Chapter 20

33.5K 662 10
                                    

DAYS has passed. Sa mga araw na 'yon ay lalo kong naging close si Zamiel. Rude pa rin naman siya pero hindi na niya ko binibigyan ng sakit ng ulo. I understand him. My condition is getting better too. I hope no more nightmares na talaga.

"Hoy babaita!" Nilingon ko si Chelsea.

"Problema mo?" Andito ko ngayon sa kitchen.

"Tawag ka ni Sir Zach. Nakaka-halata na talaga ko. Wala pa ba kayong label?." Sarap niya talaga sungalngalin.

"Manahimik ka! Ayan ka na naman sa mga pang aasar mo. Bakit daw?" Nag kibit siya ng balikat.

"Ewan ko don. Baka na-miss ka bigla kaya ka hinahanap. Puntahan mo na, andon siya sa garden. Go Graycie, GraZa for the win!" Binato ko siya ng basahan na pinam-punas ko sa plato kanina.

Agad akong nag tungo sa garden. Ano na naman kayang kailangan ni Sir Zach? Di'ba, paano ko makaka-iwas kung lagi niya akong pinapatawag. Bahala na si batman. Kalma lang self, 'wag kang papatalo sa nararamdaman mo.

"Sir, pinapatawag niyo daw ako?" Bungad na tanong ko. Naka-dekwatro siya habang hawak yung Ipad niya sa may bench dito sa garden. Naka-brush up yung buhok niya. Lalo siyang gumwapo sa ganong style.

"Yeah. I have business trip sa Las Vegas. Matatagalan ako doon, bantayaan mo maigi si Zamiel habang wala ako dito." Lihim akong natuwa. Oh my gosh! Matagal daw! Ang gandang timing naman non!

"Yes, sir." Naka ngiting sagot ko. Kahit tagalan mo pa.

"You look happy. Ganyan ka ba ka-uncomfortable when I'm around?" I bit my lower lip. Lagot!

"N-No sir! B-Bakit naman ako m-magiging uncomfortable sayo? Hahaha.. pinapatawa mo n-naman ako, sir.." Utal pa nga! Halata ka n Graycie! Isa ka'ng malaking tanga!

"I see." Tumayo siya at mabilis lumapit sa'kin. Hinapit niya ang baywang ko at inilapit sa kanya. Shit! What's going on?! My heart starting to act crazy again! Ang hilig niya lumapit sakin a! Tyansing na yan!

"S-Sir?" Tumingin siya sa mga mata ko. Ang lapit namin sa isa't isa.

"You keep lying. Bakit di ka maging honest? Hindi ka naman mahirap gustuhin. You're unique one." His hand touched my cheek. Feeling ko talaga ang pula pula na naman ng buong mukha ko.

"B-Baka may maka-k-kita sa'tin dito s-sir.. kung ano pa isipin n-ng mga 'yon. Layo layo ka ng konti." Hindi pa rin niya tinatanggal ang pagkaka hawak sa baywang ko.

"Isipin nila kung ano ang iisipin nila. What if gawin nating tama ang iisipin nila sa'tin, Ms. Graycie?" Ngumisi ito. Napa-lunok ako. Na-attract na naman ako! This is not right!

"Don't make me laugh sir. Let me go." Sinikap kong hindi ma-utal.

"I'm serious. Go out with me, Ms. Graycie." Nanlaki ang mga mata ko sa narinig ko.

"A-Anong pinag-sasabi mo?! High ka ba sir?!" Gulat na tanong ko.

"Think about it. I want to hear your answer pag balik ko. You have more time to think. Take care of my child and pag isipan mo yung sinabi ko. See you soon Ms. Graycie." Ngumiti ito at lumakad palabas ng mansion. May na tanaw din akong kotse sa labas. So, ngayon pala alis niya?

Lutang na naman ako. Ano ba kasing nakain ni Sir Zach?! Imbis na matuwa ako dahil wala siya, ang bigat pa ng pakiramdam ko. Isipin ko pala na makipag date sa kanya parang di ko keri! He's crazy! Yeah, my feelings ako sa kanya! I admit it to myself but I don't want to enter romantic relationship.

Buong araw akong wala sa sarili. Na naman! Hindi maalis yung mga sinabi ni Sir Zach sa utak ko. Nag-e-echo ang mga 'yon sa utak ko. Nakakainis! Need ko pa yata uminom ng gamot. Kaso, hindi pwedeng twice a day 'yon! Malas!

Dinner time na. Naka-handa na ang mga pagkain sa dining area. Umakyat ako sa second floor para tawagin si Zamiel. Pag silip ko sa kanya kanina tulog. Ayoko naman gising baka biglang topakin. Pumasok ako sa kwarto niya. Kinapa ko ang switch ng ilaw at ini-on 'yon.

"Young master, gising na. The dinner is ready." Umupo ako sa gilid ng kama at tinapik ko ang balikat niya. Bakit parang mainit siya? Kinapa ko 'yung noo niya. "You have a fever young master." Sambit ko.

"T-Turn off t-the Air-conditioned. N-Nilalamig a-ako." Agad kong pinatay ang aircon. Naku, wala pa naman yung tatay niya.

"May masakit ba sayo?! Gusto mo dalhin na kita sa hospital? Ang taas ng lagnat mo e!" Nag aalalang tanong ko. Naka-talikod siya sa gawi ko at naka balot ng kumot.

"I-I don't know.." Nang hihinang sagot. Anong gagawin ko?! Ayoko mag-panic 'di yon makakatulog.

"Tawagin ko lang si Manang Cynthia. Stay still." Aalis na sana ko kaso pinigilan niya ko.

"N-No. Don't leave me h-here." Ang init talaga niya. Baka mga nasa 40°C yung temperature niya. Jusko!

"Tatawagin ko lang siya. Need ko din ng thermometer to check your temperature. Huwag matigas ang ulo, Zamiel." Hindi niya pa din binibitawan ang braso ko. This child!

"I-I said, d-don't leave!" Narinig ko siyang humikbi. Hala! Wala naman akong ginawa!

"Okay fine. Don't cry, I'm not going anywhere." He's a child after all. Natatakot siguro siya na baka matagalan ako bumalik. Iniharap ko siya sa'kin. "Hey! Your nose is bleeding!" At this point, nag panic na talaga ko.

Tinanggal ko ang kumot na naka-balot sa kanya. He's burning up with fever. Napansin ko din may mga rashes siya sa katawan. Pinasan ko siya sa likod ko. I need to take him to the nearest hospital. Hindi siya magaan. Sa edad niya na 6 years old, may kabigatan na yung weight niya. Mabilis akong lumabas ng kwarto niya at dali daling bumaba. Hindi ko ininda yung bigat niya.

"Anong nangyari Graycie? Bakit pasan pasan mo si young master?" Nag aalalang tanong ni Chelsea.

"Ang taas ng lagnat tapos nag nose bleed. May mga rashes din siya. Baka, dengue 'to. We need to take him to the hospital." Kita kong nagulat si Chelsea.

"Tatawagin ko si Mang Bert!" Tumakbo ito palabas ng mansion.

"W-Where a-are w-we going?" Rinig kong tanong ni Zamiel.

"Sa hospital. Kapit kalang sakin." Sambit ko sa kanya.

Nang maka-balik si Chelsea ay agad na kaming lumabas. Sumakay ako sa backseat ng sasakyan at ikinalong ko si Zamiel. May blanket akong dinala pang kumot sa kanya. Naka-pikit lang siya pero alam kong gising 'to.

"Chelsea, ihanda mo mga gamit ni Zamiel kung sakaling ma-admit siya. Sumunod ka nalang doon." Sabi ko.

"Sige. Mag ingat kayo. Sige na, Mang Bert alis na ho kayo." Isinara ni Chelsea ang pinto ng kotse at nag simula na itong uma-andar. I hope everything will be fine. Tsk!




Cut! Magkaka-label na ba ang GraZa? Get well soon baby Zamiel. Don't forget to leave a comment and vote. Thank you for keep supporting my story. Happy reading.

Babysitting The Ceo Son (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon