Becoming the one - Harry Styles

Hoofdstuk 36

Ik schrik wakker van een telefoon die af gaat. Harry staat op en grist zijn telefoon uit zijn zak.

"Fuck we zijn in slaap gevallen" zegt hij en ik veeg de slaap uit mijn ogen.

"Derek ik meen het... we zijn in slaap gevallen... we komen er nu meteen aan!" zegt hij en hangt snel op, voordat Derek kan reageren.

Ik sta op en loop snel de kamer uit. Ik ren de trap af richting de woonkamer. Mijn ouders zitten op de bank wanneer ik de woonkamer binnen kom.

"we waren in slaap gevallen" zeg ik en me moeder lacht.

"Ja dat dachten we al" zegt ze terwijl Harry de voordeur uitloopt richting Roger die al bij de auto staat te wachten.

Ik kan niet geloven dat we in slaap gevallen zijn we moeten om 13:46 op het vliegveld zijn en het is nu kwart over 1. Het is meer dan een half uur rijden, dus we komen zeker te laat. Mijn moeder staat op van de bank en geeft me een knuffel. Ik ga deze knuffels zeker missen. Mijn moeder heeft ook zo'n lekkere lichaamsgeur die ik zou herkennen uit duizenden. Ik ruik meestal naar zweet of naar stink voeten, dus denk niet dat Harry daar een parfum van wil hebben. Ik laat mijn moeder los en geef mijn vader ook een knuffel die zojuist is gaan staan. Ik kan niet geloven dat ik voor 2 maanden in Londen ga wonen. Ik ben best wel benieuw hoe het huis van Harry eruit ziet. Ik denk dat het een modern huis is maar ook iets artistieks. Ik denk dat Harry wel van kunst houd, maar kan niet precies plaatsen van welke kunst. Ik denk dat het huis vooral erg wit is en alles is natuurlijk heel schoon, want hij zal ook wel butlers hebben. Mijn god.... Misschien moet ik wat minder oordelen hebben en wat minder verwachtingen. Ik loop de woonkamer uit richting de voordeur.

"Doe voorzichtig lieverd en hou je taai! Als er iets is dan moet je me direct bellen schat!" Zegt mijn moeder en ik knik.

Ik stap in de auto en hoor Harry nog gedag zeggen tegen mijn ouders. Hij komt naast me zitten en trekt de deur dicht. Roger start de auto en voor ik het weet rijden we de oprit af. Ik zwaai naar mijn ouders als we de straat uitrijden en leg dan mijn hoofd op de schouder van Harry.

"Liv... wakker worden we zijn er" Zegt harry en ik open mijn ogen.

Ik kijk om ons heen en zie dat we op het vliegveld zijn. Roger opent de auto deur en helpt harry uit de auto. Ik wrijf in mijn ogen en stap dan ook uit de auto. Ik ben zo moe en kan niet wachten, tot ik op een bed lig en me schoenen uit kan doen. Heel leuk en modieus zulke laarsjes, maar ze lopen als houten blokken onder mijn voeten. Achter ons staan Paul en Dave met onze tassen in hun handen. We lopen richting de ingang van het vliegveld en worden van alle kanten aangekeken. We lopen richting de incheck balie en worden gevraagd om te wachten op de beveiliging van het vliegveld. Na een paar minuten wachten worden we opgehaald en begeleid door de koninklijken marechaussee. We worden direct naar het vliegtuig gebracht en mogen als allereerste aan boord. De piloot staat in de deur opening op ons te wachten en geeft harry een hand. Hij bedankt ons en leid ons naar de juiste stoelen. We zitten afgelegen in het vliegtuig wat eigenlijk wel erg fijn is. Dan hebben we tenminste geen last van huilende baby's of pratende mensen. Dan kan ik gewoon rustig mijn ogen dicht doen en slapen. Paul en Dave komen achter ons te zitten en leggen onze tassen in de bagage bakken boven ons hoofd. Ik kan echt niet wachten op het moment dat ik het huis van Harry kan zien. Ik heb het natuurlijk wel even gegoogeld, maar daar is alleen de buitenkant van te zien. Het is onwijs groot vanaf de buitenkant. Ik leun mijn hoofd weer op de schouder van harry en sluit mijn ogen. Ik ben te moe om nog met iemand te praten en wil gewoon even twee seconden mijn ogen sluiten. Ik ben blij dat ik zo moe ben want ik heb letterlijk nog nooit in een vliegtuig gezeten en ik ben eigenlijk ook best wel bang. Het is maar beter dat ik ga slapen anders worden zowel harry als ik er niet blijer op.