Book 2: Chapter 51: New Beginning

29.8K 511 28
                                    

"WE need to stay here until matapos lahat ng ginagawa sa mansion." Wala akong sagot na nakuha mula sa anak ko. It's been 3 months since nangyari ang insidente. He's still traumatized. Nahuli na din ng mga pulis yung mga gumawa sa kanila non.

"I-I wish, U-Ugly Graycie is here w-with us just k-katulad n-ng d-dati.. pero n-napaka i-imposible n-na yun m-mangyari.. This is a-all my f-fault d-dad! Sana h-hindi k-ko siya iniwan doon! S-Sana andito pa siya!" Mahirap sakin makita siyang nagkaka-ganito. 

"This is not your fault! Ilang beses ko nang sinabi sayo iyan! Don't blame yourself!" Umiling iling lang siya habang umiiyak.

"She's in coma! S-Sabi pa ng doctor n-na 50/50 yung chance na magising pa siya! Kasalanan ko to dad, kitang kita naman!" Umalis siya dito sa kwarto ng condo unit ko. I got a new condo yung may dalawang kwarto.

I sit on the sofa. Madami kaming kinaharap na problems sa loob ng 3 months. Due to multiple injuries and head injury, Graycie is still in a coma. Hindi din alam ng family niya itp, ayoko silang makialam dito. Hinding hindi ko din mapapatawad ang gumawa sa kanila nito. Kulang ang kulong lang, hindi maka-tao yung ginawa nila. 

Si Sammirah naman ay tumutulong sakin mag handle ng company. Natuto na rin siya dahil alam niyang madami akong problema. My son is always locked himself. Sa araw araw kong pag bisita kay Graycie sa hospital, may progress naman siya kahit konti but still in coma pa din. Gusto ko siyang i-uwi dito. Pending pa yung request ko, i-contact daw nila ko if pwede na sa bahay nalang siya.

Lagi ko ding pinagdarasal na sana magising na siya. Gusto ko siyang makita ulit na naka-ngiti at masigla. I missed her so much. I closed my eyes. I want to rest but need ko siya i-visit later. Ayaw naman sumama ni Zamiel dahil ayaw niya makita na ganoon ang condition ni Graycie. May counciling din si Zamiel para ma cope niya yung fear niya sa nangyari. I grab my phone when it's rang. Someone's calling me.

"Yes?"

"Mr. Del Fuerto this is Dr. Roxas, your request has been approved. Pwede nang dyan sa bahay niyo si Graycie."

"Really? That's great! I'm glad na na approved yung request ko, thanks a lot doc."

"Yes. We will ready the equipments that she needs. Bukas na bukas makaka-uwi na siya."

"Thank you Dr. Roxas. Mag-visit din ako ngayon sa kanya."

"That's good. See you around. Bye."

The call ended. Tumayo na ko sa sofa. Hindi ko na din inistorbo si Zamiel sa kwarto. Saglit lang ako bibisita sa kanya at iuuwi ko na siya. Sana maganda ang maging kalabasan nito dahil nasa new environment siya. I hope na makatulong yon sa pag recover niya.

Naglakad ako sa hallway ng hospital, Nag spend si Graycie ng 2 months sa icu bago siya malagay sa private room. They're tortured her physically. Still mad of they did to her. I want to kill those fucking bastards. Thank god walang nadamay sa mga organs niya. She lost so much blood that time. I'm really thankful sa hospital na to, niligtas nila ang buhay ni Graycie.

"Hey, how's your day today? You're still sleeping? Parang sobra na yung tulog mo?" Umupo ako sa chair sa tapat ng ned niya. I hold her hand. May air support na naka-kabiy sa kanya. Her lungs are weak because of the injuries so need nila lagayan siya niyan.

"Makaka-uwi ka na bukas. Si Zamiel, sinisisi pa din niya yung sarili niya sa nangyari. Kaya gumising ka na dyan at sabihin kay Zamiel na hindi niya kasalanan ang lahat. Graycie, ikaw lang sinusunod non." Bahagya kong pinindot ang kamay niya. Umaasa ako na may respond akong matatanggap dahil alam ko na naririnig niya ko. Pero imposble yon.

"We're not okay but we still hoping na gigising ka na. I don't want to lose you Grayciez so please wake up." I kissed her hand. Hinawakan ko ang mukha niya at hinalikan siya sa noo.

"Babalikan kita bukas at sabay tayong uuwi. Farewell for now, my Graycie." Bulong ko sa kanya.

Ayokong umiyak. Need kong magpaka-tatag para samin. Naka-depend na kay Graycie kung gigising siya o hindi. But alam kong malakas siya at lalabanan niya to.

Naglakad ako sa parking lot nang maka-received ako ng message from my sister. Walang kasama si Zamiel sa unit ko. Tinawagan ko ko si Mang Bert para kontakin si Manang Cyntia. Need kong puntahan si Sammirah at baka gumawa na naman siya ng kapalpakan sa kumpanya.




Cut! End of chapter 51. This is the book 2 na po. Ganon pa din chapter para di na ko malito. Kindly leave a comment and vote. Happy reading!

Babysitting The Ceo Son (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon