Becoming the one - Harry Styles

Hoofdstuk 48

POV HARRY:
Ik stap mijn auto uit en loop naar de studio. Het begint al donker te worden en ik kan niet wachten om Liv weer te zien. Ik heb haar vandaag echt gemist. Ik heb haar vanmorgen afgezet bij de studio en ben daarna terug naar huis gereden. Ik ben de hele dag in mijn kantoor geweest en heb aan wat dingen gewerkt. Het contract bij het label van Derek is tot eind juni van dit jaar, wat gelukkig al bijna over is. Ik heb het contract van Liv ook bekeken en er staat in dat ze kan stoppen bij het label wegens persoonlijke of medische omstandigheden. Ik moet een manier vinden waardoor we beide van label kunnen wisselen zonder dat Derek er iets aan kan doen. Derek kan ons gaan dwarszitten en zelfs een rechtzaak aanspannen. Ik heb momenteel genoeg rechtzaken aan mijn broek hangen die van Liv komt er nog bij.

Ik loop de studio in en open de deur richting de controle kamer. Ik begroet James als ik binnen kom lopen en kijk direct richting het raam die kijkt op de bunker. Zo noemen we de geluids dichte kamer, omdat het ook echt een bunker is. Je kan niemand horen en niemand kan jou horen. Lijkt me heerlijk om daar in te wonen af en toe. Niall staat voor de microfoon. Waar zijn shirt is gebleven is een raadsel, maar aangezien ik Liv bijna zie huilen van het lachen weet ik dat ze aardig wat lol hebben met zijn alle. Ik ben benieuwd wat ze tot nu toe hebben geschreven.

'Laat is wat horen' zeg ik tegen James.

'We hebben meerdere deeltjes, maar ik weet nog of het voor een nummer is of dat we nu deeltjes hebben van verschillende nummers' zegt hij en zet een van de demo's aan.

'Voelt nice' zeg ik en hoor Liv haar stem door de controle kamer heen galmen.

Ze zingt de tekst die we samen hebben geschreven toen we nog in Nederland waren. Ik weet niet meer zo goed waarom, maar die nacht was ik overstuur en heb ik de hele nacht geschreven en muziek gemaakt. Liv werd toen wakker en is mij komen zoeken. We hebben toen uiteindelijk samen ook nog wat geschreven en die tekst hoor ik nu. Haar stem is zacht, maar heeft ook veel volume.

Niall komt de bunker uit lopen en geeft me een hand. Liv loopt achter hem aan en veegt haar tranen uit haar ogen. Ik geef haar een kus en voor ik het weet hoor ik haar weer giechelen.

'Ga maar even buiten afkoelen' zeg ik en ze knikt en loopt giechelend de kamer uit.

Ze sluit de deur en ik kan haar nog steeds horen lachen. Niall gaat zitten op de bank en ik neem plaats naast James. Hij zet de volgende demo op en ik knik. De melodie is vrolijk en uptempo wat ik niet had verwacht bij deze tekst, maar toch valt het plaatje precies zoals hij hoort.

Na een paar minuten en een aantal demo's te hebben beluisterd loopt Liv de kamer weer binnen.

'Afgekoeld?' Vraag ik en ze knikt glimlachend.

Ze probeert met al haar macht haar lippen op elkaar te houden, maar ik zie haar pret oogjes alweer oplichten. Ze begint weer te giechelen en draait zich gelijk weer om.

'Ga maar vast in de auto zitten tante' zeg ik en ze knikt. Ze loopt lachend de kamer uit en sluit de deur achter haar.

Ze is zo schattig als ze haar lach niet in kan houden. Ik vind het ook schattig als ze lacht, maar dat ze zo haar best doet om het in te houden en het eigenlijk niet kan is schattiger.

'We zien je morgen weer maat' zegt James en ik geef hem een hand.

'Thanks voor vandaag' zeg ik en hij knikt.

'Heb je het nu allemaal geregeld?' Vraagt hij wannaar ik frons.

'Hoe bedoel je?' Vraag ik en hij haalt zijn schouders op.

'Liv zei dat je gestrest was over iets dat je moest regelen' zegt hij en ik knik.

'Ja hoor. Niks ernstigs' zeg ik en hij knikt.

'Rustig aan gap' zegt hij en ik knik.

Ik geef Niall een knuffel en loop de deur uit.