Becoming the one - Harry Styles

Hoofdstuk 29

Liv POV:

"Harry kunnen we vandaag misschien even langs mijn ouders?" Vraag ik wanneer ik een slok van mijn koffie neem.

"Ja is goed en dan kunnen we ook gelijk je inhalator ophalen" Zegt hij en ik knik.

"Is goed. Dan ga ik mijn schoenen aan trekken" Zeg ik blij en loop nog wat wankelend op mijn benen.

Toen ik vanmorgen wakker werd had ik direct spijt van die laatste paar slokken Gin gistermiddag. Ik had mezelf een beetje laten gaan en had toch een paar slokken te veel op. Als ik te veel heb gedronken drink ik meestal dezelfde avond nog 1 liter water. Dan heb ik de volgende ochtend namelijk geen kater, maar gisteren ben ik dat totaal vergeten en heb ik er nu spijt van. Ik had eigenlijk David nog even bellen, maar dat kan altijd later nog. Ik hoor Harry zijn voetstappen achter mij aankomen als ik mijn jas aan trek en geef hem een kus. Ik open de voordeur en zie dat Dave voor onze deur staat.

"Goedemorgen Dave" Zeg ik blij en loop langs hem richting de lift.

Ik word tegengehouden door zijn twee sterke armen en teruggeduwd richting de voordeur. Harry is nu ook de voordeur uitgestapt en heeft de deur achter zich dicht laten vallen.

"Wat is hier aan de hand?" Zegt Harry verbaast als hij mij en Dave ziet staan.

"Sorry man, maar Derek heeft mij een duidelijke opdracht om jullie niet weg te laten gaan" zegt hij en duwt me richting Harry.

"We gaan alleen even langs haar ouders en wat boodschappen doen aangezien we niks meer in de koelkast hebben" zegt Harry lichtelijk geïrriteerd.

"Harry je kan eten bestellen... jullie hebben roomservice" zegt hij.

Harry loopt langs mij en kan Dave makkelijk passeren. Hij stapt gelijk de lift in en heeft net mazzel dat de liftdeuren dicht gaan. Ik loop richting Dave die bij de lift staat en druk snel op het knopje van de lift

"Liv... Dit kan op de makkelijke of de moeilijke manier" Zegt hij en ik begin rustig te fluiten en om mij heen te kijken.

"Stap weg van de lift of ik til je terug de hotelkamer in" Zegt hij dreigend.

Ik druk nogmaals op het lift knopje en voel twee stevige armen om me heen. Mijn voeten zweven in de lucht en ik probeer mezelf los te wurmen uit zijn greep, maar een meisje van 1,65 tegen een kerel van bijna 2 meter is vrijwel verloren wedstrijd. Hij zet me voor de voordeur van de hotelkamer neer op mijn eigen voeten en stapt achteruit.

"Open de hotelkamer" Zegt hij geïrriteerd.

"Ik heb geen sleutel" zeg ik en ga naast de deur tegen de muur zitten.

Dave is voor mij gaan staan en wacht waarschijnlijk, totdat ik mijn volgende zet ga zetten. Helaas ben ik ervan overtuigt dat het me niet gaat lukken. Harry zal nu wel beneden zijn en in de auto zitten. Ik moet een strategie verzinnen hoe ik ongezien kan wegglippen. Ongezien gaat niet lukken want Dave zijn ogen zijn op mij gericht. Ik hoor het piepje van de lift en de liftdeuren gaan open. Nu is het mijn kans om weg te glippen en probeer mezelf ongezien omhoog te helpen, maar wordt al snel terug naar beneden geduwd door Dave. Ik hoor een paar rare geluiden uit de lift komen en kijk op. Ik zie Paul eruit komen met Harry op zijn schouder. Harry giert het uit van het lachen en probeert los te komen door Paul te kietelen. Paul laat Harry los zodra ze bij de voordeur aankomen en kijkt Dave trots aan.

"Open de deur Harry" zegt Paul, maar Harry schudt zijn hoofd.

"Harry dit hebben we vaak genoeg gedaan en ik denk dat Liv graag naar binnen wil" zegt hij en wendt zijn blik op mij.

Harry kijkt me aan en ik schud mijn hoofd. Hij draait zich om naar Paul en steekt zijn handen in de lucht. Paul begint met het doorzoeken van Harry zijn zakken, maar kan niks vinden. Harry's lach vult de kamer, terwijl Paul de achterzakken van Harry voelt. Het ziet er zo grappig uit, ook al weet ik precies waar Harry het pasje van onze hotelkamer heeft gedaan.

"Harry ik meen het... of je haalt het pasje nu uit je broek of ik haal een pasje van beneden en jullie komen de rest van de week jullie hotelkamer niet meer uit" zegt Paul serieus en Harry rolt zijn ogen.

Hij zucht diep en haalt het pasje uit zijn schoen. Paul rolt geïrriteerd zijn ogen, terwijl ik op sta. Ik loop achter Harry aan de kamer in en hoor een harde klap van de deur. Harry gooit het pasje op de bank en laat zichzelf neervallen op de stoel naast de bank. Ik trek mijn schoenen uit en ga op de bank zitten.

"Kom hier baby" zegt Harry en hij spreidt zijn armen.

Ik sta op en ga op zijn schoot zitten. Hij slaat zijn armen om me heen en trekt mij dichter tegen zich aan. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en sluit mijn ogen en luister naar het geklop van zijn hart

"Het spijt me dat we niet naar je familie kunnen gaan, maar we kunnen er alsnog een leuke dag van maken" zegt Harry, terwijl hij zachtjes mijn bovenbeen streelt. Hij geeft mij een kus op mijn hoofd en ik sluit mijn ogen.

"Het is al Vrijdag Harry. Over twee dagen vlieg je naar Kopenhagen en zie ik je voor meer dan een maand niet meer. Deze dag kan niet erger" Zeg ik bedroeft en voel Harry zijn handen door mijn haar wrijven.