Becoming the one - Harry Styles

Hoofdstuk 72

"kleed je aan" zegt hij stug en gaat weer achter zijn laptop zitten.

Gek genoeg doe ik wat hij zegt en ik trek en kort spijkerbroekje aan met een shirt van Harry waar ik een knoop in maak. Ik trek mijn nieuwe Nike schoenen aan en doe een pet op zodat ik niks met mijn haar hoef te doen. Als ik klaar ben pak ik mijn telefoon en ga op bed liggen.

"Pak je koffer in" zegt Harry en ik kijk verbaast op.

"Pardon?" zeg ik alsof ik hem niet heb gehoord.

"Pak je koffer in zeg ik"

"Harry.." zeg ik maar wordt onderbroken.

"Nee Liv, je luistert nu even naar mij. Geen gemaar, gewoon doen wat ik zeg" commandeert hij.

"maar Harry..."

"STOP!" roept hij en ik schrik op. Hij staat op en loopt richting het bed. Ik kruip verder het bed op aangezien zijn houding me angstig maakt.

"Sorry" zegt hij zodra hij de angst op mijn gezicht ziet en komt rustig naast me op het bed zitten.

"Je weet niet hoeveel dingen ik heb moeten regelen omdat jij besloot ervandoor te gaan zonder iemand op de hoogte te brengen. Ik ben gestrest en probeer het op te lossen, dus je moet nu naar mij luisteren" zegt hij kalm en ik knik onderdanig.

Tegen hem in gaan heeft nu geen nut en blijkbaar is mijn vakantie nu al over. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd voordat hij opstaat en weer achter het bureau plaats neemt. Ik zucht diep en sta dan op om mijn koffer in te pakken. Na een aantal minuten staat mijn koffer klaar bij de deur en laat Harry me weten dat we over een aantal minuten worden opgehaald door een taxi die ons naar het vliegtuig brengt. Harry heeft me in de tijd dat we op het bed lagen en nu niet meer aangekeken en ik kan de afstand tussen ons voelen. Hij is zo afstandelijk en kil. Zijn excuus is de stress door mijn afwezigheid, maar nu krijg ik het gevoel alsof er nog meer dingen spelen waar ik niks van af weet. Zal hij echt zo boos op me zijn? Ik zou toch eigenlijk boos op hem moeten zijn? De emotionele rollercoaster waar ik me op het moment in bevindt is niet prettig, maar wat moet ik eraan doen? Harry heeft nog geen woord met me gepraat over alles wat er is gebeurd en iedere keer als ik tegen hem in wil gaan reageert hij kil, stug of niet. Dit is helemaal niet de Harry waar ik verliefd op ben geworden en ik voel als ik eerlijk ben ook die energie niet meer vanuit zijn kant.

"heb je alles" ik schrik op uit mijn gedachtes en knik zachtjes.

Hij pakt zijn laptop en stopt hem in zijn tas die hij daarna op mijn koffer zet. Hij loopt naar de badkamer om te checken of we alles mee hebben en pakt dan mijn koffer en zijn tas om mee naar beneden te nemen. We lopen de lift in, checken uit bij de receptie om vervolgens in de taxi te stappen die klaar staat voor het hotel. De rit naar het vliegveld was dodelijk stil. Zelfs de taxi chauffeur heeft niks gezegd. Harry is druk op zijn telefoon en ik geniet van wat er buiten allemaal gebeurd. Het was een korte trip naar het buitenland en ik kan niet bepaald zeggen dat ik ervan genoten heb. Aangekomen op het vliegveld worden we door de Italiaanse politie naar het vliegtuig begeleid. Fans en paparazzi hebben zich buiten en binnen het vliegveld verzameld. We kunnen direct door het vliegtuig in en onze bagage wordt met ons het vliegtuig in gebracht, zodat wij als eerste het vliegtuig en het vliegveld kunnen verlaten. Harry heeft me nog al die tijd niet aangekeken of iets gezegd. Ik wordt bijna bang van de afstand die zich tussen ons bevindt, maar ik weet niet of ik degene moet zijn die actie onderneemt. Ik wacht af tot Harry begint te praten, ook al ben ik bang dat dat niet gaat gebeuren.

Na de vlucht die uren leek te duren komen we aan op het vliegveld in Nederland. We mogen als eerste het vliegtuig verlaten en worden opgevangen door Derek en het team van beveiligers. Ik probeer Derek zijn woedende blik te ontwijken en loop achter Harry en de beveiligers aan. We lopen langs de bagage banden door naar de aankomsthal waar het gegil vandaan komt. Mijn handen beginnen te trillen en ik begin opeens angstig te worden. Mijn keel slaat dicht en ik heb het gevoel alsof ik geen adem kan halen. Ik stop met lopen, maar dit helpt niet. De beveiliger die achter me stond is nu voor mij gaan staan en vraagt of het goed gaat. Ik buig mezelf naar voren en probeer adem te halen, maar mijn longen laten het niet toe. Onverwachts zie ik Harry met mijn puffer aankomen rennen en neem het van hem aan. Ik adem diep in terwijl ik de medicijnen probeer in te ademen. Ik sluit mijn ogen even en kom dan rustig op adem. Ik wist niet dat Harry mijn puffer bij zich had. Harry pakt me bij mijn middel en begeleid me dan met alle begeleiders richting de aankomsthal. De deuren gaan open en het gegil en de flitsen zijn oorverdovend. We lopen met een haastige pas richting de zwarte Mercedes bus die klaar staat. Derek stapt als eerst in, dan laat Harry mij instappen voordat hij ook instapt. Dave een van de beveiligers gooit de deur dicht en neemt dan plaats naast Paul die al achter het stuur is gaan zitten.

"Liv, we moeten praten" Zegt Derek en verbreekt hiermee de stilte. Ik knik en kijk naar mijn handen die op mijn schoot liggen.

"Wat je hebt gedaan was niet slim. We hebben flink wat belangrijke afspraken moeten afzeggen en laat me niet eens beginnen over het dronken worden in het openbaar" begint Derek en ik kijk Harry geschrokken aan. Hij haalt zijn schouders op alsof hij niet weet waarom ik zijn kant op kijk. Hij heeft natuurlijk alles gedeeld met Derek. Ik kan niet geloven dat hij me zo zou verraden. Is dat de reden waarom hij zo kil en stug reageerde de hele dag?

"Vanaf nu heb je 24/7 bewaking en niet omdat je gevaar loopt Liv, maar omdat we je anders niet in ons management willen hebben. Ik zal je eens laten zien hoe veel deze misstap ons heeft gekost" Hij opent zijn laptop en laat me de mails zien tussen de fotografen, interviewers en regisseurs waar ik de afgelopen 2 dagen een afspraak me zou hebben. Er wordt gesproken over vergoedingen van tientallen duizenden euro's per gemiste afspraak. Ik schrik inderdaad van de bedragen, maar laat dit niet merken aan mijn gezelschap. Geld is voor deze twee mannen toch geen punt, dus hij laat mij dit alleen zien zodat ik me slechter ga voelen. Ik staar weer naar mijn handen en probeer zo weinig mogelijk emotie te laten zien. Ik voel me zwak, alsof iedereen in deze auto de pik op me heeft of dingen voor me achterhoudt. Deze "vakantie" heeft me meer negatieve dan positieve dingen gebracht. Nu zal ik 24/7 zo'n hulk van een beveiliger mee moeten slepen.

"Liv je moet dit serieuzer gaan nemen. Het is een muziek carrière waar we over praten en dat is niet niks. Mensen zouden hier een moord voor doen. Er moet harder gewerkt worden, anders kunnen we niet anders dan je laten gaan. Vanaf nu af aan vertel ik je een dag van te voren wat je planning is en zal Harry je helpen met voorbereidingen. Sara zal ervoor zorgen dat er iedere week 7 nieuwe outfits worden geleverd en er wordt van je verwacht dat je dit aantrekt zodra je naar buiten gaat. Vanaf nu geen geintjes meer" zegt hij duidelijk en ik knik.

"Zodra je hebt bewezen dat je het waard bent om mee te werken zullen we het een ander met je bespreken en misschien een aantal regels aanpassen naar jou wensen, maar vanaf nu doen we het op mijn manier" zegt hij en ik knik.

"Mooizo. Harry jij neemt haar morgen op sleeptouw naar de interview en shoots die gepland zijn. Ik heb jou agenda leeggemaakt zodat je Liv op haar gemak kan laten voelen" Harry knikt braaf alsof hij een klein kind is. Verbaast me niks dat die twee deze plannen samen hebben bedacht.