NAGKUKULONG lang ako dito sa kwarto sa bahay. Yeah, i saw him coming here last time. My father punches him and i feel bad about it. Di ko pa binabasa yung envelop na ibinigay niya. Di ko na alam gagawin ko. Two weeks na din ako dito sa bahay. I never tell them that I'm pregnant. Bahala sila.
"Anak, kumain ka muna ng almusal. Hindi maganda ang mag-palipas ng gutom." Rinig kong bungad ni tatay.
"Mamaya na ho, wala akong gana." Buti nalang at hindi ako masyadong nagsusuka ngayon.
"Ayan ka na naman, dalian mo na." Bumangon ako. Isa sa reason kung bakit ayoko kumain, sama sama kami sa isang lamesa.
Lumabas ako at umupo sa dining area. Hindi ako nagsasalita. After ng incident namin dito, wala na kong pake sa kanila. Priority ko si tatay at Gavin. Ayoko na makigulo sa mga buhay nila. Magulo na nga yung akin.
"Ano pang hinihintay niyo, kumain na tayo." Anunsyo ni tatay. Wala akong gusto sa mga pagkain baka isuka ko lang lahat yan.
"Ayaw mo ba kumain ate Graycie?" Tanong ni Gavin.
"Wala akong gana. Pasok nalang muna ko sa kwarto." Ang baho ng amoy ng mga pagkain. May bathroom dito sa kwarto ko. I closed the door and i vomit in the toilet.
"Buntis ka ba?" Nagulat ako ng makita ko si nanay pag labas ko ng bathroom.
"Why are you here? Don't ask me a question." Sagot ko.
"Bukas pinto e. Narinig ko din na sumusuka ka dyan. Buntis ka? Tapos ano? Iniwan ka?" Naka-ngisi niyang tanong.
"Wala na ho kayo doon! Ano naman ho kung buntis ako?! May pake ho ba kayo? Di'ba wala!" Lalo lang ako ma-stress kapag nagpa apekto ako.
"Disgrasyada ka na pala ngayon. Sabagay, ano mapapala ko sayo, you're not welcome here pero balik ka ng balik. So ano gagawin mo dyan? Kung ako sayo, ipa-abort mo na yan! Wala ka din mahihita sa ama niyan dahil tinapon ka na din niya." My hands are tremble. I want to slap her but I still have my respect to her as my mother.
"Shut up. Wala ho kayong karapatan para magsalita ng ganyan sa'kin! Hindi ho ako papatay ng inosenteng bata! Hindi din ho ako disgrasyada! Kung wala naman ho kayong sasabihin na maganda lumabas na kayo dito." Galit na sabi ko.
"Bastos ka talaga! Umalis ka na dito. Ayokong makita yang pag-mumukha mo! It's better for you to leave." Hinila niya ako palabas ng kwarto. Shit! This is not right!
"Grasia! Bitiwan mo si Graycie!" Sigaw ni tatay.
"Tumigil ka! Dapat sa basurang 'to tinatapon!" Itinulak niya ko palabas muntik na kong ma-out of balance pero nakaya kong pigilan.
"N-Nanay ko ho ba kayo?! Bakit kayo ganito sa'kin?!" Iyak na sigaw ko.
"Oo! At sana hindi nalang kita ipinanganak! Itong tatay mo, hindi siya ang tatay mo! Isang kang anak ng rapist! Inako ka lang ng asawa ko para hindi ka ma abort!" My tears keeps falling down. So, this is the reason?
"Grasia! Tama na!" Pigil ni tatay.
"Tumigil ka Alfredo! Wala na dapat tayong itago sa babaeng yan! Ngayon na alam mo na, sana naman wag mo na ipag siksikan yang sarili mo dito. Anak nga kita pero hindi kita tanggap, sana namatay ka nalang!" It hurts me so bad.
"F-Fine, s-salamat sa lahat ng ginawa niyo sa'kin." Akmang lalapit si tatay sa'kin. "Tay, wag na ho. A-Ayos lang ho ako, sige na ho." Hindi ko siya hinintay na sumagot at umalis ako agad.
Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Lahat ng sakit naramramdaman ko. Ayokong isipin pero hindi ko magawa. Kaya pala ganon yung trato niya sa'kin. Kaya pala parang isumpa na niya ko! Wala kong mapuntahan. Yung tahanan na dapat safe ako, wala din. Paano na kami ng anak ko? Dala dala ko yung brown envelop na dinala ni tatay.
I opened it. My tears falling into the papers. Zach didn't cheat on me. So, ako mali dahil hindi ako nakinig sa kanya? Argh! Why am I miserable? I turn on my cellphone and tried to call him but he didn't answer. I want to apologize to him and to Zamiel.
I feel my body is about to collapse. I'm not eating so well these days. My knees are trembling. I need to see Zach right now. Malayo pa yung kanto ng village dito. Ang lamig na sa labas at wala kong dalang kahit na ano. I tried to call him again. It's ringing now.
"Graycie! Thank god you're calling me."
"I-I want to apologize t-to you Zach, I-I'm stupid because i didn't l-listened to you.. I-I'm sorry.."
"It's okay. I know you had a trauma for being hurt so I can't blame you for that. I want to clear things up between us."
"Y-Yeah.. "
"Are you alright?"
"N-No.."
"Papunta na ko sa inyo ngayon. Are you outside? I can hear the wind blowing."
"Y-Yeah. Nanay kicked me o-out. S-She said t-that I'm n-not welcome to m-my own house.. y-you know Zach, m-my life is miserable.. i-i just knew now w-why she treating me like that! She was a victim o-of rape at a-ako yung bunga non. H-How f-funny!"
"Graycie, dyan ka lang sa spot kung nasaan ka. I'm gonna get you, this--"
Naputol yung tawag dahil namatay yung cellphone ko. I started crying again. I know bawal sa'kin ma stress pero sa mga pinag-dadaanan ko ngayon? Jusko! Ilang minutes ang nakalipas Zach arrived.
"It's too cold here." As I saw him I gave him a tight hug. My body is trembling. "Please don't cry Graycie, I'm here." He puts his jacket to coger my trembling body.
"I-I'm going crazy. I feel so weak." Nag blurry na rin yung vision ko. I started to feel pain of my abdomen. No!
"You look pale Graycie." It's starting to hurt.
"Z-Zach, it hurts!" Napa-hawak ako sa tyan ko. Parang pinipiga sa sobrang sakit. I wear a long dress lagpas ng tuhod. In my blurry vision, i saw blood in my legs. It can't be. Please!
"You're bleeding Graycie!" Umiiyak na ko sa sobrang sakit. I don't want to lose it. No!
"S-Save t-the baby Z-Zach, Please.." My vision is too blurry until it gets dark.
Cut! End chapter 61. Kindly leave a comment and vote. Happy reading!
BINABASA MO ANG
Babysitting The Ceo Son (COMPLETED)
RomanceThe world is unfair for Graycie Santos Nalaman niya na ang kanyang long-term boyfriend at younger sister had an affair. Nabuntis pa ang kapatid niya. Nawalan din siya ng trabaho dahil nagsara ang kumpanyang pinagta-trabahuhan niya. But one day, nak...
