verdomme sigaretten van me gestolen! In mijn kantoor hangen camera's en dat weet je. Je liegt verdomme recht in mijn gezicht' zegt hij.

Oké, hij weet dus dat ik tegen hem heb gelogen, maar waarom heeft mij me toen niet aangesproken op het roken. Ik weet nog dat hij vroeg wat ik in zijn kantoor had gedaan en dat hij dat er camera's hingen, maar ik dacht dat hij ze nooit gezien had. Ik was het eigenlijk al een beetje vergeten. Ik snap dat Harry boos is dat ik tegen hem heb gelogen, maar hij had het niet moeten uitlokken. Hij had me niet zo mogen gebruiken. Hij wist waarschijnlijk dat ik zou gaan liegen, dus misschien heeft hij dat als excuus gebruikt om weg te gaan. Het is maar een gok. Op dit moment spoken er allerlei dingen door mijn hoofd. Dingen die ik niet eens zou moeten denken. Ik voel me schuldig tegenover Harry dat ik tegen hem gelogen heb, maar hij zou toch wel vertrekken als ik de waarheid had verteld. 

'Dan weet je is hoe dat is!' Schreeuw ik en hij blijft even staan, totdat hij in de auto stapt zonder nog een woord te zeggen. 

Hij rijdt het pad af en scheurt de weg op. Ik ben benieuwd waar hij nu heen gaat, maar ik had hem in geen mogelijkheid kunnen tegenhouden. Ik ga naast David zitten op de veranda en drink mijn glas in een keer leeg. David zit er wat ongemakkelijk bij en doet alsof hij zijn eigen nagels enorm interessant vindt. Harry zag er leuk uit, maar ik kan daar momenteel niet aan denken. Ookal zat die skinny jeans zo strak om zijn lichaam heen, zodat je elke bobbel kon zien. Ik mis zijn lichaam en zijn warmte. Dat ik s'avonds tegen hem aan kan liggen en die warmte door zijn lichaam heen kan voelen. Zelfs als hij boos is maakt hij me gek. 

'Sorry' zeg ik tegen David en hij haalt zijn schouders op.

'Hoef je niet tegen mij te zeggen hoor'

'Wat had ik dan moeten zeggen? Soms dan wordt ik zo gek van die jongen. Als ik wil roken dan doe ik dat toch lekker. Ik weet zelf ook dat het slecht is, maar Harry heeft zelf ook gerookt. Hij weet wat roken met je doet. Hoe lekker het je laat voelen' zeg ik en zie David knikken.

Harry is gewoon egoïstisch. Hij mag het wel, maar ik niet? En tegen mij te keer gaan, terwijl hij het zelf ook heeft gedaan. Ligt dat aan mij of is hij egoïstisch? Ik hoop alleen niet dat Harry het aan iemand verteld. Als mijn ouders dit te horen krijgen dan hang ik. Ik pak de fles drank en schenk mijn glas vol, tergelijkertijd sein ik naar David voor een nieuwe sigaret

'Liv maar je moet ook begrijpen dat Harry is gestopt met roken. Het is misschien wel heel erg moeilijk voor hem als jij wel rookt, omdat hij weet hoe lekker het is'

'Misschien is dat dan wel de reden waarom hij zo raar doet' zeg ik en hij knikt.

'Wat zal ik nu doen?' Vraag ik en hij haalt zijn schouders op.

'Ik laat hem nu wel even dan stuur ik hem zo een berichtje' zeg ik.