Becoming the one - Harry Styles

Hoofdstuk 8

"Hoe bedoel je ik hoef mijn ouders niet te bellen?" Vraag ik nieuwsgierig.

"Kamernummer 16" zegt hij en mijn gezicht vormt in een grote glimlach.

"Zijn ze hier?" Vraag ik blij en hij knikt.

Ik zet mijn koffie neer op de tafel en sta op van mijn stoel. Hij maakt een grapje! Ik haast me naar de deur en voel Harry zijn ogen op mij gericht. Ik open de deur en loop op mijn sokken de gang over. Nummer 14... Nummer 15... Nummer 16. Ik klop op de deur en neem een hap lucht voor als ik zometeen niet genoeg lucht meer heb. De deur wordt geopend en ik zie mijn vader in de deuropening. Hij glimlacht van oor tot oor en trekt me in zijn armen.

"Hey meisje van me" zegt hij en aait met zijn hand over mijn hoofd.

"Ik ben zo trots op je" zegt hij en laat me los om naar me te kijken.

Ik zie mijn moeder in mijn ooghoek en richting de deur lopen en kruip langs mijn vader in mijn moeder haar armen. Ik ruik de bekende geur van mijn moeder en voel me eindelijk weer thuis. Het voelt alsof ik ze al zo lang niet heb gezien en toch zat ik gisteren nog met ze op de bank. Ik laat mijn moeder los en loop achter mijn moeder aan naar hun woonkamer. Het is een prachtige kamer waar ze in zitten. Net iets kleiner dan die van Harry, maar het is alsnog heel mooi.

"Om 12:00 hebben we een afspraak" zeg ik en mijn ouders knikken.

"Je was geweldig gisteravond en heb je de mensen buiten gezien. Je bent overal in het nieuws zelfs in Amerika en in Duitsland. Je gaat de hele wereld over!" Zegt mijn vader enthousiast.

"Echt?" vraag ik en hij knikt.

Mijn vader straalt van oor tot oor. Ik ben blij om hem zo gelukkig te zien, want dit is de eerste keer sinds dat Madelief is overleden. Papa heeft er enorm veel last van gehad. Wij allemaal maar hij het meest. Madelief was echt een papa's kindje en ze hadden en hele goede band. Toen ze borstkanker kreeg was mijn vader niet meer gelukkig te krijgen. Na 9 maanden gaf ze het op en was mijn vader zo mager. Hij at niet meer en kon uiteindelijk niet meer lopen. Hij moest toen in een rolstoel naar haar begrafenis. Veel mensen waren geshockt hoe mijn vader eruitzag. Ik ben blij dat hij het leven weer een beetje begint op te pakken. Als hij over een maand zich nog beter voelt mag hij weer gaan werken. Daar heeft hij enorm naar uit gekeken. Zijn werk in een goede afleiding voor hem. Hij werkt bij de politie en gaat met veel plezier naar zijn werk.

"Ik hou zo veel van jou" zegt mijn moeder een geeft mij een kus op mijn wang.

Ik glimlach, maar word onderbroken door de bel. Mijn vader staat op en loopt de gang in.

"Pas je op dat het geen fans zijn" zegt mijn moeder en we schieten beide in de lach.

Ik hoor mijn vader zuchten en de deur gaat open. Mijn moeder en ik lachen nog steeds, terwijl Harry binnen komt lopen. Hij geeft mijn vader een hand en stelt zich voor. Mijn moeder staat op en geeft Harry een knuffel. Ik sta op en kijk Harry vragend aan. Ik dacht dat ik langer had dan 5 minuten. Ik wil graag nog even bij kletsen met mijn ouders.

"We moeten ons klaar gaan maken" zegt Harry en ik knik.

Mijn moeder kijkt naar mij en geeft me dan een knuffel.

"Ik hou van je" zegt ze en ik knik vermoeid.

"Ik ook van jou... ik zie jullie zo" zeg ik en loop samen met Harry de deur uit.

"Sara is binnen... ze heeft al kleding voor je klaargelegd" zegt Harry lief.

"We hebben toch nog anderhalf uur" zeg ik en kijk op mijn klok. Hij schudt zijn hoofd.

"We gaan over 5 minuten weg" zegt hij en ik kijk hem verbaast aan.

"Maar het was toch om 12:00 en het was toch gewoon in onze hotelkamer?" Vraag ik en hij knikt.

"Mevrouwtje is wel van het vragen stellen he" zegt hij lachend.

"Heb je geen honger?" vraagt hij en ik haal mijn schouders op.

"Eigenlijk wel een beetje" zeg ik zachtjes en loop achter Harry aan de hotelkamer binnen.

We lopen de slaapkamer in en Sara zit al klaar op het bed. Ze heeft alweer een grote tas bij zich en ben benieuwd wat ze voor vandaag heeft uitgekozen. Eigenlijk vind ik dit helemaal zo erg nog niet. Nu hoef ik me nooit meer zorgen te maken over wat ik aan moet trekken of te hoeven kijken in de wasmand of er nog wat van mij bij zit. Harry loopt door naar de badkamer en verdwijnt uit het zicht. Ik focus me op Sara die haar tas voor mij uitpakt.

"Dit is voor jou" zegt ze en geeft een stapel kleding aan mij.

"Harry! Jouw kleding ligt hier op het bed" Schreeuwt ze richting de badkamer.

Hij komt de badkamer gelopen en trekt zijn shirt uit. Damn wat heeft hij veel spieren eigenlijk. Ik knipper een paar keer en focus me dan op mijn eigen setje met kleding. Ik hoop niet dat hij me heeft zien staren. Ik sta wat ongemakkelijk voor me uit te staren terwijl ik op de ene en op de andere been wankel. Zal ik me opkleden in de badkamer?

"Ik zal me even omdraaien" zegt Harry grinnikend en alsof hij mijn gedachte kon lezen.

Hij draait zich om zodat ik mezelf snel kan aantrekken. Ik trek mijn joggingsbroek uit en trek een zwarte skinny jeans aan met gaten bij mijn knieën. Mijn moeder zou zeggen 'Arm kind heb je geen geld voor een hele broek?' om me te pesten. Ik zie Harry stiekem kijken en ik hoor hem grinniken.

"Harry!" zeg ik speels en hij lacht.

"Sorry... De verleiding was te groot" zegt hij en steekt zijn handen in de lucht alsof iemand een pistool op hem gericht houdt.

Ik trek snel mijn witte trui aan waar ik in had geslapen en trek een wit shirt over mijn hoofd. Ze geeft me nog een grijze trui en een spijkerjasje, maar duwt me op het bed als ik mijn trui aan heb getrokken. Ze begint met het eruit halen van mijn vlechten en pakt dan een stijltang. Harry heeft zich al helemaal aangekleed en ziet er enorm charmant uit met zijn zwarte broek en grijzen gebreide trui. Hij loopt naar de badkamer en ik hoor hem neuriën terwijl hij zijn haar in vorm probeert te maken. Zo schattig. Nadat Sara mijn haar heeft gestyled trek ik het spijkerjasje aan en loop ik naar de badkamer om nog wat mascara op te doen die Sara mij gegeven had.

"Je bent prachtig" zegt ze en ze doet mijn capuchon van de trui goed.

"Dank je" zeg ik en glimlach breed.

"Hier" zegt ze en geeft een zwarte zonnebril "die heb je wel nodig" zegt ze daarna en ik bedank haar.

Ik loop de slaapkamer uit richting de keuken en wordt aangestaard door Harry en Derek.

"Je ziet er leuk uit" zegt Derek en ik lach.

"Jij ook" zeg ik en hij glimlacht.

Ookal heeft hij precies hetzelfde aan als gisteren.

"Waar gaan we heen?" Vraag ik en Harry glimlacht.

"Dat zie je zo wel" zegt hij en ik lach verlegen.

Hij is leuk, te leuk.